Θ.Βενιάμης: "Ο Γιάννης Στουρνάρας που εξήρε το ρόλο της ναυτιλίας είναι το ίδιο πρόσωπο, που προσφάτως διατάραξε το σταθερό θεσμικό πλαίσιο της ναυτιλίας"

Πραγματοποιήθηκε χθες (5.2.2014) στο Ίδρυμα Ευγενίδου, η Ετήσια Τακτική Γενική Συνέλευση των μελών της Ενώσεως Ελλήνων Εφοπλιστών, στη διάρκεια της οποίας ο Πρόεδρος κ. Θεόδωρος Βενιάμης, αναφέρθηκε λεπτομερώς στις εξελίξεις που σημειώθηκαν στην ποντοπόρο ναυτιλία τον περασμένο χρόνο, καθώς και στα πεπραγμένα της Οργανώσεως του ελληνικού εφοπλισμού.

Ακολουθεί ολόκληρο το κείμενο της ομιλίας του Προέδρου κ. Θεόδωρου Βενιάμη:

«Κυρίες και κύριοι Συνάδελφοι,

Αγαπητοί φίλοι,

Σας καλωσορίζω στη φετινή Γενική Συνέλευση της Ενώσεως Ελλήνων Εφοπλιστών στο φιλόξενο και οικείο περιβάλλον του Ευγενιδείου Ιδρύματος και εύχομαι ολόψυχα για όλους μας μία καλή χρονιά, γεμάτη υγεία, δημιουργία και ευόδωση των προσωπικών και επαγγελματικών μας στόχων.

Το έτος που πέρασε, οι προκλήσεις πολλές, τόσο για τη ναυτιλία μας όσο και για την πατρίδα μας που συνεχίζει τον ανηφορικό, δύσκολο δρόμο προς την έξοδο από την κρίση και την επιστροφή της σε αναπτυξιακή πορεία.

To διεθνές σκηνικό λειτουργίας της ναυτιλίας παρέμεινε δυσμενές λόγω των γνωστών αντίξοων συνθηκών που επικρατούν τα τελευταία χρόνια και αναφέρομαι στην υπερπροσφορά χωρητικότητας, στην ασταθή ναυλαγορά και τη δυσκολία δανειακής πρόσβασης στο τραπεζικό σύστημα. Οι προοπτικές για το 2014 διαφαίνονται περισσότερο ευοίωνες με πηγή της αισιοδοξίας μας τις αναδυόμενες αγορές και τις αναπτυσσόμενες οικονομίες και με ζητούμενο πάντοτε την επιστροφή στη βασική αρχή ομαλής λειτουργίας της ναυτιλίας, την ισορροπία προσφοράς και ζήτησης.

Και τη χρονιά που πέρασε, η ναυτιλία των Ελλήνων επιβεβαίωσε ότι έχει τα εχέγγυα να αντιμετωπίζει επιτυχώς τις προκλήσεις και να επικρατεί ακόμη και υπό συνθήκες πίεσης. Το αποδεικνύουν ξεκάθαρα οι αριθμοί: Το 16,25% του παγκόσμιου στόλου και το 46,7% του κοινοτικού, σε ποσοστό χωρητικότητας dwt βρίσκεται σε ελληνικά χέρια. Θα τονίσω επίσης ότι ελέγχουμε το 23,5 του παγκόσμιου στόλου δεξαμενοπλοίων και το 18,5% του παγκόσμιου στόλου των φορτηγών χύδην φορτίων. Παράλληλα, ανταποκρινόμενοι στις συνεχώς μεταβαλλόμενες απαιτήσεις

 της αγοράς και εκμεταλλευόμενοι πλήρως και τις δυνατότητες των ναυπηγείων, υπάρχουν ήδη από τη ναυτιλιακή μας οικογένεια ανατεθειμένες 372 παραγγελίες νέων πλοίων.

Όμως, σε κάθε περίπτωση, η βιωσιμότητα κάθε ναυτιλιακού στόλου εξαρτάται από το βαθμό ανταγωνιστικότητας που τον διακρίνει προκειμένου να αντεπεξέλθει στις δύσκολες επικρατούσες εμπορικές συνθήκες της παγκόσμιας οικονομίας. Η παράμετρος αυτή θα πρέπει να απασχολεί κατά προτεραιότητα σε πολιτικό επίπεδο τις χώρες αυτοτελώς, αλλά και ολόκληρες ευρύτερες γεωγραφικές περιοχές που θέλουν να έχουν ναυτιλία. Αναφέρομαι ειδικότερα στην αναμέτρηση επικράτησης της ναυτιλίας της Δύσης έναντι των ανταγωνιστικών ναυτιλιών της Ανατολής, οι οποίες εδώ και χρόνια βρίσκονται σε σταθερά ανοδική πορεία.

Ενδεικτικό παράδειγμα εθνικής ναυτιλιακής πολιτικής προσέγγισης που θα πρέπει να προβληματίσει τις Κυβερνήσεις της Δύσης είναι η πρόσφατη απόφαση της Κίνας μέσω ειδικού προγράμματος επιδότησης της διάλυσης παλαιότερων πλοίων και ναυπήγησης αντίστοιχης χωρητικότητας νέων, με προϋπόθεση τη νηολόγηση αυτών στην κινεζική σημαία. Το παγκόσμιο θαλάσσιο μεταφορικό εμπόριο απαιτεί ως εργαλείο του υψηλής τεχνολογίας πλοία, φιλικά προς το περιβάλλον και ανταποκρινόμενα στο μέγιστο δυνατό στις απαιτήσεις της κοινωνίας και των πολιτικών για χαμηλή κατανάλωση καυσίμων και εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα. Είναι λοιπόν εμφανές ότι κράτη που θέλουν με τη ναυτιλία τους να επικρατήσουν στη διακίνηση του παγκόσμιου εμπορίου ανταποκρίνονται άμεσα στα νέα δεδομένα με πρωτοποριακές πρωτοβουλίες.

