Ο Δήμαρχος Πειραιά κ. Βασίλης Μιχαλολιάκος,
μιλώντας χθες (23/7/12), στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, τόνισε για
τον ΟΛΠ μεταξύ άλλων:
«Το
λιμάνι δεν πωλείται. Το εθνικό μας λιμάνι δεν πωλείται. Ο Πειραιάς δεν
πωλείται. Η Ελλάδα δεν πωλείται. Γι αυτήν την διεκδίκηση, γι αυτήν τη σημαία,
θα αγωνιστώ με όλες μου τις δυνάμεις. Και αγωνίζομαι και θέλω να σας πω και
ελπίζω να σας προκαλέσει χαρά, ότι το κλίμα είναι θετικό στην ηγεσία της κυβέρνησης.
Δεν
πωλείται. Εάν παρ ελπίδα γίνει κάτι τέτοιο σημαίνει ότι θα έχω ηττηθεί,
σημαίνει ότι δεν θα είμαι Δήμαρχος.
Διεκδικώ
ολόκληρο το λιμάνι, διεκδικώ ολόκληρο το ΣΕΦ, διεκδικώ ολόκληρη τη Μαρίνα Ζέας,
διεκδικώ ολόκληρο τον Πειραιά.
Ο
Πειραιάς ανήκει στο Δήμο Πειραιά, δηλαδή στους δημότες. Ο Πειραιάς είναι το
καμάρι της Ελλάδος.
Το
ότι η κυβέρνηση είναι φιλικότερη και ο Πρωθυπουργός, ο καθ όλα άξιος Αντώνης
Σαμαράς -και φίλος μου και κουμπάρος μου- και τα δύο κόμματα που τον στηρίζουν,
είχα και την ευγένεια και το πολιτικό θάρρος, την πολιτική ιδεολογία, στην
πρώτη μου συνάντηση με τον πρωθυπουργό, να του πω ότι πρώτα θα συζητήσω με τους
αρχηγούς των άλλων κομμάτων και μετά με εσάς, για να μην μπορεί να πει κανείς,
ότι ο Πρωθυπουργός χαρίζεται σε ένα φίλο Δήμαρχο.
Δεν
θέλω να χαριστεί κανείς σε κανέναν. Ο Πειραιάς, τα δικαιούται αυτά που
διεκδικεί.
Στον
Πειραιά χρέωσαν ένα απίστευτο δάνειο 140 εκατ. ευρώ που δεν το μπορεί. Να το
αναλάβω ως Δήμαρχος του Πειραιά, αν είχαν πάει αυτά τα χρήματα σε επενδύσεις,
αν είχαν γίνει αγορές, αν είχαν γίνει έργα, αλλά όχι για να καλυφθούν
ασφαλιστικές εισφορές και φόρος μισθωτών υπηρεσιών ή να πληρώσουμε το πέναλτι,
από το δάνειο του Λογοθέτη, τα εννέα εκατομμύρια.
Προσπαθώ
να αξιοποιήσω ένα κλίμα συνεννόησης με μια κυβέρνηση, να απαλλάξω τον Πειραϊκό
λαό και τη νέα γενιά από το βάρος.
Προσπαθώ
με όλες μου τις δυνάμεις, με πειθώ και αν πάρουμε και αναδρομικά ίσως αυτό που
μας αναλογεί, από το λιμάνι του Πειραιά, το δάνειο θα έχει εξαφανισθεί.
Γιατί
κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, σήμερα όπως λειτουργεί το εθνικό μας λιμάνι,
χρηματοδοτεί το ίδιο, το δημότη του Κιλκίς, της Καστοριάς, της Καρδίτσας και το
δημότη του Πειραιά.
Το
2% του ακαθάριστου τζίρου πάει στον Κρατικό Προϋπολογισμό. Εάν αυτό πήγαινε στο
Δήμο Πειραιά ή το μισό από αυτό, δεν θα είχαμε δάνειο.
Προσπαθώ
να απαλλάξω το Δήμο από αυτόν τον βρόγχο, την ακινησία, τη μη βιωσιμότητα.
Προσπαθώ να πάρει τα περιουσιακά στοιχεία που του ανήκουν.
Προσπαθώ
να έχει υγιείς πόρους, από περιουσιακά στοιχεία που του ανήκουν και τώρα δεν τα
έχει. Δίνουμε μια μάχη μέσα στο κατακαλόκαιρο, με συναντήσεις με όλο το φάσμα
της κυβέρνησης. Είναι κακό ότι ο Δήμος του Πειραιά μπορεί και βλέπει τον πρωθυπουργό,
τους αρχηγούς των κομμάτων και όλους τους υπουργούς;
Είναι
κακό, ότι προσπαθούμε να υπερασπιστούμε μία πόλη που δεν την υπερασπίστηκαν,
που την άφησαν να σέρνεται;»