Από τα αλεύρια στην κυριαρχία του Αιγαίου. Η ιστορία του ομίλου
Attica αρχίζει το 1918, όταν ιδρύθηκε με την επωνυμία Γενική Εταιρεία
Εμπορίου και Βιομηχανίας της Ελλάδος, περίοδος κατά την οποία ο
Ελευθέριος Βενιζέλος κυβερνούσε την Ελλάδα.
Το 1924 εισέρχεται στο Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών. Είχε έδρα τον
Πειραιά και αντικείμενο εργασιών την παραγωγή και εμπορία αλεύρων για
αρκετές δεκαετίες υπό τη νέα επωνυμία Κυλινδρόμυλοι Αττικής Α.Ε. Την
10ετία πριν από το millennium, και πιο συγκεκριμένα το 1992, αλλάζει
ιδιοκτησιακό καθεστώς αλλά και επωνυμία: Επιχειρήσεις Αττικής Α.Ε. και
αργότερα Επιχειρήσεις Αττικής Α.Ε. Συμμετοχών. Είναι η χρονιά οπου
ανατέλλει το επιχειρηματικό άστρο του κ. Περικλή Παναγόπουλου στην
επιβατηγό ναυτιλία, την οποία αναγέννησε περνώντας την στον 21ο αιώνα.
Το 1989 ο Ελληνας εφοπλιστής αιφνιδίασε τους πάντες όταν αποφάσισε να
πουλήσει την εταιρεία κρουαζιέρας που είχε, τη Royal Cruise Line, στη
νορβηγική Norwegian Cruise Line της οικογένειας Κλόστερ. Αμέσως μετά
στράφηκε στην ποντοπόρο ναυτιλία και δημιούργησε το 1989 τη Magna Marine
με πλοία μεταφοράς ξηρού φορτίου. Το 1992 δέχεται πρόταση να εξαγοράσει
την εισηγμένη στο Χρηματιστήριο εταιρεία Κυλινδρόμυλοι Αττικής Α.Ε. Δεν
είχε αντικείμενο, αλλά μπορούσε να αποτελέσει όχημα για την εισαγωγή
των Επιχειρήσεων Παναγόπουλου στο Χ.Α. Εναν χρόνο αργότερα τη
μετονομάζει σε Επιχειρήσεις Αττικής Α.Ε., ενώ στη συνέχεια ιδρύει τη
Superfast Ferries Ναυτιλιακή Α.Ε. «Οι γνώσεις μου για το Χρηματιστήριο,
για να μην πω ότι ήταν ανύπαρκτες, θα πω ότι ήτανε πολύ-πολύ
περιορισμένες. Οδηγήθηκα λοιπόν στην αγορά μίας ουσιαστικά ανύπαρκτης
εταιρείας, η οποία όμως ήταν εισηγμένη στο Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών.
Σκοπός μου ήταν με τα χρήματα τα οποία μου απέδωσε η πώληση της Royal
Cruise Line να ασχοληθώ και πάλι με παραπλήσιο τομέα της κρουαζιέρας,
δηλαδή με τη μεταφορά επιβατών και τροχοφόρων», είχε διηγηθεί ο κ.
Παναγόπουλος.
Το 1993 δίνει παραγγελία ναυπήγησης των δύο πρώτων Superfast
-«Superfast I» και «Superfast II»- στη Γερμανία. Είναι το έναυσμα για να
κυριαρχήσουν οι Ελληνες στην Αδριατική προτού εμφανιστεί μετά από δύο
δεκαετίες ο Εμανουέλε Γκριμάλντι και τη μετατρέψει σε «mare nostrum» για
τους Ιταλούς. Τον Απρίλιο του 1995 δρομολογείται το «Superfast I» και
δύο μήνες μετά το «Superfast II» στη γραμμή Πάτρα - Ανκόνα - Πάτρα. Tα
δύο πλοία μειώνουν τον χρόνο του ταξιδιού κατά 40%. Το δαιμόνιο
επιχειρηματικό μυαλό του κ. Παναγόπουλου έκανε το άλμα στον χρόνο
αιφνιδιάζοντας τους ανταγωνιστές του, που ήταν βολεμένοι στην
καθημερινότητά τους. Η Attica βρισκόταν σε αντεπίθεση διαρκείας. Τον
Ιούλιο του 1996 παραγγέλνει τη ναυπήγηση των «Superfast III» και
«Superfast IV» στα ναυπηγεία Kvaerner Masa της Φινλανδίας.