Επομένως, στα πλαίσια των ανωτέρω σκέψεων, καταδεικνύεται η στρατηγική σημασία της Ελλάδας ως κατέχουσας την πρώτη ναυτιλία παγκοσμίως και το κύρος που της προσδίδει αυτό στα πλαίσια των διεθνών σχέσεων με τους εταίρους της. Είναι ένα προνόμιο στα χέρια της κάθε Κυβέρνησης που μπορεί και πρέπει να το εκμεταλλεύεται προς επίτευξη των στόχων της εθνικής της πολιτικής και να το διαφυλάττει ως κόρη οφθαλμού.

Η διεθνής αναγνώριση της ποσοτικής αλλά και ποιοτικής υπεροχής της ελληνόκτητης ναυτιλίας επιβεβαιώθηκε για άλλη μια φορά κατά την πρόσφατη επίσκεψη της αντιπροσωπείας της ΕΕΕ στην Ουάσιγκτον, στις αρχές Δεκεμβρίου του 2013, η οποία πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια των τακτικών επαφών που επιδιώκουμε με την πολιτική και διοικητική ηγεσία των Ηνωμένων Πολιτειών. Σε όλες μας τις συναντήσεις που έλαβαν χώρα σε υψηλό επίπεδο με κυβερνητικούς και διοικητικούς αξιωματούχους, γίναμε αποδέκτες θετικών μηνυμάτων που αποδεικνύουν αναμφισβήτητα ότι οι ΗΠΑ συνεχίζουν να αναγνωρίζουν στο σύνολο της ελληνικής πλοιοκτησίας έναν παραδοσιακά αξιόπιστο εμπορικό εταίρο με καθοριστικής σημασίας συμμετοχή στη διακίνηση του θαλάσσιου εμπορίου της.

Τι γίνεται όμως με την αναγνώριση της ναυτιλίας μας στον τόπο της από την ελληνική κοινωνία και το πολιτικό σύστημα, το οποίο πράγματι για να επιτευχθεί χρειάζεται γνώση της πολυδιάστατης υπόστασής της;

Στο θέμα αυτό, ο προηγούμενος χρόνος είχε ένα σημαντικό θετικό πρόσημο. Υπήρξαν πρωτοβουλίες τρίτων που έφεραν στο εσωτερικό προσκήνιο τη σημασία της ναυτιλίας μας για τον τόπο μας και τους δεσμούς της με την οικονομία. Ειδικότερα, εντός του 2013 παρουσιάσθηκαν δύο οικονομικές μελέτες για την ελληνόκτητη ναυτιλία και την σημασία της για την ελληνική οικονομία. Η πρώτη εκπονήθηκε από το Ίδρυμα Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ) με τίτλο «Η Συμβολή της Ποντοπόρου Ναυτιλίας στην Ελληνική Οικονομία: Επιδόσεις και Προοπτικές» και η δεύτερη, λίγους μήνες μετά, από την Boston Consulting Group με τίτλο «Εκτίμηση του αντίκτυπου της ναυτιλίας στην Ελληνική Οικονομία και Κοινωνία».

Και οι δύο μελέτες, ακολουθώντας η κάθε μία τη δική της μεθοδολογία, καταλήγουν σε γενικές γραμμές στις ίδιες εκτιμήσεις και συμπεράσματα, με ιδιαίτερη έμφαση στο σημαντικό ποσοστό συμμετοχής του ναυτιλιακού κλάδου στο ΑΕΠ, ποσοστό που τα τελευταία δύο χρόνια αντιστοιχεί σε περισσότερο από 7% του συνολικού ΑΕΠ της χώρας μας, καθώς και στην προσφορά μεγάλου αριθμού θέσεων εργασίας. Επιπροσθέτως, και οι δύο μελέτες τονίζουν τη δυναμική που έχει ο τομέας και τη δυνητική προσφορά του στην ελληνική οικονομία, μέσω της περαιτέρω προσέλκυσης εγκατάστασης ναυτιλιακών δραστηριοτήτων στην Ελλάδα. Βασική προϋπόθεση που θέτουν, είναι η ύπαρξη σταθερού και ανταγωνιστικού θεσμικού πλαισίου.

Είναι αξιοσημείωτο ότι κατά την επίσημη παρουσίαση της μελέτης του ΙΟΒΕ σε εκδήλωση που διοργάνωσε την 23 Απριλίου 2013 στο Ευγενίδειο Ίδρυμα, στο ίδιο αμφιθέατρο που βρισκόμαστε σήμερα, κεντρικός ομιλητής ήταν ο Υπουργός Οικονομικών, κ. Γιάννης Στουρνάρας, ο οποίος εξήρε το ρόλο της ναυτιλίας και την πολυδιάστατη σημασία της για τον τόπο. Πρόκειται για το ίδιο πρόσωπο, που προσφάτως διατάραξε με τις νομοθετικές προτάσεις του οικονομικού επιτελείου του το εδώ και δεκαετίες σταθερό θεσμικό πλαίσιο της ναυτιλίας, το οποίο, εκ του αποτελέσματος, έχει αποδείξει την ορθότητα και ευρύτητα του πολιτικού οράματος των εμπνευστών του, που πράγματι κατάφεραν να συνδέσουν την ελληνική ναυτιλία, που γιγαντώθηκε και μεγαλούργησε στο εξωτερικό, με τον τόπο της.

