Μ.Βαρβιτσιώτης: Δημιουργία θέσεων εργασίας στη Ναυτιλία

Συνέντευξη

στον Μηνά Τσαμόπουλο

για τα Παραπολιτικά

Σκληρή δουλειά ώστε να  επανέλθει η Ελλάδα σε  τροχιά ανάκαμψης  έξω από τα Μνημόνια είναι ο κύριος στόχος της κυβέρνησης όπως επισημαίνει ο υπουργός Ναυτιλίας και Αιγαίου  Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης, μιλώντας στα «Παραπολιτικά» και τονίζει  ότι  δεν πρόκειται για απλή συγκυβέρνηση αλλά  για ένα εθνικό σχήμα που θα φέρει σε πέρας την δύσκολη αυτή αποστολή. Όσο αφορά την ναυτιλιακή πολιτική του ΥΝΑ, ο υπουργός  έχει χαράξει τη ρότα που θα ακολουθήσει και αφορά τη δημιουργία θέσεων εργασίας, την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής σημαίας, τη  σταθερότητα της ακτοπλοΐας, τη μεγαλύτερη απορρόφηση  ευρωπαϊκών πόρων και την αντιμετώπιση της λαθρομετανάστευσης.

- Κύριε Βαρβιτσιώτη με την ανάληψη των καθηκόντων σας ως υπουργός Ναυτιλίας και Αιγαίου και έχοντας γνώσεις αλλά και θέσεις πάνω στον βασικότερο πυλώνα της ελληνικής οικονομίας,  ποιές είναι οι προτεραιότητες σας;

Βασική μου προτεραιότητα είναι να εργαστούμε σκληρά ώστε να δώσουμε άμεσα λύσεις, σε μικρά ή σε μεγάλα προβλήματα που χρονίζουν και μένουν ανεπίλυτα. Ξέρετε κάτι, δεν είναι μόνο οι μεγάλες τομές στην πολιτική ενός Υπουργείου αλλά και πολλά μικρά θέματα που, όμως, διαμορφώνουν την μεγάλη «εικόνα».

Ανάμεσα στις προτεραιότητες μου είναι, η απλούστευση των γραφειοκρατικών διαδικασιών του Υπουργείου έναντι του πολίτη, η σταθερότητα της ακτοπλοΐας, η μεγαλύτερη απορρόφηση σε ευρωπαϊκούς πόρους, η ενίσχυση της Ελληνικής Σημαίας, η μεγιστοποίηση των οφελών από την ποντοπόρο ναυτιλία και η δημιουργία θέσεων εργασίας στον κλάδο των ναυτικών.  Για μένα, όμως, την κορυφαία προτεραιότητα αποτελεί η αντιμετώπιση της λαθρομετανάστευσης. Η μετατόπιση των ροών της παράνομης μετανάστευσης από τα σύνορα του Έβρου στα θαλάσσια σύνορα, μας επιβάλλει να επιστήσουμε την προσοχή μας στο θαλάσσιο μέτωπο με ακόμη μεγαλύτερη προσήλωση.

- Όμως, κε Βαρβιτσιώτη τους τελευταίους μήνες υπάρχει ένα ακόμη θέμα αιχμής που χρονοτριβεί και αφορά τον θαλάσσιο τουρισμό.  Πότε πιστεύετε ότι είναι εφικτό να ψηφιστεί το νομοσχέδιο για την ανάπτυξη ενός κλάδου που θα αυξήσει σημαντικά τα έσοδα του κράτους και μάλιστα σε δύσκολες εποχές;

Βρισκόμαστε στο στάδιο της διαβούλευσης με το Υπουργείο Τουρισμού, με το Υπουργείο Οικονομικών και φυσικά τους ενδιαφερόμενους  φορείς του θαλάσσιου τουρισμού. Το κρίσιμο στοιχείο είναι ότι το νέο νομοσχέδιο πρέπει να περιλαμβάνει αλλαγές, που θα απλουστεύουν τις διαδικασίες, έναντι της γραφειοκρατίας που ισχύει σήμερα, ενώ θα έχει και αναπτυξιακό χαρακτήρα που θα απαντά με σαφήνεια στις προκλήσεις του θαλάσσιου τουρισμού. Η πολιτική για τα σκάφη αναψυχής είναι θέμα γενικότερης κυβερνητικής απόφασης.  Σήμερα, τα ίδια τα νούμερα δείχνουν πόσο πίσω έχουμε μείνει. Όταν η Ελλάδα φιλοξενεί μόλις 17.000 σκάφη και η Ιταλία, για παράδειγμα, 170.000, σημαίνει ότι η χώρα σου δε θεωρείται φιλόξενη, σημαίνει ότι η σημαία σου δεν είναι ανταγωνιστική. Όποιος γνωρίζει τα στοιχεία του διεθνούς ανταγωνισμού, καταλαβαίνει ότι δεν μπορούμε να θεσπίζουμε για τα σκάφη μέτρα με «τιμωρητικό» χαρακτήρα. Το μόνο που επιτυγχάνουμε είναι να τα διώχνουμε από την Ελλάδα και να χάνουμε έσοδα για το κράτος. Γι’ αυτό, λοιπόν, πρέπει να θεσπίσουμε επιπλέον κίνητρα στους ιδιοκτήτες να χρησιμοποιούν την ελληνική σημαία.

