"Ούτε «πυροβολεί», ούτε στοχεύει…"

Από το Υπουργείο Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής εκδόθηκε το ακόλουθο δελτίο τύπου με τίτλο "Ούτε «πυροβολεί», ούτε στοχεύει…"

 Αναλυτικά: 

Συνέντευξη Υπουργού Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής Θοδωρή Δρίτσα στο Βαγγέλη Γιακουμή και στο Ρ/Σ North 98.0

Σήμερα το πρωί, ο Υπουργός Ναυτιλίας & Νησιωτικής Πολιτικής Θοδωρής Δρίτσας, έδωσε τηλεφωνική συνέντευξη στο δημοσιογράφο κ. Βαγγέλη Γιακουμή, στο Ραδιοφωνικό Σταθμό North 98.0 της Θεσσαλονίκης.

Ως συνήθως, από διάφορες πλευρές, ενεργοποιήθηκε με θαυμαστή ταχύτητα ο γνωστός αντιπολιτευτικός μηχανισμός παραπλάνησης, δια της επίσης γνωστής μεθόδου αποσπασματικής και επιλεκτικής παρουσίασης των απαντήσεων.

Καμία άλλη απάντηση σε όλα αυτά δε χρειάζεται, παρά μόνο η παράθεση αυτούσιου του απομαγνητοφωνημένου κειμένου της συνέντευξης. Όσες και όσοι επιθυμούν, ας το διαβάσουν ολόκληρο και ας σχηματίσουν τη γνώμη τους, κατά τη δική τους κρίση.

Παραθέτουμε αυτούσιο το απομαγνητοφωνημένο κείμενο της συνέντευξης:

Καλή σας ημέρα κ. Υπουργέ.

Καλημέρα και ευχαριστώ για την πρόσκληση .

Εμείς ευχαριστούμε που ανταποκριθήκατε και θέλουν να σας ακούσουν οι συμπολίτες μας, οι συμπολίτες της Θεσσαλονίκης, να ακούσουν την άποψή σας, γιατί είναι πολλά αυτά που συμβαίνουν στην πολιτική και όχι μόνο. Γιατί κ. Υπουργέ πολλά λέγονται το τελευταίο διάστημα, το τελευταίο εικοσιτετράωρο για τον επικείμενο ανασχηματισμό. Βεβαίως είναι το θέμα κατ’ εξοχήν του Πρωθυπουργού, ωστόσο, ακόμα και δημοσιεύματα να σας πω έτσι του ξένου τύπου, ελβετικές εφημερίδες γράφουν ότι δεν θα είστε εσείς στο Υπουργείο και πραγματικά μου προκαλεί εντύπωση πως προκύπτει αυτό το ρεπορτάζ από τον ξένο τύπο; Όταν λένε ας πούμε ότι ο κ. Δρίτσας, ένας Υπουργός ο οποίος δεν φείδεται των απόψεών του, έχει το θάρρος της γνώμης του, πως μπορεί να γίνει αυτό; Δεν το ξέρω και θα ήθελα πραγματικά την άποψή σας.

Είναι δύσκολο να διατυπώσω άποψη, γιατί όπως ακριβώς κι εσείς το διατυπώσατε, προκαλεί εντύπωση ένα τέτοιο δημοσίευμα ή μάλλον προκαλούν εντύπωση όλα αυτά τα δημοσιεύματα, όταν είναι βέβαιο, ότι δεν μεταφέρουν μια πληροφορία ή μια είδηση, αλλά μεταφέρουν τη βούληση κάποιων κύκλων. Αναρωτιέται κανείς ποιοι είναι αυτοί οι κύκλοι που επιχειρούν να διαμορφώσουν το Κυβερνητικό Σχήμα. Σε κάθε περίπτωση το κυβερνητικό σχήμα θα το διαμορφώσει ο Πρωθυπουργός. Το διαμορφώνει πάντα και με τα κριτήρια που εκείνος θα αποφασίσει. Ως εκ τούτου, τα δημοσιεύματα αυτά δεν μπορούν να έχουν βαρύτητα και σοβαρότητα.

