Το σενάριο κατάρρευσης μίας εταιρείας προκύπτει ανάγλυφα από όσα
αντιμετωπίζει η ΛΑΝΕ, πλοιοκτήτρια του «Βιτσέντζος Κορνάρος», έτσι όπως
τα περιγράφει στη «Ν» ο εκπρόσωπός της, Μανώλης Γαλανάκης.
Κάναμε, λέει ο κ. Γαλανάκης, αγώνα όλο το χειμώνα να «φθάσουμε» μέχρι τη
σεζόν, δηλαδή τα μέσα Ιουνίου, προκειμένου να καταφέρουμε να
βελτιώσουμε τη ρευστότητά μας από την αυξημένη κίνηση.
Από πέρυσι τον Οκτώβριο κόψαμε εισιτήρια αξίας μόλις 200.000 ευρώ (το
«Βιτσέντζος Κορνάρος» εξυπηρετεί την άγονη γραμμή Πειραιάς-Κύθηρα-Κρήτη)
με μισθοδοσία 200.000 ευρώ το μήνα και καύσιμα 300.000 ευρώ το μήνα και
αφού καταβάλαμε 2 εκατ. ευρώ για τη λειτουργία του πλοίου. Η πολιτεία
μάς οφείλει από αποζημιώσεις δημόσιας υπηρεσίας 1,3 εκατ. ευρώ.
Οφειλές
Τώρα που χρειαζόμαστε ένα μέρος της αποζημίωσης, δεν το έχουμε, με
αποτέλεσμα, αν δεν γίνει άλλο δρομολόγιο, η εταιρεία να καταρρεύσει, τη
στιγμή που το κράτος μάς οφείλει τριπλάσιο σχεδόν ποσό από όσα οφείλουμε
εμείς στους ναυτικούς.
Γιατί το υπουργείο δεν κάνει χρήση του νόμου για προκαταβολή του 50% των
μισθωμάτων για να χρηματοδοτηθεί η λειτουργία του πλοίου, αναρωτιέται ο
κ. Γαλανάκης.
Και συμπληρώνει: «Αν η πολιτεία θέλει να προσφέρει το κοινωνικό αγαθό
της μεταφοράς επί πιστώσει, όταν όλη η αγορά λειτουργεί τοις μετρητοίς,
τότε θα πρέπει να προσθέσει στα 34 βαπόρια που αποχώρησαν από την
ελληνική ακτοπλοΐα τα τελευταία χρόνια άλλα δύο» (υπονοώντας το
«Βιτσέντζος Κορνάρος» και το «Αγιος Γεώργιος»).
ΠΗΓΗ: Ναυτεμπορική
Μερική Αναδημοσίευση
