"Οι πλοίαρχοι των κρουαζιεροπλοίων, που δεν είναι εξοικειωμένοι, σε κάποιες περιπτώσεις, δήλωσαν αδυναμία να προσεγγίσουν τα λιμάνια μας"

Κήρυξη Έναρξης του 6ου Πανελλήνιου Συνεδρίου Διαχείρισης και Βελτίωσης Παράκτιων Ζωνών από τον Υπουργό Ναυτιλίας και Αιγαίου

Την έναρξη του «6^ου Πανελλήνιου Συνεδρίου Διαχείρισης και Βελτίωσης Παράκτιων Ζωνών» κήρυξε ο Υπουργός Ναυτιλίας και Αιγαίου Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης. Το Συνέδριο διοργανώνεται κάθε τρία χρόνια από το Εργαστήριο Λιμενικών Έργων του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου και εφέτος διεξάγεται από τις 24 ως τις 27 Νοεμβρίου στο Ίδρυμα Ευγενίδου.

Ο κ. Βαρβιτσιώτης στον χαιρετισμό του αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στο Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό:

«Από το Σεπτέμβριο του 2014, τέθηκε σε ισχύ η Ευρωπαϊκή Οδηγία για το Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό. Η Ευρωπαϊκή Ένωση θεώρησε ότι θα πρέπει να υπάρχει χωροταξικός σχεδιασμός πέραν από την ακτή και στη θάλασσα. Η μεγάλη πρόκληση είναι για την Ελλάδα, λόγω της ιδιαιτερότητας μας, έχοντας το μεγαλύτερο παράκτιο μέτωπο, την πολυνησία, το μικροπεριβάλλον και την αναπτυξιακή διάσταση που έχουμε δώσει στη θάλασσα, με το θαλάσσιο τουρισμό και την ενέργεια, να προχωρήσουμε πρώτοι στο θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό.

Η εφαρμογή της Οδηγίας είναι προτεραιότητα μας και με τη συνεργασία επιστημονικής κοινότητας θα κινηθούμε γρήγορα. Θα είναι λάθος να δούμε τον Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό ως ένα ακόμη εμπόδιο για την αναπτυξιακή προοπτική της χώρας.

Δυστυχώς μέχρι τώρα οι χωροταξικοί σχεδιασμοί έτσι όπως έγιναν έχουν εμποδίσει την ανάπτυξη της χώρας και έχουν καλλιεργήσει την παρανομία. Είναι σίγουρο ότι αν υπήρχαν χωροταξικοί σχεδιασμοί στην αρχαιότητα δεν θα υπήρχε ούτε Ακρόπολη, ούτε Σούνιο, ούτε Δήλος. Σε καμία περίπτωση οι ως τώρα σχεδιασμοί δεν έχουν αντιμετωπίσει τις πραγματικές ανάγκες, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τα νεκροταφεία στο Υμηττό, τα οποία παρότι λειτουργούν επί δεκαετίες δεν εμφανίζονται σε κανένα επίσημο χάρτη.

Έχουμε μπροστά μας μια πολύ μεγάλη πρόκληση. Δεν μπορούμε να αφήσουμε το θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό να ακολουθήσει τα ίδια βήματα που ακολούθησαν οι προηγούμενοι σχεδιασμοί. Χρειάζεται εξαντλητικός και ουσιαστικός διάλογος και όχι μονομερής προσέγγιση».

Στη Ρυθμιστική Αρχή Λιμένων και τις ιδιωτικοποιήσεις των Λιμένων Πειραιά και Θεσσαλονίκης:

«Η Ρυθμιστική Αρχή Λιμένων δεν ασχολείται με την κατασκευή λιμενικών έργων. Η ΡΑΛ, της οποίας προΐσταται ο κ. Μουτζούρης, έχει ως αντικείμενο την εποπτεία από πλευράς του κράτους των συμβάσεων παραχώρησης και τη διασφάλιση του ελεύθερου ανταγωνισμού και του δημοσίου συμφέροντος.

Μέχρι σήμερα το ελληνικό κράτος προχωρούσε σε συμβάσεις παραχώρησης, όπως ας πούμε στον ΟΛΠ, όπου υπάρχει σύμβαση παραχώρησης μεταξύ ελληνικού δημοσίου και Οργανισμού Λιμένος Πειραιά. Από εκεί και πέρα, δεν υπήρχε κανένας μηχανισμός παρακολούθησης της εκτέλεσης αυτής της σύμβασης.

