EΒΕΠ: Πειραιάς, Θάλασσα, Ναυτιλία: Αναζητώντας όραμα για το μέλλον

Το Business Tank του ομίλου Economia πραγματοποίησε την Παρασκευή 29 Μαΐου εκδήλωση στο κτήριο του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Πειραιά (ΕΒΕΠ), με θέμα συζήτησης «Πειραιάς, Θάλασσα, Ναυτιλία: Αναζητώντας όραμα για το μέλλον», συμμετέχοντας με αυτόν τον τρόπο ενεργά στη μεγάλη γιορτή του Πειραιά για την «Ευρωπαϊκή Ημέρα Θάλασσας». Στελέχη ναυτιλιακών εταιρειών, επιχειρηματίες, εκπρόσωποι τοπικών αρχών και φορέων καθώς και πλήθος φοιτητικού κόσμου, προερχόμενου κυρίως από το χώρο των ναυτιλιακών σπουδών, ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του ομίλου, γεμίζοντας την αίθουσα «Σπύρος Μπρούσκαρης».

Η εκδήλωση, η οποία πραγματοποιήθηκε υπό την αιγίδα της Ένωσης Τραπεζικών και Χρηματοοικονομικών Στελεχών της Ελληνικής Ναυτιλίας, άνοιξε με τους σύντομους χαιρετισμούς που απηύθυναν στο κοινό η πρόεδρος του ομίλου Economia Αλεξάνδρα Βοβολίνη, ο αντιδήμαρχος Προσόδων και Εμπορίου Δήμου Πειραιά Γιάννης Μελάς και ο πρόεδρος του ΕΒΕΠ Βασίλης Κορκίδης, κατά τη διάρκεια των οποίων, μεταξύ άλλων, τονίστηκε ιδιαιτέρως η ανάγκη για μια δημιουργική σύμπραξη/συνέργεια μεταξύ της τοπικής αυτοδιοίκησης, της τοπικής κοινωνίας και των επιχειρηματικών-ναυτιλιακών φορέων της περιοχής προκειμένου ο Πειραιάς να αποκτήσει τις κατάλληλες εκείνες υποδομές και προϋποθέσεις που θα του επιτρέψουν να αναδειχθεί σε κορυφαίο κέντρο οικονομικής δραστηριότητας και ανάπτυξης για την Ελλάδα αλλά και για ολόκληρη την Ευρώπη.

Μιλώντας πρώτος κατά σειρά από το πάνελ των ομιλητών της εκδήλωσης, ο γενικός γραμματέας της Ένωσης Τραπεζικών και Χρηματοοικονομικών Στελεχών Ελληνικής Ναυτιλίας Γιώργος Ξηραδάκης, μέσω ενός αντιθετικού σχήματος, υπογράμμισε ότι ο Πειραιάς συνιστά μεν ένα πανίσχυρο πλοιοκτητικό κέντρο –«το μεγαλύτερο κέντρο πλοιοκτησίας στον κόσμο», όπως χαρακτηριστικά ανέφερε– καθώς και έναν από τους σημαντικότερους διαμετακομιστικούς-εμπορικούς κόμβους της Ανατολικής Μεσογείου, αλλά όχι και ένα «διεθνές ναυτιλιακό κέντρο παγκόσμιας ακτινοβολίας» που να προσελκύει επενδύσεις, αναπτυξιακές δραστηριότητες ή ακόμη και την εγκατάσταση μεγάλων διεθνών ναυτιλιακών εταιρειών σε αυτό. Η λύση στο πρόβλημα, σύμφωνα με τον ίδιο, ακούει στο «One Belt – One Road» ή αλλιώς στον «Νέο Δρόμο του Μεταξιού», το σχέδιο, δηλαδή, που προωθεί η κινεζική κυβέρνηση για μια οικονομική ζώνη που θα συνδέει ποικιλοτρόπως μια αχανή γεωγραφική έκταση από την Άπω Ανατολή (Κίνα) μέχρι και τη βορειοδυτική Ευρώπη (Γερμανία, Ολλανδία). Στο πλαίσιο αυτής της συμφωνίας, όπως επεσήμανε ο Γ. Ξηραδάκης, «ο Πειραιάς γίνεται το κεντρικό σημείο (spot) μιας αράχνης μεταφορών», με αναρίθμητα οφέλη τόσο για την ίδια την περιοχή όσο και για την Ελλάδα γενικότερα (οικονομική ανάπτυξη, θέσεις εργασίας, γεωστρατηγική και πολιτική ενδυνάμωση, επιχειρηματική ενδυνάμωση, προσέλκυση επενδύσεων άλλων κρατών, αξιοποίηση και εκσυγχρονισμός των σιδηροδρομικών και οδικών μεταφορών της χώρας, αύξηση τουρισμού, δημιουργία σύγχρονου ναυτιλιακού κέντρου, ανάπτυξη ναυπηγοεπισκευαστικής ζώνης, κ.ά.).

