Στους ναύλους των κοντέινερ θα μετακυλήσουν το κόστος των νέων καυσίμων οι ναυτιλιακές εταιρείες

Στους ναύλους των κοντέινερ είναι έτοιμες να περάσουν το κόστος των νέων καυσίμων με περιεκτικότητα θείου μόλις 0,1%, από τις αρχές του 2015, οι ναυτιλιακές εταιρείες.

Παρά τις πολύμηνες συζητήσεις τόσο στο Διεθνή Ναυτιλιακό Οργανισμό όσο και στις Βρυξέλλες, οι θέσεις της ναυτιλιακής βιομηχανίας, ότι η μετατροπή του στόλου δεν είναι κάτι που γίνεται σε μερικούς μήνες, ώστε να χρησιμοποιούν άλλο καύσιμο (LNG) ή να έχουν σύστημα scrubber, δεν εισακούστηκαν και τελικά από την 1η Ιανουαρίου 2015 στις περιοχές SECA (Βαλτική, Βόρεια Θάλασσα και Βόρεια Αμερική) τα πλοία θα πρέπει να χρησιμοποιούν πετρέλαιο με 0,1% θείο από 1% που ισχύει σήμερα.

Hδη η Maersk Line, η μεγαλύτερη ναυτιλιακή εταιρεία τακτικών γραμμών στον κόσμο ενημέρωσε τους πελάτες ότι ενδέχεται να επιβάλει με επιπλέον κόστος από 50 μέχρι 150 δολάρια το κάθε κοντέινερ που θα φορτώνουν ή θα εκφορτώνουν τα πλοία της σε λιμάνια που βρίσκονται σε περιοχές SECA.

Οπως σημειώνει η Maersk, οι νέοι κανονισμοί για το θείο θα αυξήσουν το κόστος των καυσίμων κατά 250 εκατ. δολάρια ετησίως. «Τα νέα καύσιμα με περιεκτικότητα σε θείο 0,1% είναι κατά πολύ ακριβότερα από τα καύσιμα που χρησιμοποιούμε σήμερα» αναφέρει η Maersk και προσθέτει: «Μέσα στο 2015 αναμένεται να προμηθευτούμε 650.000 τόνους πετρέλαιο με περιεκτικότητα σε θείο 0,1%, ποσότητα που αντιπροσωπεύει το 7% του συνόλου των ναυτιλιακών καυσίμων που θα αγοραστούν την επόμενη χρονιά. Σύμφωνα με τις τιμές που ισχύουν σήμερα, υπάρχει μια διαφορά περίπου 300 δολαρίων τον τόνο, δηλαδή τα καύσιμα με 0,1% θείο είναι ακριβότερα κατά 50%».

Επιπλέον η Maersk θα χρεωθεί με περαιτέρω έξοδα λόγω της συνεργασίας της, στις περιοχές SECA, με μικρότερες ναυτιλιακές εταιρείες που διαχειρίζονται πλοία feeder και οι οποίες θα αντιμετωπίσουν επίσης ζήτημα με την αύξηση του κόστους καυσίμων.
Ανάλογη περίπου θέση φαίνεται να κρατάει και η Hapag-Lloyd, η οποία -αφού αναλύει τα νέα δεδομένα- σε επιστολή της προς τους πελάτες της επισημαίνει ότι είναι αδύνατο για τις ναυτιλιακές εταιρείες να απορροφήσουν εκ ολοκλήρου το επιπλέον κόστος για τα νέα καύσιμα και ότι αυτό θα πρέπει να επιμεριστεί. Μάλιστα, η Hapag τονίζει ότι η αύξηση του κόστους των ναυτιλιακών καυσίμων θα κυμανθεί στις περιοχές SECA από 50% μέχρι και 100% σε σχέση με τα σημερινά δεδομένα.
Οι αντιδράσεις
Οι αναλυτές επισημαίνουν ότι είναι πιθανό πολλές ναυτιλιακές εταιρείες να αγνοήσουν τους νέους κανονισμούς, ιδιαίτερα στην Ε.Ε., αφού στη Βόρεια Αμερική το πλαίσιο είναι πολύ αυστηρό, εφόσον κριθεί ότι τα πρόστιμα που θα επιβάλλονται θα έχουν χαμηλότερο κόστος από τη χρήση του νέου τύπου καυσίμων.
Και αυτό γιατί το πρόβλημα που αντιμετωπίζει η ναυτιλιακή βιομηχανία είναι μεγάλο, αφού μέχρι σήμερα τα πλοία που ανταποκρίνονται στις προϋποθέσεις που θέτει η οδηγία για τη χρήση ναυτιλιακών καυσίμων μειωμένης περιεκτικότητας σε θείο, από την 1η Ιανουαρίου 2015, στις θαλάσσιες περιοχές της Βαλτικής και της Βόρειας Θάλασσας, δεν είναι ούτε 100, δηλαδή να μπορούν να χρησιμοποιήσουν το LNG ως καύσιμο ή να έχουν συστήματα scrubber.

Στις περιοχές αυτές κάθε χρόνο εισέρχονται πάνω από 10.000 πλοία. Δηλαδή η Ε.Ε. αποφάσισε και προώθησε μια πολιτική για πράσινα καύσιμα χωρίς πρώτα να έχει ένα σχέδιο που να μπορεί να εφαρμοστεί και το οποίο να αφορά τη μεταβατική περίοδο από το ένα καύσιμο στο άλλο.

Οι εφοπλιστές

Σύμφωνα με ανακοίνωση της Ενωσης Ευρωπαίων Εφοπλιστών, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα πρέπει άμεσα να αποσαφηνίσει τους κανονισμούς που αφορούν τη χρήση των scrubbers.

Οπως χαρακτηριστικά επισημαίνουν, τα scrubbers έχουν αναγνωριστεί ως μία από τις λίγες διαθέσιμες τεχνολογίες μείωσης των εκπομπών, τα οποία λειτουργούν σαν εξάτμιση και μειώνουν τις εκπομπές στα όρια που θέτει η Ε.Ε., παρά το γεγονός ότι δεν καίνε τα νέου τύπου καύσιμα με περιεκτικότητα 0,1% σε θείο. «Πρώτα απ’ όλα η νομοθεσία διαφέρει ανάμεσα στα κράτη-μέλη σε ό,τι αφορά την απόρριψη του νερού που χρησιμοποιείται από τα scrubbers για το φιλτράρισμα των καυσαερίων των πλοίων. Ορισμένες χώρες επιτρέπουν τις απορρίψεις κοντά στις ακτές, άλλες το απαγορεύουν, ενώ άλλες επιβάλλουν πολύ αυστηρούς όρους» σημειώνει η Ενωση.

Επιπλέον -συνεχίζουν- χρειάζεται απαραίτητα η Ε.Ε. να προχωρήσει σε διευκρινίσεις σχετικά με την κατάταξη των απορρίψεων νερού στα ύδατα της Ε.Ε., η οποία προβλέπει σταδιακή μείωση για ορισμένους ρύπους και πλήρη κατάργηση για άλλους.