Ο κ. Παναγόπουλος είχε αποφασίσει να ανοίξει νέες γραμμές μεταξύ
Ελλάδας και Ιταλίας. Τον Απρίλιο του 1998 τα «Superfast III» και
«Superfast IV» δρομολογούνται στη γραμμή Πάτρα - Ανκόνα - Πάτρα, ενώ τα
«Superfast I» και «Superfast II» εγκαινιάζουν μια νέα σύνδεση μεταξύ
Πάτρας - Ηγουμενίτσας και Μπάρι στη νότιο Ιταλία.Ακολούθησε τον Ιούλιο
της ίδιας χρονιάς η υπογραφή συμβολαίων ναυπήγησης τεσσάρων νέων
Superfast, στα ναυπηγεία Howaldtswerke-Deutsche Werft AG στο Κίελο, με
δικαίωμα που ενεργοποιήθηκε τον Μάρτιο 1999 για ακόμα δύο πλοία. Το
πρώτο ζευγάρι, «Superfast V» και «Superfast VI», προοριζόταν για τις
γραμμές Ελλάδος - Ιταλίας, ενώ τα άλλα τέσσερα Superfast (VII, VIII, IX
και X) θα δρομολογούνταν στη Βαλτική.
Η γιγάντωση της εταιρείας
Η Attica είχε αρχίσει να γιγαντώνεται διεθνώς. Σε αναζήτηση ζωτικού
χώρου ο Περικλής Παναγόπουλος στρέφει το βλέμμα στο Αιγαίο. Το
ημερολόγιο έγραφε «Αύγουστος 1999» όταν πετυχαίνει να έρθει σε συμφωνία
με μετόχους της εταιρείας Γραμμές Στρίντζη Ναυτιλιακή Α.Ε. για την αγορά
ποσοστού ελέγχου 38,8% της τελευταίας, το οποίο αργότερα έφτασε το
48,8%. Ο Γεράσιμος Στρίντζης παραμένει στο νέο σχήμα. Η εταιρεία αλλάζει
το εμπορικό της σήμα και όνομα σε Blue Star Ferries. Με την ανατολή το
21ου αιώνα, τον Μάρτιο του 2000, η Attica παραγγέλνει στα ναυπηγεία
Flender Werft AG δύο νέα Superfast, τα οποία θα παραδοθούν τον Μάρτιο
και Μάιο του 2002.
Ο κ. Παναγόπουλος συνεχίζει να σφυροκοπεί τους ανταγωνιστές του. Τον
Μάιο της ίδιας χρονιάς παραλαμβάνει το πρώτο πλοίο νέας γενιάς για την
Blue Star Ferries, το επιβατηγό-οχηματαγωγό «Blue Star Ithaki» από τα
ναυπηγεία Daewoo Heavy Industries Ltd. της Νότιας Κορέας. Το
υπερσύγχρονο νεότευκτο «Blue Star Ithaki» δρομολογείται στις γραμμές των
Κυκλάδων κερδίζοντας την προτίμηση του επιβατικού κοινού. Τον Ιούνιο
και τον Ιούλιο παραλαμβάνει τα επιβατηγά-οχηματαγωγά «Blue Star 1» και
«Blue Star 2» από τα ναυπηγεία Van der Giessen-de Noord N.V. της
Ολλανδίας και τα δρομολογεί στις γραμμές της Αδριατικής Θάλασσας.