Θέλω να σας ρωτήσω, εσείς θα επιθυμούσατε, με βάση και αυτό που έχετε και μπροστά, με βάση τον προγραμματισμό του Υπουργείου σας, θα επιθυμούσατε στον ανασχηματισμό να φύγετε από το Υπουργείο αυτό και ενδεχομένως να πάτε κάπου αλλού; Σε κάθε περίπτωση θέλετε να φύγετε από το Υπουργείο Ναυτιλίας;

Όποια απάντηση και να δώσω κ. Γιακουμή σε αυτό το ερώτημα. Είναι βέβαιο ότι θα παρεξηγηθεί και θα παρερμηνευθεί. Δε θα δώσω απάντηση, γιατί δεν πρέπει να δώσω απάντηση. Θα ήταν σαν να έκανα μια προσωπική παρέμβαση στους κυβερνητικούς σχεδιασμούς, με βάση προσωπικά κριτήρια. Δεν υπάρχει Υπουργός που να μην έχει ένα πλαίσιο πρωτοβουλιών ανοιχτό, που εν πάση περιπτώσει να προκύπτει ανάγκη ολοκλήρωσής του, ειδικά σ’ αυτά που έχουν ωριμάσει. Αλλά αυτά είναι κοινά για όλους και πάντα συμβαίνει αυτό με όλες τις Κυβερνήσεις και όλους τους Υπουργούς. Δεν θα απαντήσω στο ερώτημα.

Εγώ δεν σας ρωτάω να μου πείτε ως πολιτικός. Το ανθρώπινο, γιατί υπάρχει και το ανθρώπινο μέρος σε όλη αυτή την υπόθεση της πολιτικής. Το ανθρώπινο ρωτάω περισσότερο.

Έχω πει πάρα πολλές φορές, δεν είμαστε Υπουργοί για τις καρέκλες. Είμαστε στρατιώτες σε μια προσπάθεια κοινή, που ο καθένας από το ρόλο που αναλαμβάνει, προσπαθεί να κάνει αυτή την υποχρέωση που ανέλαβε πιο δημιουργική και πιο αποτελεσματική. Σ’ αυτή τη σφαίρα κινούμαστε όλοι και επομένως δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή το ανθρώπινο, υπάρχει το ζήτημα της πολιτικής ευθύνης και προς αυτή την κατεύθυνση κινούμαστε όλοι και προσπαθούμε να ανταποκριθούμε σε πολύ δύσκολες συνθήκες .

Το γεγονός κ. Υπουργέ ότι δεν συμπεριλαμβανόσασταν στην πρόταση του κ. Πρωθυπουργού για τη σύσταση, όταν συγκροτήθηκε το πολιτικό όργανο της Πολιτικής Γραμματείας, το Πολιτικό Συμβούλιο τέλος πάντων, μαζί με τον κ. Σκουρλέτη, σημαίνει κάτι πολιτικά για εσάς; Γιατί στην πολιτική ερμηνείες είναι, υπάρχει και το αποτέλεσμα βεβαίως και θα παρακαλούσα να είχα τη δική σας άποψη σε αυτό το θέμα. Το ότι δεν ήσασταν στην πρόταση του κ. Τσίπρα.

Καταρχήν δεν είχα καμία τέτοια προσωπική απαίτηση. Κατά δεύτερον, η προσπάθεια που έκανε ο Πρόεδρος ήταν να διαμορφωθεί ένα πλαίσιο συναινετικό και σε μεγάλο βαθμό αυτό έγινε, για τη διαμόρφωση της στελέχωσης του νέου οργάνου που θα αναλάβει ένα πολύ μεγάλο πολιτικό βάρος. Είναι πάρα πολύ σημαντική αυτή η απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής, γιατί δίνει μια πάρα πολύ καλή λύση, αναφορικά με τη λειτουργία θεσμοθετημένων οργάνων και όχι άτυπων οργάνων στη λειτουργία του ΣΥΡΙΖΑ και της Κυβέρνησης. Αυτό είναι το μεγάλο κέρδος, το μεγάλο όφελος και είναι και η βάση εκκίνησης για την ανασυγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ και για την στήριξη της Κυβερνητικής Πολιτικής με τους διακριτούς ρόλους που έχει η Κυβέρνηση και το Κόμμα. Από εκεί και πέρα, δε νομίζω ότι υπήρχε κάποιο ζήτημα. Άλλωστε, η σύνθεση του οργάνου με βάση τις αποφάσεις τις καταστατικές του Κόμματος, πρέπει να περιλαμβάνει μια αναλογία: 1/3, 2/3, στα δύο φύλα, γυναίκες-άντρες. Επομένως η συμμετοχή τεσσάρων γυναικών ήταν απολύτως απαραίτητη για να τηρηθεί το καταστατικό.