Τώρα, που προχωράμε στη διαδικασία της ιδιωτικοποίησης, επειδή θα εντάξουμε στην ιδιωτικοποίηση πολλές δημόσιες υπηρεσίες, οι οποίες ανατίθενται στον ανάδοχο, όπως π.χ. ευνοϊκό σταθερό πλαίσιο για τη λειτουργία της ακτοπλοΐας, που θεωρούμε ότι είναι κομβική για τη χώρα, επενδυτικό πρόγραμμα που θα αναλάβει να εκτελέσει ο επενδυτής, διάρθρωση μονοπωλιακών σχέσεων σε σχέση με τις λιμενικές υπηρεσίες κ.λπ.. Όλα αυτά θα τα κάνει η ΡΑΛ.

Προέκυψε ως μηχανισμός, από μια αναθεώρηση της σύμβασης παραχώρησης, η οποία έγινε μετά από πάρα πολύ επίπονη διαδικασία και ολοκληρώνεται το επόμενο διάστημα, ώστε να περιγραφούν επιτέλους ποιες αρμοδιότητες κρατάει το κράτος, ποιες αρμοδιότητες αναλαμβάνει ο επενδυτής και βεβαίως τι ανταποδοτικά οφέλη θα υπάρχουν για τις τοπικές κοινωνίες, που σήμερα δεν παίρνουν τίποτα από τους Οργανισμούς Λιμένων Πειραιά και Θεσσαλονίκης, γιατί έχουν εξαιρεθεί δια νόμου από την καταβολή δημοτικών τελών.

Με τη διαδικασία ιδιωτικοποίησης των δύο μεγαλύτερων λιμανιών της χώρας, κάνουμε κάτι πρωτόγνωρο σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Όλες οι αποφάσεις που παίρνεις στη ζωή έχουν σχέση με το περιβάλλον στις οποίες τις παίρνεις και τις ανάγκες τις οποίες εξυπηρετείς. Και αυτό που προσπαθούμε εδώ και πολύ καιρό είναι ακριβώς να διασφαλίσουμε το δημόσιο συμφέρον και τον τρόπο λειτουργίας και το περιβάλλον στο οποίο θα λειτουργεί ο επενδυτής. Δεν είναι μονομερής η προσέγγισή μας είναι πολυεπίπεδη».

Στο φιλικό διακανονισμό με την ΣΕΠ ΑΕ και την αξιοποίηση των άλλων λιμανιών της χώρας:

«Το 2008 η Διοίκηση του ΟΛΠ με τη στήριξη της Ελληνικής Κυβέρνησης, σε πείσμα πολλών αποφάσισε να προχωρήσει σε μια σύμβαση παραχώρησης.

Η ΣΕΠ ΑΕ θέτοντας σε λειτουργία τον Προβλήτα 2 και το ανατολικό τμήμα του Προβλήτα 3 πολλαπλασίασε την κίνηση στον Πειραιά και σήμερα έχουμε 5 μεγάλες εταιρίες παγκοσμίου εμβελείας να κάνουν το κέντρο της διακίνησης των εμπορευμάτων τους για όλη την Ευρώπη, τον Πειραιά. ZTE, HEWLETT PACKARD, HUAWEI, SAMSUNG, SONY έρχονται σε πρώτη φάση και κάνουν logistics centers στον Πειραιά και σε δεύτερη φάση κέντρα επισκευών, συντήρησης κ.λπ.

Σήμερα, ο Πειραιάς, μετά τη σύνδεση με το σιδηροδρομικό δίκτυο, είναι πιο κοντά στις αγορές της Κεντρικής Ευρώπης, κατά μια εβδομάδα σε σχέση με το λιμάνι του Αμβούργου ή του Ροτερνταμ. Γι’ αυτό ήταν πολύ δύσκολο να πείσουμε την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την επέκταση της σύμβασης με την ΣΕΠ, που επετεύχθη με το φιλικό διακανονισμό.

Μετά το Δ.Σ. και τη Γ.Σ. του ΟΛΠ προχωράμε στην κύρωση της συμφωνίας στη Βουλή. Τι σημαίνει αυτή η συμφωνία; Επένδυση ύψους άλλων 230 εκ., δηλαδή η μεγαλύτερη ξένη επένδυση που έγινε στην Ελλάδα από τότε που ξεκίνησε η κρίση μέχρι σήμερα. Σημαίνει αύξηση της δυνατότητας του λιμανιού κατά 40%, αύξηση του μεταφορικού έργου και αύξηση των θέσεων εργασίας.

Παρά ταύτα το Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής την περασμένη με εισήγηση του Αντιπεριφερειάρχη Πειραιά πήρε μια απόφαση που αντιβαίνει στη λογική. Το δικό μας όραμα για τη χώρα δεν είναι να δημιουργήσουμε δημοσιουπαλλήλικές θέσεις.