Aκολουθεί νέος καταιγισμός παραλαβής νεότευκτων πλοίων. Τον Μάιο του
2001 δρομολογείται το «Superfast VIΙ» στη γραμμή Ροστόκ (Γερμανία) -
Χάνκο (Φινλανδία) εγκαινιάζοντας τις δραστηριότητες της Superfast
Ferries στη Βαλτική. Το ακολουθεί στην ίδια γραμμή το «Superfast VIΙΙ»
τον Ιούλιο της ίδιας χρονιάς. Τον Ιούνιο επιλέγεται το λιμάνι του
Ζεεμπρούγκε στο Βέλγιο για την καθημερινή σύνδεση μεταξύ Σκοτίας και
ηπειρωτικής Ευρώπης, που ξεκίνησε τον Μάιο του 2002.
Τον Νοέμβριο του 2001 οι Επιχειρήσεις Αττικής υπογράφουν μνημόνιο
προθέσεως συνεργασίας με την ιταλική εταιρεία κρουαζιέρων Costa
Crociere, μέλος του ομίλου Carnival Corporation, για τη δημιουργία δύο
νέων ναυτιλιακών εταιρειών που θα δραστηριοποιηθούν στις κρουαζιέρες και
στη μεταφορά επιβατών και οχημάτων με επιβατηγά-οχηματαγωγά πλοία. Το
2002 συνεχίζονται οι παραλαβές πλοίων από τα ναυπηγεία. Πρόκειται για τα
«Superfast ΙΧ» και «Superfast Χ». Συνεχίζονται οι προσθήκες στον στόλο
νεότευκτων πλοίων αλλά και πωλήσεις στη λογική της ανανέωσης.
Το 2005 είναι ακόμη μία κομβική χρονιά για τον όμιλο και τον κ.
Παναγόπουλο. Πιο συγκεκριμένα, τον Ιανουάριο η Attica αποκτά ποσοστό
12,33% στη Hellas Flying Dolphins, νυν Hellenic Seaways. Τον Φεβρουάριο
αποκτά ποσοστό συμμετοχής 10,23% στο μετοχικό κεφάλαιο των Μινωικών
Γραμμών, που αργότερα φτάνει το 11,61%. Τον Φεβρουάριο του 2006 η Attica
προβαίνει στην πώληση του ποσοστού 12,33% στη Hellenic Seaways, που
είχε αποκτήσει έναν χρόνο νωρίτερα. Τον Ιούλιο η θυγατρική της Attica
Blue Star αποκτά, μέσω πλειστηριασμού, το σύνολο του ενεργητικού της
ΔΑΝΕ που περιλαμβάνει το ε/γ-ο/γ πλοίο «Διαγόρας», για το συνολικό
τίμημα των 19,9 εκατ. ευρώ.
Η πώληση στον Βγενόπουλο
Τον Φεβρουάριο του 2007 η Attica αυξάνει τη συμμετοχή της στις
Μινωικές Γραμμές σε 22,25%. Λίγους μήνες αργότερα, τον Ιούνιο, ο κ.
Παναγόπουλος αποφασίζει να πουλήσει το σύνολο της συμμετοχής που είχε η
Αttica στις Μινωικές Γραμμές στον φίλο του και πλοιοκτήτη Πάνο
Λασκαρίδη.
Είχε ήδη αρχίσει να δρομολογεί την αποχώρησή του από την επιβατηγό
ναυτιλία, λίγο προτού ξεσπάσει η παγκόσμια οικονομική κρίση, το 2008, με
την κατάρρευση της Lehman Brothers. Τον Οκτώβριο ανακοινώνεται ότι ο
Περικλής Παναγόπουλος πουλά στον Ανδρέα Βγενόπουλο.