Ένα θεσμικό πλαίσιο που κρίθηκε θεμελιώδους σημασίας για την ανάπτυξη της χώρας μας κατά την μεταπολίτευση και γι’ αυτό στις βασικές του διατάξεις δόθηκε συνταγματική κατοχύρωση. Στο θέμα όμως αυτό, θα επανέλθω στη συνέχεια.

Από τους πρώτους μήνες του 2013, βλέποντας τις τιτάνιες προσπάθειες της Κυβέρνησης να αποτρέψει την περαιτέρω οικονομική κατάρρευση της χώρας – αν και θέλω να τονίσω ότι η ναυτιλία μας δεν υπήρξε ποτέ τμήμα των προβληματικών καταστάσεων που οδήγησαν τη χώρα στην τραγική οικονομική κατάσταση που βιώνει η κοινωνία τα τελευταία χρόνια – η ΕΕΕ ξεκίνησε ένα εποικοδομητικό διάλογο με την Κυβέρνηση που οδήγησε αρχικά στην φορολογία των πλοίων ξένων σημαιών που διαχειρίζονται από εταιρίες εγκατεστημένες στην Ελλάδα.

Επιπροσθέτως, κατανοώντας την οικονομική ασφυξία των εσόδων του κράτους, προτείναμε αυτοβούλως να διπλασιάσουμε εθελοντικά, σεβόμενοι πλήρως το θεσμικό μας πλαίσιο, την φορολογία των πλοίων μας είτε υπό ελληνική είτε υπό ξένη σημαία μέσω της διαδικασίας υπογραφής ενός συνυποσχετικού με την Κυβέρνηση, διάρκειας τριών φορολογικών ετών. Καταφέραμε να επικοινωνήσουμε σε σύντομο διάστημα με όλα τα μέλη της ναυτιλιακής μας κοινότητας, είτε ήταν μέλη της Ένωσής μας είτε όχι, προσκαλώντας τους σε τρεις ανοικτές ενημερωτικές εκδηλώσεις, εδώ στο Ευγενίδειο Ίδρυμα, προκειμένου να ζητήσουμε την υποστήριξη και την ηθική δέσμευσή τους στην πρωτοβουλία μας.

Η ανταπόκριση ήταν πράγματι μεγάλη και συγκινητική. Ανταποκρίθηκαν συνάδελφοί μας που δεν είχαν καμία επαφή έως τότε με την ΕΕΕ και επικρότησαν την πρωτοβουλία μας εκφράζοντας την αμέριστη υποστήριξή τους στο δύσκολο έργο μας. Στήθηκε από τις υπηρεσίες του Υπουργείου Ναυτιλίας και Αιγαίου ένας άρτιος μηχανισμός που λειτούργησε άψογα και μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα η μεγάλη πλειοψηφία των διαχειριστριών εταιριών εγκατεστημένων στην Ελλάδα υπέγραψαν το ιδιωτικό συμφωνητικό, με το οποίο με εξουσιοδοτούσαν να προσυπογράψω εκ μέρους τους το συνυποσχετικό με τον Πρωθυπουργό, όπως και έγινε στις 18 Ιουλίου του 2013. Μέχρι σήμερα, σχεδόν 3.000 πλοία – εκπροσωπώντας την συντριπτική πλειοψηφία σε ποσοστά χωρητικότητας – έχουν δεσμευθεί μέσω της διαδικασίας αυτής για τον εθελοντικό διπλασιασμό της φορολογίας τους, αποδεικνύοντας έμπρακτα τη συλλογικότητα του κλάδου μας και την ειλικρινή πρόθεσή του να σταθεί αρωγός στην πατρίδα μας, τη δύσκολη αυτή περίοδο που διανύει.

Δυστυχώς, στα τέλη Δεκεμβρίου του 2013, το οικονομικό επιτελείο της Κυβέρνησης αιφνιδιαστικά και παρασυρόμενο, όπως θέλω να πιστεύω, από τις πιεστικές συνθήκες των διαπραγματεύσεων με την Τρόικα, προέβη σε κατάφορη συνταγματική εκτροπή, ακυρώνοντας στην πράξη όλη την προαναφερόμενη διαδικασία του συνυποσχετικού, το οποίο φέρει την υπογραφή του Πρωθυπουργού μας. Αναφέρομαι στην υιοθέτηση του άρθρου 14 που περιελήφθη στο  Νόμο για τη Φορολογία των Ακινήτων, το οποίο, παραβιάζοντας την συνταγματική κατοχύρωση διατάξεων του Νόμου 27/75, καθώς και την ευρύτερη ιστορική και νομική σημασία του αναπτυξιακού του χαρακτήρα, επιβάλλει για την τρέχουσα τριετία τριπλασιασμό της φορολογικής υποχρέωσης όλων των πλοίων, υπό ελληνική αλλά και υπό ξένη σημαία, των διαχειριζόμενων από εταιρίες εγκατεστημένες στην Ελλάδα.

Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να τονίσω ότι το ουσιαστικότερο πρόβλημα που δημιουργεί η εν λόγω νομοθετική πρωτοβουλία είναι ο κλονισμός του κλίματος εμπιστοσύνης και συνεργασίας μεταξύ της Κυβέρνησης και της ναυτιλιακής κοινότητας και η δημιουργία ευρύτερα αρνητικού κλίματος για κάθε είδους επιχειρηματική επένδυση στην Ελλάδα, δεδομένου ότι η νομική σταθερότητα του θεσμικού πλαισίου αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για κάθε σώφρων επενδυτή. Πράγματι, πρόκειται για οξύμωρη ενέργεια εκ μέρους της Κυβέρνησης εάν σκεφθούμε ότι σφόδρα επιθυμεί την ανάπτυξη – και ανάπτυξη χωρίς επενδύσεις δεν μπορεί να υπάρξει – ενώ παράλληλα τορπιλίζει το ζητούμενο επενδυτικό κλίμα εμπιστοσύνης και σταθερότητας.

