Γ.Ξηραδάκης: «Δεν μπορούν να γίνουν επενδύσεις μέσα σε μία χώρα «αλαλούμ» όπως η Ελλάδα»

Τα εκατοντάδες εκατομμύρια του «Κόκκινου Δράκου» που αρχίζουν να επενδύονται στην πολύπαθη ελληνική οικονομία, με αιχμές τα λιμάνια και τη ναυτιλία,  η  ασταθείς κινήσεις της ελληνικής  κυβέρνησης που θυμίζει Ιανό σε θέματα αναπτυξιακής πολιτικής αλλά και διπλή ανάγνωση της ελληνικής αποστολής στην Κίνα   αποτελούν αντικείμενο μελέτης από πολιτικο-οικονομικά think tanks. Οι προεκτάσεις έχουν και γεωπολιτικό ενδιαφέρον.

Την ώρα που η Cosco πουλάει το ποσοστό της στο λιμάνι της Ναπόλης και αποχωρεί από την Ιταλία κάνοντας σχέδια για να μετατρέψει τον ΟΛΠ σε   «Maritime City», την ώρα που  χαράσσεται ο νέος «δρόμος του Μεταξιού»  που θα προσελκύσει δισεκατομμύρια κινεζικών επενδύσεων, την ώρα που είναι έτοιμα σχέδια για την άμεση ενίσχυση της κρουαζιέρας στον Πειραιά και σε βάθος χρόνου της ναυπηγοεπισκευής, οι απεργιακές κινητοποιήσεις στην ΤΡΑΙΝΟΣΕ οδηγούν τους Κινέζους να επιλέξουν τη Σλοβενία για να προωθήσουν τα προϊόντα τους. 

Σίγουρα οι κινεζικές επενδύσεις σε αυτή την Ελλάδα αποτελεί  θέμα μελέτης –study case που λένε οι αγγλοσάξονες.

Την ακτινογραφία  της κατάστασης κάνει  ο  ναυτιλιακός σύμβουλος και διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας χρηματοοικονομικών συμβούλων, XRTC, Γιώργος Ξηραδάκης  o οποίος  εδώ και σχεδόν μία 10ετία έχει συνάψει επαγγελματικές σχέσεις με τους Κινέζους.

 «Το ταξίδι του Έλληνα πρωθυπουργού ήταν εποικοδομητικό υπό την έννοια ότι η παρούσα κυβέρνηση έγινε πλέον, έστω και λίγοι αργοπορημένα, κοινωνός του γενικότερου Project που λέγετε Ελληνο-Κινεζική συνεργασία και Οικονομική Ανάπτυξη. Δεν περίμενα να έχουμε αντίστοιχες επιτυχίες του παρελθόντος με υπογραφή πολλών συνεργασιών και ροή δισεκατομμυρίων από και προς την χώρα μας. Δεν ήταν  αυτό το ζητούμενο από το τελευταίο ταξίδι. Σε αυτό το ταξίδι  ο σκοπός ήταν να κατανοήσει η άγουρη κυβέρνηση επί των ελληνοκινεζικών θεμάτων τις προοπτικές που υπάρχουν στην νέα τάξη πραγμάτων της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας για την χώρα μας. Σας θυμίζω ότι το ταξίδι ξεκίνησε στον απόηχο της  ψηφοφορίας στην βουλή για την τελική έγκριση της πώλησης του 67% των μετοχών του ΟΛΠ, όταν έστω κι επικοινωνιακά αν κάποιοι το θέλουν, η Ελλάδα φάνηκε για μία ακόμη φορά απροετοίμαστη στην υποδοχή ξένων επενδύσεων».     