Τώρα επειδή ξέρω πολύ καλά και ξέρουν και οι ακροατές που σας ακούν ότι ο Θοδωρής Δρίτσας ουδέποτε περιορίζεται στις απόψεις του, έχει το θάρρος της γνώμης του, δεν φείδεται των απόψεών του. Θέλω να σας ρωτήσω σχετικά με το θέμα των ιδιωτικοποιήσεων. Έχει προκληθεί μεγάλη συζήτηση. Η δική σας άποψη ποια είναι , διότι βλέπουμε και τις αντιρρήσεις που είχατε σε ότι αφορά το λιμάνι του ΟΛΠ, την ιδιωτικοποίησή του. Βλέπουμε και την πλευρά του Υπουργού της Ενέργειας του κ. Σκουρλέτη, ο οποίος και αυτός είναι αντίθετος με τις ιδιωτικοποιήσεις, ωστόσο όμως η Κυβέρνηση, ο Πρωθυπουργός, έχει υπογράψει αυτή τη συμφωνία, που περιλαμβάνει τις ιδιωτικοποιήσεις αυτές. κ. Υπουργέ, τι θα γίνει; Τι πρέπει να γίνει;

Νομίζω δεν υπάρχει ζήτημα διαφοροποίησης του Πάνου του Σκουρλέτη, του Θοδωρή του Δρίτσα ή οποιουδήποτε άλλου. Οι προγραμματικές θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ δεν περιελάμβαναν, ως γνωστόν, ιδιωτικοποιήσεις. Αντίθετα πιστεύαμε ότι η αναπτυξιακή πορεία της χώρας στους στρατηγικούς τομείς ιδιαίτερα μπορεί να βασιστεί με σχεδιασμούς διαφορετικού χαρακτήρα που να έχουν βιωσιμότητα και μακροπρόθεσμη μεγιστοποίηση του κοινωνικού οφέλους. Η συμφωνία του περσινού καλοκαιριού κατέληξε, μεταξύ πολλών άλλων συμβιβασμών, που αναγκαστήκαμε να κάνουμε και στην αποδοχή της ιδιωτικοποίησης των εννέα επιχειρήσεων που η πορεία ιδιωτικοποίησής τους, είχε ήδη δρομολογηθεί. Μεταξύ αυτών, ήταν το λιμάνι του Πειραιά και το λιμάνι της Θεσσαλονίκης. Και ο Πάνος ο Σκουρλέτης και όλοι μας και ο Πρωθυπουργός επιμένουμε ότι θα τηρήσουμε τα συμφωνηθέντα Τα συμφωνηθέντα είναι αυτά και όχι καινούργια πράγματα που ενδεχομένως οι δανειστές, οι εταίροι, θέλουν να βάλουν στο τραπέζι. Εκεί λοιπόν, ο Πάνος ο Σκουρλέτης δεν κάνει μια προσωπική πολιτική, κάνει την πολιτική της Κυβέρνησης, όπως και εγώ για τη μεγιστοποίηση των ωφελημάτων από την αλλαγή του καθεστώτος στο λιμάνι του Πειραιά ή και τώρα που εκκρεμεί στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης. Νομίζω ότι μέσα στο πλαίσιο της Κυβερνητικής Πολιτικής πορευόμαστε και όλα αυτά που κατά καιρούς δημοσιεύονται προσέξτε τα και λίγο, είναι συνδυασμένα και μεθοδευμένα. Δηλαδή, λέει ο Πάνος ο Σκουρλέτης μέγιστη κοινωνική ωφέλεια. Λέει ο Δρίτσας μέγιστη κοινωνική ωφέλεια από αυτές τις εκτός του προγράμματος μας ιδιωτικοποιήσεις. Κι άλλοι υπουργοί το λένε. Δεν το λέει ο Πάνος ή ο Δρίτσας ή οποιοσδήποτε άλλος. Το λένε όλοι. Το λέει και ο Πρωθυπουργός, το λέμε οι πάντες. Αναζητείται ο αδύναμος κρίκος. Η συγκρότηση ενός φαντάσματος ότι δήθεν κάποιοι αντιδρούν, ώστε να υπονομευτεί η προσπάθεια, η πορεία, προς την υποχρεωτική και δεσμευτική εξέλιξη αυτή της ιδιωτικοποίησης, να γίνει με όρους τέτοιους, που να ωφελούνται κάποια οικονομικά συγκροτήματα. Εμείς πιστεύουμε ότι αφού αναγκαστήκαμε και αφού δεσμευτήκαμε να το υλοποιήσουμε, θα το υλοποιήσουμε, αλλά γιατί όχι με τους καλύτερους δυνατούς όρους. Παράδειγμα, είναι κακό που καταφέραμε να κατοχυρώσουμε σε μεγάλο βαθμό την ασφάλεια των εργασιακών σχέσεων στο λιμάνι του Πειραιά; Είναι κακό που διασώσαμε τη Σχολή Λιμενοφυλάκων και τις προβλήτες για τη λειτουργία του Λιμενικού Σώματος στο λιμάνι του Πειραιά. Είναι κακό που εξαιρέσαμε την ακτογραμμή των λιπασμάτων στη Δραπετσώνα. Είναι κακό ένα σωρό άλλα πράγματα που καταφέραμε που δεν τα πάλεψαν οι προηγούμενες Κυβερνήσεις και τα παλέψαμε εμείς; Δεν τα πάλεψε ένας Υπουργός. Όλη η Κυβέρνηση μαζί και ο Πρωθυπουργός τα παλέψαμε. Σ’ αυτό, βρήκαμε λυσσασμένη αντίδραση κ. Γιακουμή και μεθοδευμένη. Και δημοσιεύματα τέτοιου χαρακτήρα που διαμόρφωσαν, υποτίθεται ένα τοπίο ότι κάποιοι είναι αντάρτες, κάποιοι είναι δεν ξέρω εγώ τι….

