Ο συνομιλητής μου, υψηλός εκπρόσωπος του εφοπλισμού του Λονδίνου, δεν μάσησε τα λόγια του στην εκδήλωση παραδοσιακού ναυτικού ομίλου όπου βρεθήκαμε και οι δυο, τις ημέρες της διεθνούς έκθεσης «Ποσειδώνια».
Η σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ της ελληνικής πολιτείας και της ελληνικής ναυτιλίας, είπε, πρέπει να γνωρίζουμε ότι μοιάζει με μία πολύ λεπτή κλωστή. Πολύ εύκολα μπορεί να σπάσει με ευθύνη της μιας ή της άλλης πλευράς.
Ηταν προφανές ότι ο άνθρωπος που εκμυστηρεύτηκε τις απόψεις του, ο οποίος είναι φανατικός υποστηρικτής της ελληνικής σημαίας, σχολίαζε τις γνωστές πλέον «φορολογικού» χαρακτήρα πρωτοβουλίες του προηγούμενου υπουργού Οικονομικών, που χαρακτηρίστηκαν ως αντισυνταγματικές από την πλοιοκτησία.
Πρόκειται για πρωτοβουλίες που δεν μπορεί να «χωνέψει» εύκολα ο ελληνικός εφοπλισμός, ο οποίος, είναι αλήθεια, επεδίωξε από την πρώτη στιγμή της οικονομικής κρίσης να δηλώσει παρών στην αντιμετώπισή της και πρότεινε τη φορολόγηση των πλοίων με ξένη σημαία και την εθελοντική του υπερφορολόγηση στη συνέχεια, για τα επόμενα τρία χρόνια.
Ηταν μία από τις προτάσεις που θα συνέβαλλαν, όπως εκτιμούσε, στην ενδυνάμωση των σχέσεων της ναυτιλίας με την εθνική οικονομία.
Στο ίδιο πλαίσιο εντάσσεται και η τελευταία πρόταση της Ενωσης Ελλήνων Εφοπλιστών για την επάνδρωση των ελληνόκτητων πλοίων ελληνικής ή ξένης σημαίας με Ελληνες ναυτικούς με ανταγωνιστικούς διεθνώς μισθούς. Και οι δύο πρωτοβουλίες όμως προκάλεσαν και αρνητικές αντιδράσεις σε πολιτικό και συνδικαλιστικό επίπεδο.
Εκφράσεις όπως «πληρώνουν ψίχουλα οι εφοπλιστές» ή «ζητούν μισθούς πείνας» ακούσθηκαν κατά κόρο. Ομως οι εκπρόσωποι της ΕΕΕ επικαλούνται μια απλή αλήθεια, που κάποιοι ηθελημένα αγνοούν.
Η ναυτιλία είναι μία παγκόσμια επιχειρηματική δραστηριότητα στην οποία επιβιώνει όποιος προσφέρει υψηλού επιπέδου υπηρεσίες στο χαμηλότερο δυνατό κόστος. Επίσης, η ναυτιλία δεν φορολογείται ή φορολογείται ελάχιστα και όσοι επισκέφθηκαν τα «Ποσειδώνια» θα είδαν πολλές περιοχές του πλανήτη να επιζητούν την προσέλκυση ελληνικών ναυτιλιακών εταιρειών με την υπόσχεση «no taxes».
Είναι προφανές, λοιπόν, ότι η ελληνική ναυτιλιακή εταιρεία εάν θέλει να πρωταγωνιστεί διεθνώς δεν μπορεί να μετατραπεί σε φιλανθρωπικό ίδρυμα. Από την άλλη πλευρά είναι πανθομολογούμενο ότι μόνο οφέλη αποφέρει στον ελληνικό εφοπλισμό να έχει τη βάση του σε ένα ισχυρό ευρωπαϊκό κράτος και να στηρίζεται σε έναν ναυτικό που αποδεδειγμένα έχει στο DNA του τη ναυτική τεχνογνωσία.
Και βέβαια η εθνική οικονομία στο σύνολό της δεν έχασε από την παρουσία των ναυτιλιακών εταιρειών στον τόπο μας. Τούτων δοθέντων, λοιπόν, είμαστε σίγουροι ότι μπορεί να βρεθεί η χρυσή τομή προκειμένου η ελληνική ναυτιλία να προσφέρει ακόμη περισσότερα στη χειμαζόμενη ελληνική οικονομία και στην απασχόληση.
Ολοι μπορούν να κάνουν ένα βήμα μπροστά, αρκεί η κλωστή εμπιστοσύνης που συνδέει τη ναυτιλία με την πολιτεία να μη σπάσει. Ο νέος υπουργός Οικονομικών πρωτίστως έχει το λόγο.
ΛΑΜΠΡΟΣ ΚΑΡΑΓΕΩΡΓΟΣ - lkar@naftemporiki.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.