Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος: Πρωτοβουλίες μέσα στην κρίση

Με μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 19Μαΐου στη Λέσχη του Πανεπιστημίου Αθηνών η εκδήλωση του σωματείου ΑΞΙΟΤΗΣ με θέμα: «Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος: Πρωτοβουλίες μέσα στην Κρίση» με ομιλητή τον κ. Γιάννη Ζερβάκη Διοικητικό Διευθυντή του Ιδρύματος στην Αθήνα.

Ο κύριος Ζερβάκης βάσισε την ομιλία του σε δύο κύριους άξονες με τον πρώτο να αφορά στον τρόπο λειτουργίας του Ιδρύματος και στις βασικές αρχές του και τον δεύτερο στις επιπτώσεις της Κρίσης στο κράτος πρόνοιας και τον καθοριστικό ρόλο του Φιλανθρωπικού τομέα στην προσπάθεια ανάκαμψης της κοινωνίας.

Με σαφήνεια διαχώρισε την θέση του Ευεργέτη σε σχέση με εκείνη του Κοινωφελούς Ιδρύματος. Λέγοντας ότι ο μεν πρώτος επιδεικνύει αξίες και ιδανικά όπως μεγαλοψυχία, γενναιοδωρία, υπέρβαση του «εγώ», την έντονη φιλοπατρία και την ευγνωμοσύνη του στον συνάνθρωπο – συμπατριώτη ενώ ο δεύτερος έχει ως αποστολή του την πραγμάτωση στοχευμένων δωρεών ενισχύοντας οργανισμούς αναμένοντας να επιφέρουν αισθητές, διαχρονικές και θετικές κοινωνικές επιρροές.

Η θέση του Ιδρύματος για τα αδιαμφισβήτητα πολλά κοινωνικά προβλήματα που ζητούν παρέμβαση, ξεκάθαρη και σαφής : Η δράση του Ιδρύματος δεν έρχεται να αναπληρώσει την απουσία είτε του Κράτους Πρόνοιας είτε άλλων φορέων, αλλά να συμπληρώσει δράσεις.

Με ένα τρόπο βαθιά ανθρωποκεντρικό, αφού εξήγησε ότι οι διαδικασίες για την προσφορά μιας δωρεάς συμπεριλαμβάνουν εκτενείς έρευνες και ερωτηματολόγια, στο τέλος δύο είναι οι κύριες ερωτήσεις που έχουν βαρύτητα : Προσθέτει αξία το έργο ή ο οργανισμός στην κοινωνία; Οι άνθρωποι που εμπλέκονται είναι έντιμοι και ηθικοί;

Με την παραδοχή ότι τοκράτος δεν μπορεί πλέον να λειτουργεί ως ο μοναδικός φορέας παροχής υπηρεσιών κοινωνικής πρόνοιας, και ότι σταδιακά από Κράτος Πρόνοιας εξελίσσεται σε Κοινωνία Πρόνοιας τρεις είναι οι τομείς που αλληλεπιδρούν: δημόσιος, ιδιωτικός, και φιλανθρωπικός.Με την ίδια την Κοινωνία τελικά, ως τέταρτο παράγοντα να καθορίζει τους κανόνες.

Ο φιλανθρωπικός τομέας διαδραματίζει σημαντικό ρόλο - τόσο ως συνεργάτης του κράτους για την παροχή σημαντικών υπηρεσιών στην κοινωνία όσο και ως απευθείας πάροχος των υπηρεσιών αυτών. Τα πλεονεκτήματα του έναντι των άλλων φορέων:

1. Μπορεί να μείνει προσηλωμένος στο παραδοτέο ανεπηρέαστος από κάθε είδους πιέσεις

2. Εχει τη δυνατότητα να επιδεικνύει μακροπρόθεσμη δέσμευση

3. Μπορεί να αναλάβει ρίσκα προκειμένου να δοκιμάσει νέες καινοτόμες δράσεις και προγράμματα

4. Εχει ευέλικτη δομή που του επιτρέπει να υιοθετεί αποτελεσματικά πρότυπα και να τα εξελίσσει

Ποιες είναι οι νέες ανάγκες που έχουν δημιουργηθεί στο πλαίσιο της διευρυμένης αυτής κρίσης ? Οι βασικές υπηρεσίες όπως η υγειονομική περίθαλψη, τροφή, στέγη ακόμα και εκπαίδευση. Σημαντικό ρόλο στις τοπικές κοινωνίες έχουν οι εθελοντές και η κοινότητα που αποτελούν τη βάση για την παροχή υπηρεσιών κοινωνικής πρόνοιας, ενώ και οι δήμοι παίζουν σημαντικό ρόλο παρέχοντας το πλαίσιο καλής συνεργασίας για τα εμπλεκόμενα μέρη.

Ένα πολύ ενδιαφέρον σημείο της ομιλίας του κ. Ζερβάκη ήταν η αναφορά στον Κοινωνικό Αντίκτυπο. Η θεωρητική προσέγγιση έχει να κάνει με την αναγνώριση της τεράστιας πολυπλοκότητας των σύγχρονων κοινωνικών προβλημάτων υποστηρίζοντας ότι η λύση δεν μπορεί ποτέ να βρεθεί σε οποιοδήποτε απομονωμένο μέρος του φάσματος, όπου δραστηριοποιείται και εστιάζει μια οργάνωση. Απαιτείται μια συστημική προσέγγιση, που εστιάζει στις σχέσεις μεταξύ οργανισμών από όλους τους τομείς, καθώς και στην πρόοδο προς έναν διαμοιρασμένο, αντί κοινό στόχο. Απλά λεγόμενο, ο κάθε φορέας συμμετέχει στο αποτέλεσμα με το δικό του κομμάτι έργου. Μέσα από το σύνολο των επιμέρους στόχων πραγματώνεται η επιτυχία του κοινού στόχου.

Κλείνοντας ανέφερε ότι τα φυσικά αντανακλαστικά μιας κοινωνίας για να αντιμετωπίσει μια απειλητική κατάσταση, είναι η ενδυνάμωση των δεσμών, η αλλαγή της νοοτροπίας, η ενισχυμένη ευγένεια, η αύξηση της αλληλεγγύης, χαρακτηριστικά τα οποία τίθενται σε ισχύ, αργά αλλά σταθερά συμμετέχοντας καθοριστικά και πολλαπλασιαστικά στο αποτέλεσμα των δράσεων.