Άρα κ. Υπουργέ, ούτε αντάρτης είστε εσείς προσωπικά ούτε και ο κ. Σκουρλέτης συμφωνείτε με τις ιδιωτικοποιήσεις και άρα προχωράμε κανονικά.

Δεν συμφωνούμε προγραμματικά με τις ιδιωτικοποιήσεις. Δεν είναι στο ιδεολογικό και πολιτικό και στρατηγικό αναπτυξιακό οπλοστάσιο ενός Κόμματος σαν το ΣΥΡΙΖΑ, οι ιδιωτικοποιήσεις. Δεχτήκαμε τον συμβιβασμό γι’ αυτές τις εννέα ήδη ιδιωτικοποιήσεις που η διαδικασία τους είχε ήδη ξεκινήσει, όταν υπογράφτηκε η συμφωνία του περσινού καλοκαιριού. Αυτό ήταν το σημείο συμβιβασμού, ως προς τις ιδιωτικοποιήσεις. Πέραν τούτου δεν υπάρχει άλλη συμφωνία της Ελληνικής Κυβέρνησης και του Ελληνικού Κράτους. Αυτές όμως, τις ιδιωτικοποιήσεις δεν δεσμευτήκαμε να τις κάνουμε με όρους αποικίας. Εμείς δεσμευτήκαμε να τις κάνουμε με τους αξιοπρεπέστερους δυνατούς όρους, με τους επωφελέστερους δυνατούς όρους, για τους χρήστες των λιμένων, για τους χρήστες των Υπηρεσιών, για τον ελληνικό λαό, για την ελληνική οικονομία, για όλα αυτά. Κακό είναι να το παλέψει κανείς, όσο γίνεται αυτή η διαδικασία να καταλήξει με ένα στάτους μέγιστης κοινωνικής ωφέλειας; Περί αυτού πρόκειται κι εκεί υπάρχουν βέβαια, συμφέροντα που θίγονται. Γι’ αυτό και οι αντιδράσεις. Πρέπει να διαβάζουμε σωστά την πραγματικότητα κ. Γιακουμή και η πραγματικότητα σας βεβαιώνω, από την πλευρά μου τουλάχιστον, είναι αυτή.

