Γ. Ξηραδάκης: «Προβλήματα από το τεράστιο άνοιγμα της ελληνικής ναυτιλίας»

Ένας τυφώνας ερωτημάτων και αγωνίας για το μέλλον της παγκόσμιας οικονομίας σαρώνει τα πάντα στο πέρασμά του, με τη ναυτιλιακή βιομηχανία, που διακινεί το 90% των αγαθών σε κάθε γωνία του κόσμου, να διαδραματίζει τον δικό της ρόλο, με χαμένους και κερδισμένους, όπως συμβαίνει σε κάθε πόλεμο.

Αν κανείς διαβάσει με προσοχή τα οικονομικά νέα μίας και μόνο μέρας θα χάσει τον...μπούσουλα. Όλοι αναρωτιούνται για όλα. Γιατί έπεσε η τιμή του πετρελαίου, γιατί η Κίνα δεν αναπτύσσετε όπως παλιά, αν ήρθε η ώρα για το μεγάλο κραχ, αν θα αντέξει η Ευρώπη να συνεχίσει την εσωστρεφή οικονομική πολιτική της, τι παιχνίδι παίζεται με την Συρία, γιατί οι μεγάλες δυνάμεις δεν τελειώνουν την παρτίδα στην μέση Ανατολή, μήπως άρχισε ο ανήφορος για τα επιτόκια και που το πάει η Ρωσία, είναι μερικά από τα ερωτήματα στα οποία καλούνται να απαντήσουν οι οικονομολόγοι, οι διεθνολόγοι και οι πολιτικοί

αναλυτές.

Ο κύκλος της ναυτιλίας

Μέσα στο πλαίσιο αυτό η ναυτιλιακή βιομηχανία προσπαθεί να βρει ρότα για ασφαλές λιμάνι.

«Όσες προβλέψεις κι αν έγιναν τα τελευταία χρόνια για την ναυτιλιακή αγορά λαμβάνοντας υπόψη τις οικονομικές θεωρίες δυστυχώς απέτυχαν. Το μόνο κοινό σημείο όλων είναι ότι η αγορά πλέον άγγιξε πάτο» τονίζει ο τραπεζίτης, Γιώργος Ξηραδάκης:

«Οι περισσότεροι αναλυτές εκτιμούσαν ότι οι ναυτιλιακοί κύκλοι και η διάρκειά τους δεν μπορούν να αλλάξουν. Κανείς δεν διαφώνησε με αυτή την σκέψη, αν και δεν έχει ακόμη αποδειχθεί να είναι σωστή, αλλά ο καθείς όριζε και συνεχίζει να ορίζει διαφορετικά το σημείο εκκίνησης του ναυτιλιακού κύκλου. Άλλοι πηγαίνουν πίσω στο μακρινό 2008 όταν γευτήκαμε την χρηματοπιστωτική κρίση που έθεσε και το τέλος της ξέφρενης οικονομικής ανάπτυξης της περασμένης δεκαετίας, άλλοι θέτουν την έναρξη του ναυτιλιακού κύκλου στο 2010 ή στο 2012 ή και στο 2014 όταν ο καθένας από την μεριά του ορίζει την ημερομηνία που διαλέγει σαν την περίοδο διαπίστωσης της υπερχωρητικότητας και άρα και της εκκίνησης του μεγάλου προβλήματος. Η ουσία κατά την γνώμη μου είναι ότι δυστυχώς ουδείς ξέρει τι του γίνεται και έχουμε απλά μείνει με το στόμα ανοιχτό με τις εκπλήξεις που διαδέχονται η μία την άλλη».

«Βουλιάζουν» τα φορτηγά

Η παγκόσμια ναυτιλία, σε ό,τι αφορά την αγορά ξηρών φορτίων καταγράφει τα χειρότερα οικονομικά αποτελέσματα στην ιστορία της, με τον δείκτη της ναυλαγορά να διαπραγματεύεται στις 400 μονάδες. Ένα φορτηγό πλοίο το οποίο για να καλύψει τις λειτουργικές και κεφαλαιακές ανάγκες του πρέπει να έχει έσοδα της τάξεως των 14.000 με 18.000 δολαρίων την ημέρα, σήμερα ναυλώνεται με μόλις 4.000 δολάρια.

«Η παρούσα κατάσταση απαιτεί την συνεχή επανεπένδυση κεφαλαίων στην εταιρεία από τον επενδυτή και τα ποσά είναι πραγματικά ιλιγγιώδη. Η κατάσταση δικαιολογεί τόσο την διάλυση όχι και τόσο παλαιών πλοίων όπως έχουμε συνηθίσει αλλά και πλοίων μεταξύ 15 και 20 ετών γεγονός που βρίσκεται σε απόλυτη αντίθεση με την περασμένη δεκαετία όταν πλοία 25, 30, ακόμη και 35 χρόνων «έβγαζαν» πολλά χρήματα. Παράλληλα, διαπιστώνουμε ότι πλοία του ξηρού φορτίου αρχίζουν να παροπλίζονται ανεξαρτήτου ηλικίας» επισημαίνει ο Γιώργος Ξηραδάκης.