Δεν θα ήθελα να επαναλάβω  τη σωρεία των νομικών επιχειρημάτων που αποδεικνύουν τα προβλήματα αντισυνταγματικότητας που παρουσιάζει η εν λόγω ρύθμιση, κάτι το οποίο εξάλλου διαπίστωσε και η ίδια η Επιστημονική Επιτροπή της Βουλής σε γνωμοδότησή της πριν την υιοθέτηση της διάταξης, και η οποία αγνοήθηκε πλήρως. Ούτε θα επικρίνω τους νομικούς αστεϊσμούς ότι δεν αποτελεί φόρο αλλά έκτακτη εισφορά, αφού και αυτό έχει ήδη επιλυθεί από σχετική απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας, που χαρακτηρίζει κάθε ειδική εισφορά ως φόρο εισοδήματος.

Έχοντας απόλυτη συναίσθηση των δύσκολων καταστάσεων που αντιμετωπίζει η Κυβέρνηση και πιστεύοντας ακράδαντα ότι πρωταρχικός στόχος όλων μας είναι η έξοδος της πατρίδας μας από την κρίση και η επαναφορά της σε θετική αναπτυξιακή πορεία, η ΕΕΕ δεν βιάστηκε να αντιδράσει στην εν λόγω νομοθετική ρύθμιση, θέλοντας να δώσει χρόνο στην Πολιτεία να επανεκτιμήσει τις ενέργειές της και τα αποτελέσματα αυτών. Θα γίνει νομίζω σύντομα αντιληπτό, ότι η υιοθέτηση του προαναφερόμενου καθαρά φοροεισπρακτικού μέτρου δεν θα αποδώσει τα αναμενόμενα, όπως εξάλλου έχει συμβεί και με την επιβολή άλλων παρόμοιου χαρακτήρα μέτρων. Σε κάθε περίπτωση, οι αποκλίσεις στα έσοδα που ανέμενε η Κυβέρνηση από την εθελοντική εισφορά θα μπορούσαν να καλυφθούν είτε με την περαιτέρω προσέλκυση εγκατάστασης πλοίων στην Ελλάδα είτε με αναζήτηση άλλων προτάσεων αμοιβαία αποδεκτών.

Είμαι προσωπικά πεπεισμένος ότι η Κυβέρνηση, έχοντας πράγματι όραμα για την ανάκαμψη της Ελλάδας, και ούσα γνώστης της οικονομικής, πολιτικής και στρατηγικής σημασίας της ελληνόκτητης ναυτιλίας για τον τόπο μας, δεν θα θελήσει σε καμία περίπτωση να την απομακρύνει, οδηγώντας την σε χαλάρωση των υφιστάμενων δεσμών της με τον τόπο μας. Εξάλλου, όπως ήδη προαναφέρθηκε, οι οικονομικές μελέτες που εκπονήθηκαν εντός τους 2013, μεταξύ των άλλων, αναφέρονται εκτενώς και στη δυναμική που ενέχει η ναυτιλία για περαιτέρω οφέλη και συνεισφορά στην ελληνική οικονομία μέσω της εγκατάστασης περισσότερων ναυτιλιακών εταιρειών στην Ελλάδα, τη δημιουργία και προσφορά νέων θέσεων εργασίας και γενικότερα την ανάπτυξη ενός διεθνούς ναυτιλιακού κέντρου. Για όλα αυτά, επαναλαμβάνω, θεμελιώδης προϋπόθεση είναι το σταθερό θεσμικό πλαίσιο και το κλίμα εμπιστοσύνης μεταξύ Πολιτείας και επενδυτών – επιχειρηματιών. Ελπίζω, και το εύχομαι, το τρέχον άμεσο διάστημα να υπάρξουν διορθωτικές κινήσεις.

Η Πολιτεία, καλό θα ήταν να μην ξεχνάει,  ότι η ναυτιλία δεν ταμπουρώθηκε πίσω από το θεσμικό της πλαίσιο, αλλά αυτοβούλως, σε πρώιμο χρονικό στάδιο, δήλωσε παρούσα να συνεισφέρει. Και απέδειξε ότι το εννοούσε με την επιτυχία που είχε η πρωτοβουλία της για την υπογραφή του ιδιωτικού συμφωνητικού εθελοντικής καταβολής διπλάσιας φορολογίας για την κρίσιμη για τα οικονομικά έσοδα της χώρας τριετία.

Στον τομέα της ναυτικής εκπαίδευσης και όσον αφορά τα προβλήματα του ανθρώπινου δυναμικού, υπήρξε εποικοδομητικός διάλογος και επανειλημμένες επαφές με τις αρμόδιες υπηρεσίες του ΥΝΑ, αλλά και με τον ίδιο τον Υπουργό, προκειμένου να επιλυθούν αρκετά θέματα που λειτουργούν ως τροχοπέδη στην αποδοτικότητα του υφιστάμενου συστήματος.