Καταλαβαίνω και είναι απόλυτα θεμιτό κ. Υπουργέ λογικότατο να προσπαθεί ένας Υπουργός να καλυτερεύσει κάποιους όρους σε οτιδήποτε έχει σχέση με την πολιτική που ασκεί .

Μα θα έπρεπε να το κάνει και ένας Υπουργός της Δεξιάς αυτό. Προς θεού. Το δημόσιο συμφέρον δεν θα το υπερασπιστούμε; Αν είναι να μείνουμε μόνο στην αρχή της ιδιωτικοποίησης εντάξει. Η ΝΔ πιστεύει ότι όλα πρέπει να είναι ιδιωτικά. Ωραία, ε και; Δηλαδή αν κληθεί να εφαρμόσει, θα τα εφαρμόσει. Είναι συνηθισμένη. Πάρε ότι θέλεις παλιατζή! Ε όχι! Δεν έχουμε εμείς την ίδια στάση.

Κ. Υπουργέ αυτό είναι και το μήνυμα του Συνεδρίου, αυτό ακριβώς που είπατε κι εσείς που αποτυπώνεται από την απόφαση του Συνεδρίου. Αυτό όμως η απόφαση του Συνεδρίου, το κορυφαίο όργανο σε οποιοδήποτε Κόμμα, είναι το Συνέδριο, δεν είναι λίγο σε αντιδιαστολή με την ασκούμενη πολιτική της σημερινής Κυβέρνησης κ. Υπουργέ; Γιατί το Συνέδριο πήρε μια απόφαση , πολιτική απόφαση , είναι αριστερή απόφαση. Ωστόσο όμως δε βλέπουμε αυτό να συνδυάζεται και να είναι στην απόλυτη πράξη και στην καθημερινή πολιτική πραγματικότητα.

Θα πρέπει η συζήτηση στη χώρα μας κ. Γιακουμή να αναβαθμιστεί. Ζούμε σε μια περίοδο μεταβατική, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη, θα έλεγα και στον πλανήτη. Ο νεοφιλελευθερισμός και η παγκοσμιοποιημένη νεοφιλελεύθερη κυριαρχία του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου έχει φτάσει σε κάποια όρια που απ’ τη μια δεν απέδωσε, δεν έφερε ευτυχία στον κόσμο, δεν έφερε δημοκρατία, δεν έφερε κοινωνική δικαιοσύνη. Αντίθετα, υπονόμευσε κατακτήσεις του 20ου αιώνα και τελικά φτάνει στο σημείο να φρακάρει ακόμα και η αναπτυξιακή παραγωγική της δυναμική. Μπορεί να έχουμε το φαινόμενο των ασιατικών χωρών, να έχουμε την ανισοκατανομή σε όλο τον κόσμο, αλλά συνολικά το σύστημα φρακάρει. Και φρακάρει έχοντας δημιουργήσει άνοδο της ακροδεξιάς, των εθνικών εγωισμών, της οξύτητας των ανταγωνισμών, όλα αυτά. Αυτό είναι μια πραγματικότητα, σκληρή, οδυνηρή. Σε χώρες που είτε έχουν, είτε δεν έχουν μνημόνιο, η λιτότητα επιβάλλεται με τους πιο σκληρούς όρους και ταυτόχρονα η ανθρωπότητα έχει αναζητήσει και πρώτα απ’ όλα η Ευρώπη -κι εδώ έχει παίξει η χώρα μας πρωταγωνιστικό ρόλο στην αναζήτηση αυτή- την εναλλακτική υπέρβαση. Και είμαστε σ’ αυτή τη μεταβατική περίοδο. Επομένως η συζήτηση που γίνεται για το ΣΥΡΙΖΑ, αν τα είπε και αν δεν τα είπε, αν τα έκανε, αν δεν τα έκανε, δεν μπορεί να ξεφύγει από αυτό το πολύ βασικό πλαίσιο. Αν θέλουμε να είμαστε σοβαροί και υπεύθυνοι και αν θέλουμε πραγματικά να κάνουμε ένα διάλογο στη χώρα μας που να συμμετάσχει όλος ο ελληνικός λαός, όλη η ελληνική κοινωνία, πρέπει να είναι παραγωγικός και δημιουργικός. Όχι όπως οι αθλιότητες που οι αντίπαλοί μας, σε ένα πλέγμα συμφερόντων, οργανώνουν καθημερινά με την υπονόμευση και την αποδόμηση κάθε προσπάθειας. Περί αυτού πρόκειται. Όντως, είμαστε μια Κυβέρνηση με αντιφάσεις ακριβώς γιατί στοχεύουμε σε μια κοινωνία βιώσιμης ανάπτυξης με δικαιοσύνη και ισοκατανομή. Την ίδια στιγμή βιώνουμε, υποχρεωτικές και δεσμευτικές πολιτικές που κινούνται στην αντίθετη κατεύθυνση. Αυτή η αντίφαση όμως, δεν είναι μια αντίφαση του ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ, ακριβώς επειδή, είναι ένα Κόμμα που δεν είναι νεοφιλελεύθερο, που δεν είναι διαπλεκόμενο, που δεν είναι υποταγμένο, μπορεί σ’ αυτή την αντίφαση να λειτουργήσει δημιουργικότερα και παραγωγικότερα από κάθε άλλη πολιτική παράταξη που είναι απολογητής όλων αυτών των αθλιοτήτων του νεοφιλελευθερισμού. Και εκεί πραγματικά το να ανακαλύπτεις την αντίφαση της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ, είναι σαν να ανακαλύπτεις την Αμερική βεβαίως.