Σε δεινή θέση οι εισηγμένες ναυτιλιακές εταιρείες διαχείρισης πλοίων ξηρού χύδην φορτίου, οι οποίες βλέπουν τη μετοχής τους στο ναδίρ σε σύγκρισης με την τιμή που είχαν όταν εισήχθησαν στη χρηματιστηριακή αγορά. Οι ζημιές που κατέγραψαν στο τρίτο τρίμηνο του 2015 είναι μεγάλες. Μάλιστα, σε κάποιες από αυτές τις εταιρείες, μεταξύ των οποίων και δυο ελληνικών συμφερόντων, η Dryships και η Ρaragon Shipping, έγινε έξωση από τις κύριες αγορές σε μικρότερες.
Η Ελληνική Ναυτιλία

Η ελληνική ναυτιλία μέσα σε αυτό το δύσκολο πέρασμα από την οικονομική-ναυτιλιακή κρίση φαίνεται να μην χάνει τα δυνατά χαρακτηριστικά της. Συνεχίζει να διατηρεί σε ένα μεγάλο βαθμό τον στόλο της, να απολαμβάνει την στήριξη των μεγάλων τραπεζών που παραμένουν στον χώρο και να επανεπενδύει στην χαμηλή αγορά. Υπάρχει βέβαια και η σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού.

«Οι εταιρείες με χαμηλή ρευστότητα παρουσιάζουν σημαντικά και σε πολλές περιπτώσεις άλυτα προβλήματα. Επειδή ακριβώς η ελληνική ναυτιλία έχει τεράστιο άνοιγμα στις αγορές ξηρού φορτίου που υποφέρουν αυτή την στιγμή θα πρέπει να αναμένουμε και κάποιες πτωχεύσεις. Αντιθέτως στις αγορές των πλοίων μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων δεν υπάρχει έντονη ανησυχία ενώ στις αγορές των δεξαμενόπλοιων τα πράγματα πηγαίνουν πολύ καλά μέχρι τώρα. Προβλήματα ιδιαίτερα πρέπει να περιμένουμε στις αγορές Off Shore (άντλησης πετρελαίων) ενώ στα πλοία μεταφοράς υγραερίων δεν υπάρχει ανησυχία» υπογραμμίζει ο Έλληνας τραπεζίτης, Γ. Ξηραδάκης

Η Κίνα

Μέσα στην αναταραχή αυτή, όλοι αναζητούν τον «φταίχτη». Η ματιά τους στρέφεται στην Κίνα, η οποία όμως πριν από 15 χρόνια ήταν εκείνη που με την ανάπτυξή της οδήγησε σε μία χρυσοφόρα περίοδο την οικονομία και ειδικά τη ναυτιλία.
«Οι παρούσες συνθήκες επιβάλουν στην Κίνα να κοιτάξει την εσωτερική αγορά και να περιορίσει τις διεθνής επενδύσεις. Είναι σε κάθε περίπτωση υποχρεωμένη να κινηθεί σε πεδία μιας ανοιχτής οικονομίας, απορροφώντας κονδύλια από την εσωτερική κατανάλωση των νέο-κινέζων που με τις δραστηριότητές τους απέκτησαν πλούτο. Ήρθε όμως και η ώρα οι ίδιοι οι Κινέζοι να νοιώσουν τις συνθήκες διεθνούς ανταγωνισμού και να νοιώσουν για πρώτη φορά στην σύγχρονη ιστορία τους τι σημαίνει «ζημία» δηλώνει ο Γιώργος Ξηραδάκης: «Στο στάδιο αυτό της νοικοκυροσύνης που αποφάσισε η ΛΔ της Κίνας είναι βέβαιο ότι οι ρυθμοί ανάπτυξης δεν θα μπορούν να παραμείνουν ξέφρενοι, αν και το 7% δεν είναι μικρό, και οι επενδύσεις θα περιοριστούν σε ένα πολύ μεγάλο βαθμό. Τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει βεβαίως αυτή η τεράστια οικονομία για την συνέχιση της ανάπτυξης είναι βεβαίως η διασπορά του πλούτου και της ανάπτυξής, η εξομάλυνση των διαφορών των μισθών και η χαλιναγώγηση των τιμών των ακινήτων» και καταλήγει:

«Είναι απαραίτητο στους νέους μας υπολογισμούς να λάβουμε σοβαρά υπόψη τις δυνατότητες της των μεγάλων οικονομιών του πλανήτη. Επειδή όλοι περπατούν σε τεντωμένο σχοινί δεν υπάρχει περιθώριο του παραμικρού λάθους γιατί αν ένας από αυτούς τους παγκόσμιους παίκτες χάσει την ισορροπία του το πρόβλημα που θα δημιουργηθεί θα είναι δυστυχώς καταστροφικό.

Στη νέα τάξη πραγμάτων θα πρέπει όλοι να μάθουμε να περπατάμε με διαφορετικούς ρυθμούς. Να απολαμβάνουμε έστω και τα μικρο-κέρδη αλλά και να νοιαζόμαστε πώς θα μπορέσουμε να αδράξουμε τις ευκαιρίες που η χαμηλή αγορά προσφέρει».

ΠΗΓΗ: newmoney.gr