Εν συνεχεία, το λόγο πήρε η διευθύντρια της Navigator Shipping Consultants LTD Δανάη Μπεζαντάκου, η οποία αρχικά αναφέρθηκε στη «χαμένη αίγλη» του Πειραιά τόσο από την άποψη του περιορισμένου αριθμού ντόπιων ναυτιλιακών εταιρειών που κατάφεραν να επιβιώσουν στο πέρασμα των δεκαετιών ή που κατάφεραν να διατηρήσουν την έδρα τους στην πόλη του Πειραιά όσο και από την άποψη της αντικειμενικής αδυναμίας του Πειραιά, εξαιτίας της έλλειψης/απουσίας κατάλληλων χώρων και υποδομών, να φιλοξενεί σημαντικές ναυτιλιακές εκδηλώσεις που παραδοσιακά διοργάνωνε (π.χ. Ποσειδώνια). Στο πλαίσιο αυτό, επεσήμανε ότι πρέπει να δοθεί έμφαση στην ανάπτυξη και αναβάθμιση της ευρύτερης περιοχής του Πειραιά μέσω της δημιουργίας υψηλών προδιαγραφών συνεδριακών κέντρων, ξενοδοχείων και χώρων υποδοχής επισκεπτών για τη διοργάνωση διεθνούς εμβέλειας ναυτιλιακών events, fora, συνεδρίων, εκθέσεων, κ.ο.κ. Επιπλέον, η Δ. Μπεζαντάκου μίλησε για την ανάγκη διασύνδεσης της ακαδημαϊκής με την επιχειρηματική κοινότητα στον τομέα της ναυτιλίας, μια προσπάθεια που προωθεί η ίδια τόσο μέσω των δράσεων του οργανισμού Open Mind Group που ίδρυσε όσο και μέσω των συνεδρίων που διοργανώνει η Navigator.

Από τη μεριά του, ο επίτιμος πρόεδρος της Ένωσης Μεσιτών Ναυτιλιακών Συμβάσεων Νίκος Πενθερουδάκης περιέγραψε με ζοφερό τόνο την κατάσταση που επικρατεί τα τελευταία χρόνια στο χώρο της ελληνικής ναυλαγοράς, ενώ παράλληλα αναφέρθηκε στη μελλοντική δυναμική του κλάδου και τις προοπτικές του. «Τα εξαντλητικά αυτά χρόνια, οι ναυλομεσίτες περνάμε δύσκολες μέρες ακολουθώντας τις πλοιοκτήτριες εταιρείες. Όλοι μαζί, μειώνοντας τα έξοδα στο ελάχιστο, προσπαθούμε να επιβιώσουμε έχοντας την πεποίθηση ότι η θάλασσα δεν θα μας προδώσει» επεσήμανε χαρακτηριστικά. Σύμφωνα με τον ίδιο, «το όραμα στον Πειραιά είναι να δούμε σύντομα και χειροπιαστά αυτή την πολυαναμενόμενη άνοδο της ναυλαγοράς. Η ιστορία μας έχει αποδείξει ότι η άνοδος έρχεται σταδιακά, ανεξάρτητα από το δυναμισμό της». Επιπλέον, υποστήριξε ότι «οι γνώσεις, οι εμπειρίες, οι συνεργασίες και η πολύ σκληρή δουλειά των τελευταίων 40 ετών, που ο κλάδος αναπτύχθηκε στον Πειραιά, μας έχουν δυναμώσει τόσο που και οι ξένες αγορές μας ζηλεύουν», ενώ συνέχισε λέγοντας ότι «δεν μπορούμε να κοιμόμαστε ήσυχοι αν δεν προετοιμάσουμε κατάλληλα αυτούς στους οποίους θα παραδώσουμε τη σκυτάλη. Αναφέρομαι στη νέα γενιά που αύριο θα στελεχώσει τις ναυλομεσιτικές αλλά και γενικότερα τις ναυτιλιακές επιχειρήσεις. Στον τομέα αυτόν έχουμε εστιάσει μεγάλο μέρος των προσπαθειών μας με αξιόλογη επιτυχία».

Τέλος, για το αχαρτογράφητο ακόμη πεδίο της «γαλάζιας ανάπτυξης» (blue growth) μίλησε η πρόεδρος του Τμήματος Ναυτιλιακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πειραιά Φανή Σακελλαριάδου, η οποία όρισε αυτό το είδος ανάπτυξης ως «μία έννοια που σήμερα βρίσκεται στην κορυφή της πολιτικής ατζέντας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στην ουσία, πρόκειται για μια μακροπρόθεσμη στρατηγική για τη στήριξη της βιώσιμης ανάπτυξης του θαλάσσιου και ναυτιλιακού τομέα, αναγνωρίζοντας το ρόλο των θαλασσών και του παγκόσμιου ωκεανού ως μοχλούς της ευρωπαϊκής οικονομίας, με μεγάλο δυναμικό για καινοτομία και ανάπτυξη». Όπως τόνισε, είναι προς το συμφέρον της Ελλάδας να υιοθετήσει το συγκεκριμένο μοντέλο ανάπτυξης, καθώς «κατέχει στρατηγικής σημασίας γεωγραφική θέση στο σταυροδρόμι 3 ηπείρων, διαθέτει εκτενέστατη ακτογραμμή μήκους 16.300 χιλιομέτρων και χαρακτηρίζεται από ένα εκτενέστατο πολυνησιακό σύμπλεγμα που περιλαμβάνει περισσότερα από 3000 νησιά και βραχονησίδες». «Οι δύο βασικοί πυλώνες της εθνικής μας οικονομίας», συνέχισε, «είναι αδιαμφισβήτητα η βιομηχανία της ναυτιλίας και η βιομηχανία του τουρισμού. Επιπλέον, οι θαλασσοκαλλιέργειες συνιστούν ένα άκρως δυναμικό εξαγωγικό πλάνο. Πρέπει να σημειωθεί και η έμφυτη ανάγκη των Ελλήνων για την ενασχόληση με το απέραντο γαλάζιο και τη ναυτοσύνη μας, ικανότητα που διατηρούμε άφθαρτη στο πέρας των αιώνων. Δεν είναι τυχαίο, λοιπόν, που όσοι ασχολούμαστε με τη βιομηχανία της ναυτιλίας πιστεύουμε ότι η πολυπόθητη οικονομική ανάπτυξη θα είναι ένα θαλάσσιο προϊόν, συγκερασμός ελληνόκτητης ποντοπόρου ναυτιλίας και τάσεων του διεθνούς εμπορίου».