Τώρα θυμάμαι τη φράση του Βαρουφάκη για τη δημιουργική ασάφεια που είχε πει τότε, θυμάστε κ. Υπουργέ, και αυτή η αντίφαση δεν δημιουργεί όντως πρόβλημα στην ουσία στο αποτέλεσμα της ασκούμενης πολιτικής, στην καθημερινότητα των πολιτών, αν υπάρχουν αυτές οι αντιφάσεις;

Όχι. Η πολιτική της λιτότητας δημιουργεί τα τεράστια προβλήματα .

Λιτότητα έχουμε και τώρα.

Η αντίφαση που περιέγραψα είναι μια δυναμική αντίφαση που αναζητά τις διεξόδους. Αν δεν αναζητήσεις τις διεξόδους, οι διέξοδοι δεν μπορεί να είναι μια κι έξω, προφανώς έχει βήματα, έχει στάδια. Έχει συμβιβασμούς, έχει πισωγυρίσματα. Έχει προωθητικές κινήσεις και ενέργειες. Όλα τα έχει. Αλλά αυτός ο διάλογος δε γίνεται στη χώρα μας, και είναι όχι κρίμα, είναι έγκλημα που δε γίνεται, γιατί χωρίς τη συμμετοχή όλης της κοινωνίας δεν μπορούμε να βγούμε απ’ την κρίση απ’ την εποπτεία και από τα μνημόνια.

Μα βλέπετε κ. Υπουργέ καθημερινά οι δανειστές ζητούν και επιπλέον μέτρα με αποτέλεσμα ολοένα και περισσότερο η θηλιά να μπαίνει και πιο βαθιά στο λαιμό του Έλληνα φορολογούμενου, περί αυτού πρόκειται .

Και αυτό είναι ένα πολύ σοβαρό ζήτημα, αλλά και αυτό πως τίθεται; Δεν τίθεταιunblock. Δηλαδή, οι εταίροι δεν είναι πια μια ενιαία δύναμη. Η όξυνση των αντιθέσεων, μεταξύ των συμμετεχόντων σε όλα αυτά τα προγράμματα, διαρκώς εξελίσσεται. Εξελίσσεται στην Ευρώπη. Τώρα πια δεν έχουμε την Τρόικα ή το Κουαρτέτο. Έχουμε πολλές δυνάμεις που η μία θέτει διαφορετικά θέματα σε σχέση με την άλλη. Όλα αυτά λοιπόν, δημιουργούν πολλαπλές αντιφάσεις και όχι μία αντίφαση.