Υπενθυμίζω ότι το φαινόμενο αδυναμίας απορρόφησης όλων των δοκίμων, πρωτοετών και δευτεροετών των Ναυτικών Ακαδημιών για τα υποχρεωτικά εκπαιδευτικά τους ταξίδια, αντιμετωπίσθηκε με τη νομοθετική υποχρέωση όλων των ναυτιλιακών επιχειρήσεων του άρθρου 25 του Νόμου 27/75 να ναυτολογούν κατ’ ελάχιστο αντίστοιχο αριθμό σπουδαστών σε σχέση με τον αριθμό των πλοίων που διαχειρίζονται ανεξαρτήτως σημαίας. Δυστυχώς, όμως εκκρεμούν ακόμα σχετικά θέματα προκειμένου η εν λόγω διάταξη να είναι πρακτικά εφαρμόσιμη και αναφέρομαι στην αναμενόμενη διαδικασία που θα ορίζει τον τρόπο ναυτολόγησης των δοκίμων στις ναυτιλιακές εταιρίες και κυρίως στο θέμα των εισφορών τους, όπου πρέπει να υπάρξει πλήρης εξομοίωση μεταξύ των δοκίμων που ναυτολογούνται σε πλοία υπό ελληνική σημαία και σε πλοία τρίτων σημαιών, δεδομένου ότι η υπάρχουσα διαφοροποίηση στην οικονομική επιβάρυνση του δοκίμου λειτουργεί ανασταλτικά για την εφαρμογή του νέου συστήματος.

Στο θέμα αυτό, θέλω να τονίσω και τη σύμπτωση απόψεων που έχουμε με τους εκπροσώπους των ναυτικών μας, με αποτέλεσμα να ασκείται κοινή πίεση προς το αρμόδιο Υπουργείο προς διευθέτηση του θέματος. Επιπροσθέτως, έχουμε καταθέσει αρκετές προτάσεις για την βελτίωση της δομής  του υπάρχοντος συστήματος των sandwich courses, που θα συντελέσουν στην ομαλοποίηση της λειτουργίας τους και θα μεγιστοποιήσουν τα επιδιωκόμενα εκπαιδευτικά οφέλη του.

Στο θέμα της ίδρυσης και λειτουργίας ιδιωτικών ναυτικών σχολών, εξελίξεις δυστυχώς δεν υπήρξαν, αν και έγιναν εκτενείς συζητήσεις επί του περιεχομένου του αναγκαίου κανονιστικού πλαισίου. Η λειτουργία ιδιωτικών σχολών θα ενισχύσει το επίπεδο ποιότητας της ναυτικής εκπαίδευσης, λόγω του ανταγωνισμού που θα δημιουργηθεί και θα δώσει τη δυνατότητα παραγωγής αξιωματικών, όχι μόνο για τις ανάγκες της ναυτιλίας μας, αλλά και για την ευρύτερη ευρωπαϊκή ναυτιλία, με επακόλουθα θετικά οικονομικά και στρατηγικά οφέλη για τη χώρα μας.

Τέλος, σχετικές προτάσεις μας που θα οδηγούσαν σε άνοιγμα χιλιάδων θέσεων εργασίας για Έλληνες ναυτικούς στα πλοία μας δεν βρήκαν ανταπόκριση από την Κυβέρνηση, αν και παραμένουν στην agenda των συζητήσεών μας με τον Υπουργό Ναυτιλίας, και ελπίζω να υπάρξει σύντομα και η πολιτική βούληση ρύθμισης του θέματος.

Κυρίες και Κύριοι συνάδελφοι,

Όλες οι προαναφερόμενες σημαντικές εξελίξεις και ανατροπές που κληθήκαμε να αντιμετωπίσουμε σε εθνικό επίπεδο κατά την διάρκεια του 2013 δεν εμπόδισαν σε καμία περίπτωση την Ένωσή μας από τη δυναμική εκπροσώπηση των συμφερόντων της ελληνικής ναυτιλιακής κοινότητας στα διεθνή δρώμενα.

Τα θέματα με τα οποία ασχοληθήκαμε πολλά και ποικίλα, άλλα εμπορικής σημασίας, άλλα τεχνικά και λειτουργικά του πλοίου. Θα ήθελα να επικεντρωθώ στα κυριότερα από αυτά:

Το 2013, στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η σημαντικότερη εξέλιξη ήταν η ανακοίνωση από τον Επίτροπο Ανταγωνισμού κ. Almunia, της επ’ αόριστον παράτασης των Κατευθυντήριων Γραμμών για τις κρατικές ενισχύσεις στις θαλάσσιες μεταφορές, χωρίς να προβεί σε αναθεώρηση ή αλλαγές αυτών. Πολύ σημαντική η απόφαση αυτή, δεδομένου ότι οι εν λόγω Κατευθυντήριες Γραμμές αποτελούν τον ακρογωνιαίο λίθο της ανταγωνιστικότητας της κοινοτικής ναυτιλίας έναντι τρίτων ανταγωνιστών της. Στο μεταξύ, οι εκκρεμείς διερευνήσεις των συστημάτων φόρου χωρητικότητας ορισμένων κοινοτικών κρατών, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας, συνεχίζονται μέχρι την ολοκλήρωσή τους.

Όσον αφορά  την ανεπίσημη προκαταρκτική έρευνα του ελληνικού φορολογικού συστήματος της ναυτιλίας, η οποία είχε αρχίσει το καλοκαίρι του 2012, συνεχίσθηκε και εντός του 2013 με ανταλλαγή περαιτέρω επιστολών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και διευκρινιστικών απαντήσεων εκ μέρους της ελληνικής Κυβέρνησης. Θέλω να τονίσω, ότι όπως διαπιστώσαμε σε κατ’ ιδίαν συνάντηση που είχαμε με τους υπεύθυνους αξιωματούχους που χειρίζονται την εν λόγω έρευνα, οι απορίες και ενστάσεις που έχουν εκφράσει για το ελληνικό tonnage tax πηγάζουν από το γεγονός ότι αυτό διαφοροποιείται πλήρως σε σχέση με τα περισσότερα ανάλογα συστήματα των κρατών μελών της ΕΕ. Και είναι ειρωνεία πράγματι ότι, ενώ το ελληνικό tonnage tax είναι ο πρωτοπόρος εμπνευστής όλων των υπόλοιπων, καλούμαστε τώρα να εξηγήσουμε γιατί είναι διαφορετικό από τα ανάλογα των μιμητών του. Νομίζω όμως ότι είμαστε πια κοντά στην ολοκλήρωση της έρευνας και της επιβεβαίωσης της συμβατότητας του ελληνικού tonnage tax με το σχετικό κοινοτικό κανονιστικό πλαίσιο.

