Γ.Πατέρας: «Γίνονται μεγάλες προσπάθειες να έρθουν πλοία στην ελληνική σημαία»

H  υποχώρηση του ελληνικού νηολόγιου στην τρίτη  θέση ανάμεσα σε συνολικά  41 «σημαίες» όπου είναι διάσπαρτος ο ελληνόκτητος στόλος των 4.085 πλοίων  έχει προκαλέσει έντονο προβληματισμό.  Η ελληνική σημαία χρόνο με τον χρόνο κυματίζει στον ιστό  όλο και σε λιγότερα πλοία. Το 2017 στο ελληνικό νηολόγιο είναι εγγεγραμμένα    747 κομμάτια που αντιστοιχούν στο 1,4% του παγκόσμιου στόλου σε αριθμό πλοίων, το 3,1% σε χωρητικότητα gross tonnage και το 3,7% σε χωρητικότητα DWT.

Στο πλαίσιο αυτό έχουν ενταθεί οι προσπάθειες να βρεθεί η χρυσή τομή ώστε έλληνες εφοπλιστές να φέρουν πλοία τους στο ελληνική νηολόγιο. Υπάρχουν όμως πολλές παράμετροι που θα πρέπει να ληφθούν υπόψη.

Ο πρόεδρος του Ναυτικού Επιμελητηρίου Ελλάδας, Γεώργιος Πατέρας, παραδοσιακός πλοιοκτήτης, διευθύνων σύμβουλος της Aegues Shipping SA   δίνει απαντήσεις για το θέμα του νηολογίου.

«Είναι πολλοί οι λόγοι που οι έλληνες εφοπλιστές  δεν εγγράφουν τα πλοία  τους στο ελληνικό νηολόγιο. Καταρχήν δεν είναι ανταγωνιστικό με τα ξένα. Είναι ακριβότερο το υπό  ελληνική σημαία πλοίο. Βέβαια γίνονται μεγάλες προσπάθειες να γίνει πιο φθηνό το νηολόγιο για να  φέρουμε πλοία στην ελληνική σημαία» επεσήμανε και συνέχισε:

 « Όμως σε κάθε περίπτωση ακόμη και  σε ελληνόκτητα πλοία πάλι ελληνικά πληρώματα μπαίνουν. Σε κάθε περίπτωση γίνονται πολλές κινήσεις και από το Ναυτικό Επιμελητήριο Ελλάδος και από την  Ένωση Ελλήνων Εφοπλιστών να αυξηθεί η δύναμη της   ελληνικής σημαίας».

Όμως δεν είναι μόνο θέμα ανταγωνιστικότητας του ελληνικού νηολογίου. Ο Γιώργος Πατέρας εξηγεί:

«Πρέπει να υπάρξει   σταθερότητα στο φορολογικό  και  νομικό πλαίσιο.  Να μην αλλάζει το φορολογικό καθεστώς κάθε έξι μήνες. Αυτό φοβίζει τον κόσμο  και δεν θέλει κανένας να επενδύσει στην Ελλάδα».

Όσο αφορά την γενικότερη εικόνα της ελληνόκτητης ναυτιλίας τονίζει:

 «Η συμβολή της ελληνικής  ναυτιλίας στην οικονομία της χώρας είναι σημαντική.  Και ένας από τους λόγους που συνέχισε να αναπτύσσεται η ελληνόκτητη ναυτιλία είναι η ύπαρξη του υπουργείου Ναυτιλίας που της έδωσε μία θα έλεγα κατά κάποιο τρόπο αυτονομία. Δείτε τη συνέβη στη Μεγάλη Βρετανία όπου η ναυτιλία υπάχθηκε  στο υπουργείο  μεταφορών. Έχασε τη δύναμή της και εστίασε στην παροχή υπηρεσιών» για να καταλήξει: « Η ναυτιλία  είναι στο αίμα του Έλληνα.  Πολλοί ξεκινούν ως ναυτικοί έχοντας όνειρο να ανέβουν  και κάποιοι από αυτούς το πετυχαίνουν και γίνονται πλοιοκτήτες. Οι περισσότεροι  όπως αποδεικνύει ο χρόνος,  είναι από νησιά και στράφηκαν στη ναυτιλία για βιοποριστικούς λόγους. Γιατί ο τόπος τους ήταν ξερός και δεν είχαν άλλη επιλογή από το να στραφούν στη θάλασσα.  Και αν το καλοσκεφτείτε σχεδόν κάθε ελληνική οικογένεια είτε άμεσα είτε έμμεσα έχει μία σχέση με τη ναυτιλία».