Γιατί οι δυτικές εταιρείες διστάζουν να επενδύσουν στο Ιράν

Πολιτικές κόντρες στο εσωτερικό αλλά και υποχρηματοδότηση της ιρανικής πετρελαϊκής βιομηχανίας καθιστούν τους ξένους ενεργειακούς ομίλους διστακτικούς για επενδύσεις

Όταν ο Bjian Zanganeh, υπουργός Πετρελαίου του Ιράν ανέλαβε τον θώκο του το 2013, αποκάλυψε το μεγάλο όραμά του για την πετρελαϊκή βιομηχανία της χώρας, όταν θα επέρχονταν η άρση του εμπάργκο.

Στόχος ο διπλασιασμός της ημερήσιας παραγωγής στα επίπεδα που είχε βρεθεί πριν από την ισλαμική επανάσταση του 1979.

Τώρα το εμπάργκο έχει αρθεί, αλλά το μέλλον της ταλαιπωρημένης οικονομίας του Ιράν και η ικανότητά της να κατακτήσει εκ νέου τη θέση της στις ενεργειακές αγορές βρίσκει «τοίχο» στην υποχρηματοδότηση του κλάδου, στην πολιτική αλλά και στην έλλειψη υψηλού επιπέδου τεχνικού know-how.

Το Ιράν χρειάζεται ξένες επενδύσεις ύψους 30 δισ. δολρίων προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι του κ. Zanganeh, αλλά οι δυτικές πετρελαϊκές εταιρείες είναι ελαφρώς διστακτικές.
«Είμαστε ελαφρώς διστακτικοί με το Ιράν», παραδέχεται ο επικεφαλής της Statoil, Eldar Saetre.

Ταυτόχρονα οι βουλευτικές εκλογές της τρέχουσας εβδομάδας αποτελούν το πρώτο τεστ για τον πρόεδρο της χώρας Ρουχανί, ο οποίος, πάντως, βάσει της τελευταίας δημοσκόπησης, από την ανεξάρτητη και με έδρα το Τορόντο εταιρεία IranPoll.com, έχει τη στήριξη του 80% των Ιρανών, μετά και τη συμφωνία για το πυρηνικό πρόγραμμα της χώρας.

Τα έσοδα από το πετρέλαιο αντιστοιχούν στο 25% των συνολικών, βάσει του προϋπολογισμού της χώρας. Η επιτυχία της πετρελαϊκής βιομηχανίας είναι ένα σημείο-κλειδί για τον Ρουχανί, ο οποίος βρίσκεται αντιμέτωπος και με τους σκληροπυρηνικούς που δεν θέλουν «υποταγή» στους Δυτικούς.

Την ίδια ώρα ευρωπαϊκές πετρελαϊκές εταιρείες, όπως οι Royal Dutch Shell, Eni και Total έχουν εκφράσει ενδιαφέρον για επενδύσεις στο Ιράν, αλλά θα πρέπει να γνωρίζουν τους όρους που θα ισχύσουν. Από την πλευρά τους οι αμερικανικές Exxon Mobil και Chevron έχουν ανακοινώσει ότι εξετάζουν προσεκτικά τις νομικές συνθήκες που θα ισχύσουν εάν δραστηριοποιηθούν στο Ιράν.

Το όνειρο, λοιπόν, του Zanganeh μπορεί να έχει ελπίδες να γίνει πραγματικότητα, αλλά αυτό σίγουρα δεν θα συμβεί εν μία νυκτί...

ΠΗΓΗ: newmoney.gr

Σοφ. Ζαφ.