«Τα
μεταξωτά βρακιά θέλουν και επιδέξιους… πωπούς» λέει η παροιμία όπως και
το καθείς στο είδος του και οι Έλληνες στην…ναυτιλία. Αυτό σκέφτηκα
όταν συνειδητοποίησα μέσα από το ρεπορτάζ τη νίλα που πάθανε οι
Γερμανοί, οι οποίοι θεώρησαν ότι μπορούν να τα καταφέρουν και στη
ναυτιλία υποτιμώντας τις ικανότητες των Ελλήνων.
«Αφού μπορούν αυτοί γιατί όχι και εμείς» θα σκέφτηκαν προφανώς και τώρα το φυσάνε και δεν κρυώνει.
Τα γερμανικά επενδυτικά funds επένδυσαν σε ναυπηγήσεις και αγορές πλοίων. Εκεί έβαλαν τα λεφτά τους όχι μόνο οι πλούσιοι Γερμανοί αλλά και οι αστοί που θέλησαν να βγάλουν εύκολο χρήμα.
Έβαλαν σχεδόν ό,τι είχαν και δεν είχαν για να γλιτώσουν τη φορολόγηση και να έχουν γρήγορες και μεγάλες αποδόσεις. Παράλληλα τα funds έπαιρναν δάνεια από τις γερμανικές τράπεζες που τα χορηγούν αφειδώς.
Και τα φέρνει έτσι η μοίρα και ήρθαν όλα τούμπα με την παγκόσμια οικονομική κρίση και τα πλοία έχασαν σχεδόν το 70% της αξία στους και μαζί τα λεφτά τους οι επενδυτές. Και άρχισαν να πουλάνε οι Γερμανοί τα πλοία για ένα κομμάτι ψωμί για να γλιτώσουν ό,τι μπορέσουν. Και έπεσαν οι Έλληνες εφοπλιστές και άρχισαν να αγοράζουν στόλους ολόκληρους των Γερμανών.
Η ελληνική ναυτιλία πέτυχε το ακατόρθωτο. Να κρατήσει σε δύσκολους οικονομικά καιρούς ψηλά την ελληνική σημαία και να δώσει ένα μάθημα στους υπεροπτικούς Γερμανούς και όχι μόνο σε αυτούς ότι η μικρή Ελλάδα μπορεί να κάνει αναπτυξιακούς και μάλιστα σε έναν νευραλγικό τομέα όπως η ναυτιλία η οποία μεταφέρει το 90% των εμπορευμάτων παγκοσμίως.
Για αυτό γίνεται κάθε δυνατή προσπάθεια να πληγεί η ελληνική ναυτιλιακή βιομηχανία, να «κοντύνουν» οι Έλληνες όπως γίνεται σχεδόν σε όλους τους άλλους τομείς.
Όμως στη ναυτιλία τα κόζα είναι διαφορετικά και οι Γερμανοί πλήρωσαν ακριβά για να το μάθουν.
«Αφού μπορούν αυτοί γιατί όχι και εμείς» θα σκέφτηκαν προφανώς και τώρα το φυσάνε και δεν κρυώνει.
Τα γερμανικά επενδυτικά funds επένδυσαν σε ναυπηγήσεις και αγορές πλοίων. Εκεί έβαλαν τα λεφτά τους όχι μόνο οι πλούσιοι Γερμανοί αλλά και οι αστοί που θέλησαν να βγάλουν εύκολο χρήμα.
Έβαλαν σχεδόν ό,τι είχαν και δεν είχαν για να γλιτώσουν τη φορολόγηση και να έχουν γρήγορες και μεγάλες αποδόσεις. Παράλληλα τα funds έπαιρναν δάνεια από τις γερμανικές τράπεζες που τα χορηγούν αφειδώς.
Και τα φέρνει έτσι η μοίρα και ήρθαν όλα τούμπα με την παγκόσμια οικονομική κρίση και τα πλοία έχασαν σχεδόν το 70% της αξία στους και μαζί τα λεφτά τους οι επενδυτές. Και άρχισαν να πουλάνε οι Γερμανοί τα πλοία για ένα κομμάτι ψωμί για να γλιτώσουν ό,τι μπορέσουν. Και έπεσαν οι Έλληνες εφοπλιστές και άρχισαν να αγοράζουν στόλους ολόκληρους των Γερμανών.
Η ελληνική ναυτιλία πέτυχε το ακατόρθωτο. Να κρατήσει σε δύσκολους οικονομικά καιρούς ψηλά την ελληνική σημαία και να δώσει ένα μάθημα στους υπεροπτικούς Γερμανούς και όχι μόνο σε αυτούς ότι η μικρή Ελλάδα μπορεί να κάνει αναπτυξιακούς και μάλιστα σε έναν νευραλγικό τομέα όπως η ναυτιλία η οποία μεταφέρει το 90% των εμπορευμάτων παγκοσμίως.
Για αυτό γίνεται κάθε δυνατή προσπάθεια να πληγεί η ελληνική ναυτιλιακή βιομηχανία, να «κοντύνουν» οι Έλληνες όπως γίνεται σχεδόν σε όλους τους άλλους τομείς.
Όμως στη ναυτιλία τα κόζα είναι διαφορετικά και οι Γερμανοί πλήρωσαν ακριβά για να το μάθουν.