Κύριε υπουργέ θέλω να σας ρωτήσω ένα τελευταίο. Με το θέμα των τηλεοπτικών αδειών βλέπετε όλη αυτήν την αντιπαράθεση που υπάρχει και με το ΣτΕ και τις πολιτικές αντιπαραθέσεις μεταξύ Κυβέρνησης και Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Η δική σας γνώμη ποία είναι; Έγιναν σωστά όλα αυτά που έπρεπε να γίνουν με το θέμα των αδειών και αν είστε σύμφωνος με τον αριθμό των αδειών που θέλει ο νόμος Παππά;

Ο αριθμός δεν προσδιορίστηκε αυθαίρετα. Προσδιορίστηκε επί τη βάση κάποιων επιστημονικών δεδομένων και κριτηρίων της αντοχής βιωσιμότητας ενός τηλεοπτικού τοπίου. Ενός τηλεοπτικού συστήματος. Τώρα, αν κάποιος μπορεί να αποδείξει ότι, αντί για τέσσερις μπορεί να είναι πέντε θα μπούμε στη γνωστή ιστορία της κολοκυθιάς. Σε κάθε περίπτωση όμως, είναι ένας νόμος που πραγματικά είναι τομή στη σύγχρονη ελληνική ιστορία. Οι Κυβερνήσεις που δε θέλησαν ή δε μπόρεσαν να δώσουν το τηλεοπτικό τοπίο με όρους νομιμότητας και με όρους ανταποδοτικότητας, έρχονται τώρα, «σκυλιασμένα» πραγματικά, να αντιδράσουν, ταυτιζόμενοι με τις δυνάμεις της διαπλοκής, που τόσα χρόνια συλλειτουργούσαν, για να υπονομεύσουν τι; Μια προσπάθεια διαμόρφωσης ενός νέου νόμιμου πεδίου άσκησης της τηλεοπτικής λειτουργίας. Αυτό είναι το κύριο. Αυτό είναι το μείζων και σε αυτό η Κυβέρνηση έχει κάνει πολύ σημαντικά βήματα. Η συζήτηση για το αν θα έπρεπε να είναι τέσσερις ή έξι, είναι μια επιμέρους συζήτηση, η οποία κυρίως θα πρέπει να κινείται στη σφαίρα των επιστημονικών δεδομένων και όχι των επιθυμιών και των πιέσεων που μπορεί να ασκεί μία ή δεύτερη ή τρίτη τηλεοπτική επιχείρηση.

Στην περίπτωση που, την Τετάρτη απ’ ότι λέγεται θα βγει η απόφαση του ΣτΕ, ο νόμος Παππά κριθεί αντισυνταγματικός, πολιτικά τι θα σήμαινε αυτό για την Κυβέρνηση κ. Υπουργέ;

Νομίζω ότι και προχθές στην Κεντρική Επιτροπή, αλλά και χθες ο Πρωθυπουργός βρήκε την ευκαιρία να ξεκαθαρίσει τα πράγματα. Το βασικό που είπε ο Πρωθυπουργός εχθές είναι ότι, τις κυβερνήσεις τις εκλέγει ο λαός, οι πολιτικές εξελίξεις δε θα καθοριστούν από οποιαδήποτε δικαστική απόφαση, είτε είναι θετική είτε είναι αρνητική, είτε είναι όποια είναι. Το ΣτΕ έχει τη δική του αυτοτέλεια, αυτονομία και ανεξαρτησία, θα κάνει τη δουλειά του. Η απόφαση, όπως το είπε και ο Πρωθυπουργός, θα είναι σεβαστή και θα αναληφθούν πρωτοβουλίες από εκεί και πέρα, για να διαμορφωθεί ένα νόμιμο τηλεοπτικό τοπίο. Είτε επί τη βάσει του νόμου Παππά, όπως είναι και εφόσον κριθεί συνταγματικός, είτε επί τη βάσει ενός άλλου νόμου, που με τις διαδικασίες που προβλέπονται θα δημιουργηθεί. Επιτέλους, το Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο πρέπει να συγκροτηθεί και βέβαια όλοι γνωρίζετε και γνωρίζουμε ότι δεν είναι ευθύνη της Κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, το ότι δεν έχει δημιουργηθεί.