«Η Κυβέρνηση στο πλαίσιο των προγραμματικών δηλώσεων πρόταξε στη πολιτική της το θέμα των αποκρατικοποιήσεων.
Η εκποίηση του Δημόσιου Πλούτου και ιδιαίτερα των Στρατηγικής Σημασίας Δημόσιων Επιχειρήσεων, κατόπιν εντολής των Δανειστών και Τοκογλύφων δεν αποτελεί μεταρρυθμιστική πολιτική, αλλά πράξη που έχει ως αποκλειστικό στόχο την εξυπηρέτηση των δανειστών, ενώ απεμπολεί τη δυνατότητα αναπτυξιακών μέσων στη πολιτική της.
Ιδιαίτερα στα Λιμάνια προτάσσεται η πολιτική των μακροχρόνιων παραχωρήσεων.
Όσο κι αν προσπαθούν οι πάσης φύσεως θιασώτες να παρουσιάσουν την πολιτική των παραχωρήσεων τύπου COSCO ως επιτυχημένο μοντέλο, η εμπειρία αποδεικνύει το εντελώς αντίθετο.
Παραχωρήθηκε μία προβλήτα με δεδομένη πελατεία στη διακίνηση φορτίου και με μεγάλα συγκριτικά πλεονεκτήματα έναντι των ανταγωνιστικών λιμανιών στη Μεσόγειο.
Απεμπολήθηκαν από τον ΟΛΠ 110 εκ. ευρώ έσοδα ετησίως. Έναντι αυτών ο ΟΛΠ, με βάση τη σύμβαση παραχώρησης, λαμβάνει ενοίκιο έσοδο 23 εκ. ευρώ ετησίως, το οποίο μάλιστα με την τελευταία «φιλική διευθέτηση» μειώθηκε κατά 4 περίπου εκ. ευρώ. Τα περί δισεκατομμυρίων που δήθεν κατέβαλε η COSCO αποτελεί φτηνό προπαγανδιστικό τέχνασμα.
Η απασχόληση εργαζομένων στο Προβλήτα ΙΙ έχει μειωθεί κατά 50%, ενώ, όπως έχουμε αναδείξει πολλές φορές, επικρατεί μεσαίωνας ως προς τις συνθήκες εργασίας (ενοικιαζόμενοι εργαζόμενοι, τρομοκρατία, απαγόρευση λειτουργίας συνδικάτου κ.ά)
Η πολιτική των παραχωρήσεων των στρατηγικής σημασίας Λιμανιών, τα οποία διαδραματίζουν αναπτυξιακό ρόλο και παρέχουν ζωτικής σημασίας υπηρεσίες στο Εμπόριο, τον Τουρισμό, την Ακτοπλοΐα και την Εθνική Ασφάλεια δεν αποτελεί μεταρρυθμιστική πολιτική, αλλά ξεπούλημα κατόπιν επιταγής των Δανειστών. Η πολιτική αυτή αποτελεί πράξη απεμπόλησης των κυριαρχικών δικαιωμάτων και αναπτυξιακών δυνατοτήτων της χώρας.
Ως εργαζόμενοι στα Λιμάνια είμαστε αντίθετοι σε κάθε μορφής ιδιωτικοποιήσεις. Στηρίζουμε την αναπτυξιακή πολιτική των Λιμανιών με ισχυρό Δημόσιο χαρακτήρα και έλεγχο, την ενίσχυση του κοινωνικού τους ρόλου, την εργασιακή συνέχεια των εργαζομένων βάσει των Συλλογικών Συμβάσεων και των Κανονισμών Εργασίας, όπως το Σύνταγμα επιβάλει.
Σ’ αυτή τη πολιτική θα κινηθούμε δημιουργώντας κίνημα ευρύτερης πολιτικής και κοινωνικής στήριξης, γιατί για μας το θέμα των Λιμανιών δεν είναι ένα συντεχνιακό θέμα, αλλά θέμα ολόκληρης της κοινωνίας».