Το θέμα της μείωσης των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα από τη ναυτιλία, μας απασχόλησε έντονα τόσο στο επίπεδο της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσο και του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού.

Ειδικότερα, στον ΙΜΟ δόθηκε προτεραιότητα στις συζητήσεις για την καθιέρωση ενός παγκόσμιου συστήματος παρακολούθησης, αναφοράς και επαλήθευσης εκπομπών CO₂ από πλοία, το λεγόμενο MRV. Για το θέμα αυτό, υπάρχει πρωτοβουλία των ΗΠΑ που έχουν υποβάλλει και σχετική πρόταση στον ΙΜΟ, την οποία είχαμε την ευκαιρία να αναλύσουμε και να εκφράσουμε προβληματισμούς και ενστάσεις κατά την πρόσφατη επίσκεψη της αντιπροσωπείας της ΕΕΕ στην Ουάσιγκτον. Όμως, παράλληλα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προωθεί σχέδιο Κανονισμού για την υιοθέτηση κοινοτικού MRV, για την οποία γίνονται διπλωματικές προσπάθειες καθυστέρησής της, προκειμένου να υπάρχει κατ’ αρχήν συμφωνία για το θέμα και τις βασικές αρχές του στον ΙΜΟ. Η ΕΕΕ δραστηριοποιήθηκε σε όλα τα επίπεδα και συνέβαλε ουσιαστικά στη διαμόρφωση των σχετικών θέσεων της ECSA και του ICS. Είναι φανερό ότι το θέμα είναι πολυσύνθετο και η Ελλάδα κατά την

Προεδρία της στην Ευρωπαϊκή Ένωση καλείται να το χειρισθεί με τη μέγιστη διπλωματία.

Θα ήθελα επίσης να επισημάνω μια εξέλιξη προς όφελος του παγκόσμιου εφοπλισμού, στην οποία η ΕΕΕ είχε καθοριστική συμβολή. Αναφέρομαι στην συμφωνία που επήλθε, μετά από πρωτοβουλία και πίεση της ΕΕΕ, μεταξύ της RightShip και των νηογνωμόνων, βάσει της οποίας σε περίπτωση σύγκρουσης των ευρημάτων κατά τον φυσικό έλεγχο πλοίων μεταφοράς ξηρού φορτίου από τους επιθεωρητές της RightShip και της κατάστασης του πλοίου, όπως πιστοποιείται από τα επίσημα έγγραφα του πλοίου, θα κατισχύει η αξιολόγηση των νηογνωμόνων για τα θέματα κλάσης και η αξιολόγηση των αρχών για τα θέματα εφαρμογής των διεθνών Κανονισμών του ΙΜΟ. Η εξέλιξη αυτή θα επιφέρει μια νέα τάξη πραγμάτων στο σύστημα vetting της RightShip και είμαι βέβαιος ότι θα εκλογικεύσει τις διαδικασίες και πρακτικές και άλλων ιδιωτικών συστημάτων ελέγχου των πλοίων.

Το Αύγουστο του 2013 τέθηκε σε ισχύ η Διεθνής Σύμβαση Ναυτικής Εργασίας, δηλαδή η MLC, η οποία ήδη έχει κυρωθεί από χώρες που αντιπροσωπεύουν το 80% περίπου της παγκόσμιας χωρητικότητας. Για την χώρα μας, ημερομηνία έναρξης της εφαρμογής επί των πλοίων της και ελέγχου αυτών ήταν η 4^η  Ιανουαρίου 2014. Η ΕΕΕ, συνεργάστηκε στενά με το ΥΝΑ προκειμένου να ολοκληρωθεί το απαιτούμενο, κανονιστικό πλαίσιο για την εφαρμογή της Διεθνούς Σύμβασης και είχε καθοριστικό ρόλο στην επίλυση εμποδίων που εμφανίστηκαν στη διαδικασία για την εξουσιοδότηση των νηογνωμόνων προς πιστοποίηση των πλοίων και έκδοση των απαιτούμενων πιστοποιητικών.

Εν όψει της αναμενόμενης εντός των δύο προσεχών ετών θέσης σε ισχύ της Διεθνούς Σύμβασης για τη διαχείριση του θαλάσσιου έρματος, η ΕΕΕ συμμετείχε ενεργά στις διεργασίες που οδήγησαν πρόσφατα τον ΙΜΟ σε Απόφαση που αντιμετωπίζει πρακτικά το πρόβλημα της συμμόρφωσης των υπαρχόντων πλοίων, με την καθιέρωση νέου χρονοδιαγράμματος. Ωστόσο, τα αυστηρότερα χρονοδιαγράμματα που προβλέπουν οι Κανονισμοί των ΗΠΑ και ειδικότερα της Πολιτείας της Καλιφόρνια, καθώς και η καθυστέρηση έγκρισης συστημάτων διαχείρισης έρματος από τις ΗΠΑ, μας ανησυχούν ιδιαίτερα. Κατά την πρόσφατη επίσκεψή μας στην Ουάσιγκτον, είχαμε την ευκαιρία να αναλύσουμε τις εμπορικές προεκτάσεις του προβλήματος στους Αμερικανούς αξιωματούχους, που έδειξαν να συμμερίζονται τον έντονο προβληματισμό μας.