Ο τελευταίος ίσως παραδοσιακός παίκτης της ακτοπλοΐας είχε μείνει πια
δίχως πλοία. «Καθόλου τυχαία απόφαση», είχαν πει στελέχη της ναυτιλίας
που τον γνώριζαν καλά. Κράτησε όμως τη θέση του προέδρου στον όμιλο
Attica, με τον Ανδρέα Βγενόπουλο να ελέγχει πλέον το 51,3%. Το 2014 ο
όμιλος πρωτοπορεί για μία ακόμη φορά, αφού καταφέρνει να προσελκύσει
ξένα κεφάλαια. Ερχεται σε συμφωνία με το Fortress Investment Group για
επένδυση ύψους 75 εκατ. ευρώ, στο πλαίσιο αναχρηματοδότησης. Τότε ο
διευθύνων σύμβουλος του Attica Group είχε αναφερθεί για πρώτη φορά στις
προοπτικές που υπήρχαν: «Η υποστήριξη των στρατηγικών μας συμμάχων θα
μας επιτρέψει να εκκινήσουμε μια νέα πορεία στην ελληνική και στη διεθνή
αγορά, να αναπτύξουμε νέες πρωτοβουλίες και να διεκδικήσουμε δυναμικά,
σημαντικά μερίδια αγοράς σε νέες εμπορικές γραμμές, εδραιώνοντας
ταυτόχρονα την ισχυρή παρουσία μας στις υφιστάμενες».
Ακολουθεί η δραστηριοποίηση της Attica σε γραμμή που συνδέει την
Ισπανία με το Μαρόκο στη δυτική Μεσόγειο. Ηταν η εποχή που ο Γκριμάλντι
εκθείαζε την Attica χαρακτηρίζοντάς τη «μία από τις καλύτερες εταιρείες
του κλάδου, μαζί με την P&O και τη Stena». Οπως είχε δηλώσει, «οι
τρεις αυτές εταιρείες μαζί με τον ιταλικό όμιλο μπορούν μέσω εξαγορών να
αναπτυχθούν περαιτέρω στον κλάδο της επιβατηγού ναυτιλίας. Είναι προς
το συμφέρον όλων να υπάρχουν δύο με τρεις παίκτες στην αγορά».
Τον Αύγουστο του 2017 η Attica ανακοίνωσε ότι ήρθε σε καταρχήν
συμφωνία με την Τράπεζα Πειραιώς και άλλους μετόχους μειοψηφίας για την
απόκτηση του 50,30% της HSW. Τον Οκτώβριο αγόρασε και το ποσοστό 48,53%
που είχε ο όμιλος Γκριμάλντι μέσω των Μινωικών στην HSW. Η Επιτροπή
Ανταγωνισμού με την απόφαση της 25ης Απριλίου 2108 ενέκρινε την απόκτηση
αποκλειστικού ελέγχου επί της HSW από την Attica. Το 2017 το συνολικό
μεταφορικό έργο του ομίλου ενισχύθηκε σε όλες τις κατηγορίες, με αύξηση
κατά 2,2% στους επιβάτες, 5,7% στα Ι.Χ. και 3,5% στα φορτηγά αυτοκίνητα.
Τα συνολικά δρομολόγια των πλοίων αυξήθηκαν κατά 3,3% σε σχέση με το
2016.
Στην Αδριατική, και ειδικότερα στις γραμμές Πάτρα - Ηγουμενίτσα -
Ανκόνα και Πάτρα - Ηγουμενίτσα - Μπάρι, σε κοινοπραξία με την ΑΝΕΚ, το
μεταφορικό έργο των πλοίων του ομίλου αυξήθηκε κατά 17,3% στους
επιβάτες, κατά 17% στα Ι.Χ. και κατά 8% στα φορτηγά. Τα δρομολόγια των
πλοίων στην Αδριατική αυξήθηκαν κατά 2,6% σε σχέση με το 2016. Στην
ελληνική ακτοπλοΐα, και ειδικότερα στις γραμμές Πειραιάς - Κυκλάδες,
Πειραιάς - Δωδεκάνησα, Πειραιάς - Ηράκλειο, Πειραιάς - Χανιά και
Πειραιάς - Νησιά Βορειοανατολικού Αιγαίου, εκτελώντας συνολικά 3,4%
περισσότερα δρομολόγια από το 2016, το μεταφορικό έργο του ομίλου
αυξήθηκε κατά 0,8% στους επιβάτες, κατά 4% στα Ι.Χ. και κατά 1,5% στα
φορτηγά αυτοκίνητα. Στις γραμμές Ηρακλείου και Χανίων τα πλοία του
ομίλου λειτουργούν κοινοπρακτικά με την ΑΝΕΚ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.