- Με την καταρχήν τοποθέτησή σας , κε Ξηραδάκη θέτετε  πολλά  ζητήματα.  Το ταξίδι του έλληνα πρωθυπουργού  είχε κάποια θετική εξέλιξη κατά τη γνώμη σας; 

«Έστω κι όπως έγινε ουσιαστικά τελείωσε επιτυχώς η υπόθεση ΟΛΠ και τελικά η Ελλάδα τοποθετήθηκε και με την βούλα, όπως λέμε, στον δρόμο του μεταξιού. Μετά  από γελοίες καθυστερήσεις μικροπολιτικών ή  άλλων πολιτικών συμφερόντων, ναι ο Πειραιάς είναι ένας σπουδαίος τερματικός σταθμός της αλυσίδας μεταφορών που είναι αναγκαία για το εμπόριο μεταξύ Κίνας και Ευρώπης. Και η Ελλάδα εισέρχεται στο σπουδαίο αυτό αναπτυξιακό εργαλείο για την παγκόσμια οικονομία αφού όπως γνωρίζουμε οι αρχικές επενδύσεις θα αγγίξουν τα 40 δισεκατομμύρια δολάρια.  Η ελληνική Κυβέρνηση πλέον γνωρίζει ότι δεν υπάρχουν πισωγυρίσματα και ότι επιβάλλεται να παρθούν γενναίες αποφάσεις για να στηριχθεί αυτή η συνεργασία»

- Όπως;

 «Για παράδειγμα, οι απεργίες στους σιδηροδρόμους δεν είναι απλά μια απεργία σε ένα κρατικό συνδικάτο. Είναι απεργία που επηρεάζει την ανάπτυξη της χώρας κι αυτό το γνωρίζει ο καλός εργοδότης που είναι η Ελληνική κυβέρνηση. Κι αυτό πρέπει πλέον να το αντιμετωπίσουμε σαν ένα διεθνές πρόβλημα. Η αναγκαιότητα της χρήσης ενός άλλου λιμανιού λόγω της ελληνικής απεργίας στους σιδηροδρόμους δημιουργεί ευκαιρίες για τους άλλους και ελαχιστοποιεί την δυνατότητα ανάπτυξης της Ελλάδας.

Αν δούμε τους κολοσσούς που συνάντησε καλοπροαίρετα θα πρέπει να πούμε ότι όλοι θα ήθελαν ένα επιχειρηματικό περιβάλλον υγιές για να έρθουν να επενδύσουν στην χώρα μας, εκμεταλλευόμενοι την Νέα Οδό του Μεταξιού.

- Όμως υπάρχει ελκυστικό επιχειρηματικό περιβάλλον στην  Ελλάδα;  

- Όχι. Αυτή την χρονική περίοδο  δεν μπορεί εύκολα να πει κανείς ότι υπάρχει. Δεν μπορούν να γίνουν επενδύσεις μέσα σε μία «χώρα σαρδάμ». Πως μπορεί να γίνει άλλωστε κάτι τέτοιο με μια εικόνα της ελληνικής οικονομίας ενάντια στις επενδύσεις και στο εμπόριο. Η Ελλάδα δυστυχώς δεν είναι έτοιμη ακόμη έστω κι αν το θέλαμε.  Ως  επιχειρηματικός εταίρος δυστυχώς δεν μπορούμε να έχουμε καμία τύχη με τις τράπεζες υπό control, τις δυνατότητες δανεισμού περιορισμένες και την φορολογία σε τρομερά υψηλά σημεία. Γιατί να έρθει ο κινέζος εταίρος να φορολογηθεί και να πάρει τόσα μεγάλα ρίσκα. Η μπάλα λοιπόν είναι στα δικά μας χέρια για να μπορέσουμε να αδράξουμε τις ευκαιρίες. Άλλωστε οι κινέζοι ηγέτες των επιχειρηματικών  κολοσσών το είπαν ξεκάθαρα: σταθερό οικονομικό περιβάλλον, σταθερή φορολογία και  ομαλές εργασιακές σχέσεις με λιγότερες απεργίες. 