Τέλος, θα ήθελα έστω επιγραμματικά να αναφερθώ και στα παρακάτω χρηματοοικονομικά θέματα υψηλού ενδιαφέροντος, λόγω των επιπτώσεων που μπορούν να επιφέρουν στη ναυτιλία:

α. Στην εφαρμογή της νέας Συμφωνίας Basel III από την Ευρωπαϊκή Ένωση από την 1^η Ιανουαρίου 2014 και τα προβλεπόμενα σε αυτή για τον υπολογισμό των κεφαλαιουχικών απαιτήσεων και τη δυνατότητα υπολογισμού των ναυτικών υποθηκών για τη μείωση του κινδύνου δανεισμού και

β. Στις υπό συζήτηση αλλαγές στα διεθνή Λογιστικά Πρότυπα ενεργητικού και παθητικού και τις επιπτώσεις στις δανειακές συμβάσεις της ναυτιλίας.

Και για τα δύο θέματα, όπου συζητούνται στα πλαίσια της ECSA και του ICS αντίστοιχα, η ΕΕΕ ανέλαβε πρωτοβουλίες προώθησης των απόψεων του εφοπλισμού, τόσο προς μεγάλους οίκους ορκωτών λογιστών όσο και προς τις ελληνικές τράπεζες και την Ένωση Ελληνικών Τραπεζών.

Αγαπητοί συνάδελφοι,

Δεν θέλω να εκληφθεί ως έπαρση, αλλά είναι γεγονός ότι η φωνή της ΕΕΕ, πάντοτε τεκμηριωμένη με τεχνοκρατική επιχειρηματολογία βασιζόμενη στη βαθιά γνώση της λειτουργίας της ναυτιλίας, πρωτοστατεί και δεσπόζει στις διαπραγματεύσεις και τις συζητήσεις για τα θέματα ναυτιλιακής πολιτικής είτε σε επίπεδο συναντήσεων των ιδιωτικών διεθνών οργανισμών της ναυτιλίας μας, είτε σε επίπεδο επαφών με τις διοικήσεις ναυτιλιακών κρατών, τους ναυτιλιακούς οργανισμούς των Ηνωμένων Εθνών όπως τον ΙΜΟ, καθώς και τα νομοθετικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Τη χρονιά που πέρασε, η ΕΕΕ συνέχισε τις στενές επαφές της με όλα τα αντιπροσωπευτικά όργανα της διεθνούς ναυτιλίας. Ειδικότερα, μας επισκέφθηκαν στα γραφεία της ΕΕΕ, ο νέος Πρόεδρος της BIMCO, συνοδευόμενος από τον νέο Γενικό Γραμματέα του οργανισμού και έγινε προσπάθεια να επαναπροσδιορίσουμε τη συνεργασία μας σε νέες βάσεις και αρχές προς όφελος της αμιγούς πλοιοκτησίας. Αντιπροσωπεία της Intercargo, υπό τον Έλληνα Πρόεδρο αυτής, αγαπητό μας φίλο Γιάννη Πλατσιδάκη, επισκέφθηκε την Ένωση και διαπιστώθηκε σύμπνοια απόψεων στα περισσότερα θέματα. Ο νέος Γενικός Γραμματέας της ECSA μας επισκέφθηκε πριν την ανάληψη των καθηκόντων του, προκειμένου να διαπιστώσει τις προσδοκίες αλλά και απαιτήσεις μας από το κοινοτικό αντιπροσωπευτικό όργανο του εφοπλισμού, την ECSA. Στο ίδιο πλαίσιο, οι συναντήσεις μας με τους επικεφαλής των νηογνωμόνων και του IACS συνεχίσθηκαν σταθερά και πάντοτε σε πνεύμα συνεργασίας, οι οποίοι αναγνωρίζουν στο πρόσωπο της ΕΕΕ έναν αξιόπιστο συνεργάτη με εμπεριστατωμένες προτάσεις και καθοριστική συμβολή σε θέματα αμοιβαίου ενδιαφέροντος. Ειδικά, το 2013 η ΕΕΕ είχε καθοριστική συμμετοχή με την αποστολή αναλυτικών σχολίων στη διαδικασία έκδοσης των νέων Κανόνων για τα Κοινά Κατασκευαστικά Πρότυπα (τα CSR). Τέλος, αναγνωρίζοντας τον πρωταρχικό ρόλο του ΙΜΟ στη διαμόρφωση του κανονιστικού πλαισίου λειτουργίας της ναυτιλίας μας, επισκεφθήκαμε τον Σεπτέμβριο 2013 τον Γενικό Γραμματέα του, κ. Sekimizu, με τον οποίο είχαμε εποικοδομητική συζήτηση επί των εκκρεμών θεμάτων στην agenda του ΙΜΟ, όπου διαφάνηκε το γνήσιο ενδιαφέρον του για τις θέσεις μας ως κατέχοντες την πρώτη ναυτιλία παγκοσμίως.

Πριν ολοκληρώσω τον απολογισμό του περασμένου έτους, θεωρώ καθήκον μου να αναφερθώ με συγκίνηση στο πρόγραμμα κοινωνικής προσφοράς και αλληλεγγύης της ελληνικής ναυτιλιακής οικογένειας, το οποίο εντός του έτους 2013 αναπτύχθηκε με γοργούς ρυθμούς και βρίσκεται πια σε πλήρη εξέλιξη, στοχεύοντας με συντονισμένες ενέργειες στην απευθείας συνδρομή και ανακούφιση ευπαθών κοινωνικών ομάδων.