Το όραμά μας για τη χώρα είναι δημιουργήσουμε καλύτερες υποδομές, για να υπάρχουν μεγαλύτερες δυνατότητες αξιοποίησης της γεωγραφικής της θέσης. Με αυτό τον τρόπο αντιμετωπίζουμε πλέον τα λιμάνια μας.

Με τον ίδιο τρόπο πρέπει να δούμε όλα τα λιμάνια της χώρας. Για να κάνουμε τη Θεσσαλονίκη επίνειο των Βαλκανίων χρειάζονται σημαντικές επενδύσεις και διεθνείς συνεργασίες. Γι’ αυτό προχωράμε σε ιδιωτικοποιήσεις με δεσμευτικό business plan που να προβλέπει επενδύσεις.

Προσπαθούμε να καταστήσουμε περιφερειακά κέντρα, τα λιμάνια Βόλου και Αλεξανδρούπολης. Βελτιώνουμε τα λιμάνια κρουαζιέρας, όπως την Κέρκυρα, το Κατάκολο και το Γύθειο, το Ναύπλιο, όπου γίνονται σημαντικά έργα και φτιάχνουμε πύλες εισόδου, όπως κάναμε στη Λέσβο και στη Λέρο και θα προχωρήσουμε και σε άλλες. Για να μπορέσουμε να προσφέρουμε πολλαπλούς προορισμούς για την κρουαζιέρα αξιοποιώντας την πολυνησία μας και το καταπληκτικό μας φυσικό περιβάλλον».

Στο παράκτιο μέτωπο της Αττικής και στο θαλάσσιο τουρισμό:

«Υπάρχει πλέον η Παράκτιο Μέτωπο ΑΕ που μπορεί να κάνει το συνολικό σχεδιασμό, σε αντίθεση με τον κατακερματισμό που υπήρχε μέχρι πρότινος. Η δημιουργία του ενιαίου φορέα ήταν και δική μου πρόταση.

Συνεχίζουν βέβαια να υπάρχουν σειρά ερωτημάτων που πρέπει να απαντήσει και η επιστημονική κοινότητα και όλοι μας ως πολιτική ηγεσία και ως πολίτες. Για παράδειγμα το νομοθετικό πλαίσιο μέχρι σήμερα δεν ευνοεί τη βελτίωση των μαρίνων. Αναρωτιέμαι αν δεν αξιοποιήσουμε το γιότινγκ και την κρουαζιέρα τι θα αξιοποιήσουμε σε αυτή τη χώρα.

Αλλάξαμε το θεσμικό πλαίσιο και φιλοδοξούμε να αυξήσουμε τα σκάφη αναψυχής για να δημιουργήσουμε θέσεις εργασίας. Για κάθε σκάφος αναψυχής δημιουργείται άμεσα μια θέση εργασίας και έμμεσα 9 θέσεις. Δεν είναι δυνατόν να υστερούμε έναντι της Τουρκίας, που δεν έχει κανένα από τα δικά μας πλεονεκτήματα.

Πρέπει να αξιοποιήσουμε αναπτυξιακά το παράκτιο μέτωπο ξεπερνώντας τις αγκυλώσεις».

Και στα Λιμενικά Έργα και το μέλλον των Λιμανιών της χώρας:

«Η Ένωση Πλοιάρχων, οι χρήστες δηλαδή των λιμανιών μας, κρίνουν πολλά λιμάνια μας προβληματικά. Οι πλοίαρχοι των κρουαζιεροπλοίων, που δεν είναι εξοικειωμένοι, σε κάποιες περιπτώσεις, δήλωσαν αδυναμία να προσεγγίσουν τα λιμάνια μας, και αυτό σήμαινε απώλεια εσόδων για τη χώρα.

Πρέπει να βελτιώσουμε τα λιμάνια μας με το βλέμμα στο μέλλον και να αποφύγουμε λάθη του παρελθόντος. Να μπορούν τα λιμάνια μας να ακολουθήσουν την εξέλιξη της ναυπηγικής να δεχθούν σύγχρονα πλοία και να μπορούν να ικανοποιούν τις ανάγκες. Δεν μπορούμε να δαπανούμε χρήματα σε λιμάνια, που δεν θα χρησιμοποιηθούν ή που δεν έχουν οδική σύνδεση, όπως συνέβη σε ένα βαθμό τα προηγούμενα χρόνια.

Τα λιμάνια είναι πηγή ζωής και ιδίως για τα νησιά. Τα λιμάνια δεν έχουν ένα σκοπό και μία χρήση, έχουν πολύπλευρη αναπτυξιακή διάσταση την οποία οφείλουμε να αξιοποιήσουμε για τις επόμενες γενιές με τη συνδρομή της επιστημονικής γνώσης. Εύχομαι κάθε επιτυχία στο Συνέδριο σας».