- Και τι μπορούμε να περιμένουμε ;

Σοβαρότητα από μας και σταδιακή ροή κινεζικών επενδύσεων παράλληλα με την ανάπτυξη του λιμανιού αλλά και τον εκσυγχρονισμό του δικτύου των σιδηροδρόμων. Αυτό πρέπει να περιμένουμε αλλά όχι με τα χέρια στις τσέπες. Το  θετικό είναι ότι η κινεζική πλευρά  είναι εδώ και εμμένει τις υποσχέσεις της όπως είναι βέβαιά κι άλλοι διεθνείς επενδυτές. Αλλά με έναν  τρόπο μοναδικό έχουμε το χάρισμα να μας αρέσει να τους βλέπουμε να περιμένουν και να μην βιαζόμαστε να τους βάλουμε στο σπίτι μας. Δυστυχώς τόσο οι απεργοί όσο και οι άνεργοι δεν γνωρίζουν την κοσμογονία που θα συμβεί αν τρέξει καλά ο Νέος δρόμος του Μεταξίου. Εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας από άκρη σε άκρη στην χώρα αξιοποίηση της ελληνικής αγοράς ακινήτων και σημαντική ανάπτυξη για την  οικονομία. Οι κινεζικές επενδύσεις θα μαγνητίσουν επίσης και αυτές άλλων κρατών αφού αυτό γίνεται παντού. Δεν υπάρχουν περιθώρια λοιπόν για καθυστερήσεις.

- Ένας από τους άξονες ενδιαφέροντος μεταξύ Ελλάδας και Κίνας. Όμως στο ταξίδι του   Έλληνα Πρωθυπουργού δεν φάνηκε να δόθηκε προτεραιότητα σε ναυτιλιακά θέματα αφού για πρώτη φορά απουσίαζε  ο έλληνας υπουργός Ναυτιλίας σε ταξίδι της κυβέρνησης στην Κίνα.

-Πράγματι δεν  ήταν κύριος άξονας η ναυτιλία αυτή την φορά. Δεν γίνεται να είναι άλλωστε και να μην είναι μαζί με τον Πρωθυπουργό ο υπουργός Ναυτιλίας. Αυτό νομίζω έγινε πρώτη φορά και αποτέλεσε έκπληξη για πολλούς και δεν δικαιολογείται . Ό,τι κι αν είχε συμβεί. Ήταν σαν να πάει κάπου αντιπροσωπεία ολυμπιονικών και να μην πάρει μαζί της τον Πύρρο Δήμα . Δεν γίνεται! Εξάλλου πέραν ενός πολύ μικρού αριθμού αξιόλογων ναυτιλιακών παραγόντων η Ναυτιλιακή αγορά δεν εκπροσωπήθηκε όπως σε άλλες αντίστοιχες επισκέψεις. 

Οι Έλληνες εφοπλιστές στηρίζουν τα κινεζικά ναυπηγεία με παραγγελίες ύψους 5,5 δισ. δολάρια που αντιστοιχούν σε 142 πλοία από 370 που «χτίζονται» συνολικά,  συνολικής χωρητικότητας περίπου 12 εκ. τόνων  που αντιστοιχεί στο 32% στο σύνολο των παραγγελιών (36,8 εκ DWT).

-  Στο σκηνικό αυτό ποιός είναι ο ρόλος των κινεζικών τραπεζών:

- Το μεγάλο αίνιγμα με τις κινεζικές τράπεζες  συνεχίζεται αφού κι αυτές με την σειρά τους επουλώνουν τις πληγές της κρίσης. Όμως  παράλληλα αδυνατούν να εφαρμόσουν πολιτικές επέκτασης των ευκαιριών που  δίνει η χαμηλή ναυλαγορά. Πιθανότητα τα πλάνα επέκτασής τους στην ελληνική ναυτιλία θα καθυστερήσουν κι άλλο λίγο αλλά το βέβαιον είναι ότι θα σταθούν δίπλα στους Έλληνες πλοιοκτήτες.        

 

 ΠΗΓΗ: newmoney.gr