- Ας περάσουμε στις πρόσφατες πολιτικές εξελίξεις. Μετά την αποχώρηση της ΔΗΜΑΡ από την κυβέρνηση ποιο πιστεύετε ότι θα είναι το μέλλον της συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ;

Διαφωνώ με τον όρο απλή συγκυβέρνηση. Πρόκειται για ένα εθνικό σχήμα που συμμετέχουν οι δύο παραδοσιακές πολιτικές δυνάμεις του τόπου μας με ένα κύριο σκοπό: Να επαναφέρει την πατρίδα μας σε τροχιά ανάκαμψης και να την οδηγήσει ξανά έξω από τα Μνημόνια. Ο μόνος τρόπος να απαλλαγούμε από τις δανειοδοτήσεις των Μνημονίων είναι να πετύχει αυτή η κυβέρνηση. Και συμπληρώνω, υπάρχει Έλληνας που θέλει να αποτύχει αυτή η κυβέρνηση; Μέχρι την επίτευξη του στόχου μας, θα αντιμετωπίσουμε κι άλλες δυσκολίες, θα λάβουμε κρίσιμες αποφάσεις, όμως το τονίζω, δεν υπάρχουν «εύκολοι δρόμοι». Οι «εύκολοι δρόμοι» θα βάλουν σε κίνδυνο τις θυσίες του κόσμου. Είναι λοιπόν εθνικό μας χρέος απέναντι σε αυτόν τον κόσμο και ιδίως, απέναντι στα νέα παιδιά που βλέπουν το μέλλον τους με ανασφάλεια, να παραμερίσουμε τις ιδεολογικές διαφορές και να εργαστούμε για ένα κοινό σκοπό, που είναι η έξοδος από την κρίση και τα Μνημόνια.

-  Υπάρχει το ζήτημα αιχμής για την κυβέρνηση των δημοσίων υπαλλήλων. Είσαστε υπέρ των απολύσεων στο δημόσιο τομέα;

Οι απολύσεις δεν αφορούν κάποια νούμερα αλλά ανθρώπους. Μην το ξεχνάμε ποτέ αυτό. Καλούμαστε όμως να αποφασίσουμε σε κρίσιμες συνθήκες, διότι εδώ και τέσσερα χρόνια που μπήκε η οικονομία μας σε ύφεση, δεν καταφέραμε να αναδιαρθρώσουμε και δεν τολμήσαμε τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις στη λειτουργία του Δημοσίου, με συνέπεια να παραμένει άθικτο ένα κράτος που δεν προσφέρει ποιοτικές υπηρεσίες στον πολίτη. Την ίδια ώρα ο ιδιωτικός τομέας απέλυε εργαζόμενους, χωρίς πολλές φορές να τους εξασφαλίζει καν την αποζημίωση τους. Πρέπει, λοιπόν,  να σταματήσει αυτή η άνιση αντιμετώπιση των εργαζόμενων. Οργανισμοί και φορείς που δεν παράγουν και ουσιαστικά δεν έχουν νόημα ύπαρξης, δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να συντηρούνται και να παρασιτούν εις βάρους του υπόλοιπου κοινωνικού συνόλου. Δεν καταλαβαίνω, επίσης, γιατί υπάρχουν ακόμη και σήμερα επίορκοι υπάλληλοι, με βαριές κατηγορίες εις βάρος τους, που να εργάζονται στο δημόσιο τομέα.  Αυτά είναι αυτονόητα πράγματα και έπρεπε να είχαν γίνει «χθες»!  Πιστεύω λοιπόν, ότι πρέπει να προχωρήσει η αξιολόγηση των εργαζομένων, με βάρος στα τυπικά προσόντα, τις δεξιότητές τους, του τρόπου πρόσληψής τους στο δημόσιο και να γίνουν απολύσεις με αυτά τα κριτήρια, όπου είναι αναγκαίο.

- Τον τελευταίο καιρό και εν όψει των γερμανικών εκλογών, έχει τεθεί το ζήτημα για νέο κούρεμα του ελληνικού χρέους. Σας ρωτώ ευθέως: Αν σας ζητηθεί να συνδυαστεί με επιπλέον μέτρα, πιστεύετε  ότι αντέχει άλλα  η κοινωνία;

Κατ’ αρχάς να ξεκαθαρίσουμε κάτι: Καμία Κυβέρνηση δεν επιθυμεί να παίρνει επώδυνα μέτρα. Μην ξεχνάτε, παράλληλα, ότι στην προγραμματική συμφωνία που υπέγραψαν τα δύο κόμματα που τη συναποτελούν, περιλαμβάνεται ρητά η προσπάθεια για την αποφυγή επιπλέον μέτρων. Γι αυτό το λόγο γίνεται με τους Ευρωπαίους εταίρους μας μια πολύ σκληρή και διαρκής διαπραγμάτευση. Όσοι είμαστε σε καθημερινή επαφή με την κοινωνία, άλλωστε, καταλαβαίνουμε ότι έχει φθάσει στα όρια της. Το ίδιο ακριβώς μεταφέρουμε και στη Ευρώπη και νομίζω ότι οφείλει να το αντιληφθεί. Πρέπει, όμως, να παραδεχτούμε ότι, μέχρι στιγμής, τα βάρη της κρίσης δεν έχουν κατανεμηθεί ισομερώς. Υπάρχει ένας ιδιωτικός τομέας που έχει καταγράψει πάνω από 1.500.000 ανέργους, υπάρχουν οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι που καλούνται διαρκώς να βάλουν το χέρι στην τσέπη και υπάρχει και ένα δημόσιο το οποίο, παρά τις περικοπές, αποτελούσε μέχρι σήμερα την «ιερή αγελάδα». Παράλληλα, υπάρχουν ακόμη και σήμερα κρούσματα φοροδιαφυγής που δεν έχουν αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά. Νομίζω ότι η κοινωνία αυτό ακριβώς δεν αντέχει, την επιλεκτική μεταχείριση και την έλλειψη δικαιοσύνης στην κατανομή των βαρών.