Για να μιλήσω με αριθμούς, πάνω από 11.000 οικογένειες με παιδιά σε περισσότερες από 110 περιοχές της ηπειρωτικής και νησιωτικής χώρας στηρίζονται μηνιαίως λαμβάνοντας πακέτο τροφίμων, που στοχεύουν στην κάλυψη των αναγκών σίτισής τους. Επίσης, το πρόγραμμα «Υγεία για όλους» που προσφέρεται σε συνεργασία με την οργάνωση «Γιατροί του Κόσμου» έχει προσφέρει ιατρικό έλεγχο και εξετάσεις σε 9.000 άτομα, γυναίκες και παιδιά. Τέλος, μεγάλος αριθμός ιδρυμάτων και κοινωνικών φορέων ενισχύεται με την παροχή τροφίμων είτε με άλλες επιμέρους ενέργειες στήριξης, προκειμένου να συνεχίσουν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε ανήμπορους συνανθρώπους μας. Τα μηνύματα ανακούφισης και οι ευχαριστίες που λαμβάνουμε συνεχώς από τους ωφελούμενους επιβεβαιώνουν την ορθότητα των επιλογών των ενεργειών στήριξης και μας ενθαρρύνουν να συνεχίσουμε με τους ίδιους ρυθμούς και το 2014 το σημαντικό αυτό εγχείρημα προσφοράς και αλληλεγγύης προς τους δοκιμαζόμενους συμπολίτες μας.

Κυρίες και Κύριοι,

Όλα τα προαναφερόμενα πεπραγμένα του έτους 2013 αποτελούν αποτέλεσμα συλλογικής συνεργασίας και ομαδικής προσπάθειας των συναδέλφων μου στο Προεδρείο της Ενώσεως, καθώς και όλων των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου. Για τον λόγο αυτό, θέλω να τους εκφράσω τις θερμές μου ευχαριστίες για την καθοριστική τους συμβολή στο δύσκολο καθημερινό αγώνα μας για την προάσπιση των θεμιτών συμφερόντων του κλάδου μας. Θέλω να ευχαριστήσω και τους συναδέλφους μας που μας εκπροσωπούν στους διεθνείς οργανισμούς της ναυτιλίας, προωθώντας και προασπίζοντας τις θέσεις της ΕΕΕ. Εκφράζω επίσης τις ευχαριστίες μου στη Διεύθυνση της Ενώσεως και το προσωπικό της που στηρίζουν με επαγγελματισμό και αφοσίωση το καθημερινό απαιτητικό έργο της όπως πάντα και ιδιαίτερα τον κ. Ξυνό.

Θερμές ευχαριστίες ακόμη στον Πρόεδρο, κ. Χαράλαμπο Φαφαλιό και τους συναδέλφους μας, στην Ελληνική Επιτροπή Ναυτιλιακής Συνεργασίας, στον Πρόεδρο του Ναυτικού Επιμελητηρίου της Ελλάδας, κ. Γιώργο Γράτσο, στον Πρόεδρο της HELMEPA, κ. Γιάννη Κούστα, για την εποικοδομητική συνεργασία μας και τη σταθερή υποστήριξη του έργου μας. Ακόμη, ευχαριστίες στους Μουρ- Στήβενς για την μακρόχρονη συνεργασία μας και την αμέριστη βοήθεια και υποστήριξη που παρέχουν πάντοτε στην Ένωσή μας, πέραν των λογιστικών και ελεγκτικών υπηρεσιών τους.

Θα ήταν τέλος παράλειψή μου να μην ευχαριστήσω τον συνάδελφό μας Λεωνίδα για τη φιλοξενία του, όπως κάνει εξάλλου κάθε χρόνο.

Εντέλει, θα ήθελα να επαναλάβω ότι αναπόσπαστο μέλος της ελληνικής ναυτιλιακής οικογένειας είναι οι Έλληνες ναυτικοί μας, που υπηρετούν με συνέπεια και απαράμιλλη ικανότητα στα πλοία μας. Τους εύχομαι καλή χρονιά, καλά ταξίδια, υγεία σε αυτούς και τις οικογένειές τους.

σελίδα 11

Αγαπητοί συνάδελφοι,

Η χρονιά που πέρασε ήταν γεμάτη προκλήσεις, δυσκολίες, ανατροπές. Η χρονιά που ανοίγεται μπροστά μας διαφαίνεται το ίδιο, και ίσως περισσότερο, απαιτητική.

Επομένως, το έργο μας αναμένεται εξίσου δύσκολο και καθοριστικό για το μέλλον της ναυτιλίας μας. Η ευθύνη μας μεγάλη και έχουμε υποχρέωση να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων και να υπηρετήσουμε, όπως εξάλλου κάνουμε τόσα χρόνια, όχι απλώς την βιωσιμότητα του κλάδου μας, αλλά την πρωτοκαθεδρία του στο παγκόσμιο ναυτιλιακό γίγνεσθαι. Θέλω να σας ζητήσω να μείνετε κοντά στην Ένωσή μας. Έχουμε στα χέρια μας τ

η μεγαλύτερη ναυτιλία στον κόσμο. Μην ξεχνάμε όμως ότι η συλλογικότητα και η ενιαία φωνή δίνει δύναμη και κύρος. Η συσπείρωση, λοιπόν, όλων μας γύρω από το θεσμικό μας όργανο θα μας οπλίσει με το πιο αποτελεσματικό διαπραγματευτικό ατού ώστε να αντεπεξέλθουμε σε κάθε νέα πρόκληση, διαφυλάσσοντας με πάθος το δημιούργημά μας, τη ναυτιλία των Ελλήνων, ένα δημιούργημα δεκαετιών, αξιοθαύμαστο και ζηλευτό από τους ανταγωνιστές μας.

Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας.»