Α. Στελλιάτος: Mύθοι και Αλήθειες για το ελληνικό γιώτινγκ

Του
Μηνά Τσαμόπουλου
για το Πρώτο ΘΕΜΑ
Αναδημοσίευση

Ο Τουρισμός και η Ναυτιλία αποτελούν τους  δύο πυλώνες της ελληνικής οικονομίας αλλά και τα βαριά χαρτιά της κυβέρνησης στην προσπάθειά της να οδηγήσει τη χώρα στην ανάπτυξη. Το νομοσχέδιο για τον Θαλάσσιο Τουρισμό ο οποίος αποτελεί ένα ξεχωριστό και σπουδαίο κεφάλαιο  για την πολυνησιακή Ελλάδα, θύμιζε Γιοφύρι της Άρτας, αφού πηγαινοερχόταν από υπουργείο σε υπουργείο τα τελευταία  χρόνια και τελικά αποσυρόταν. 

Τελικά ο υπουργός Ναυτιλίας και Αιγαίου Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης συνέταξε ένα νέο νομοσχέδιο που  δίνει  νέες προοπτικές εσόδων και αύξησης της απασχόλησης. Όμως δεν βρίσκει συμπαραστάτη το υπουργείο Οικονομικών με αποτέλεσμα να υπάρχει ο κίνδυνος να χαθεί και άλλος χρόνος. 
«Μετά από συνεχείς διαβουλεύσεις και αλλαγές αρμόδιων Υπουργών, Παπαληγούρα, Κατσέλη, Διαμαντίδη, Παμπούκη, Χρυσοχοίδη, Άδωνι Γεωργιάδη, Στουρνάρα –ως Υπουργός Ανάπτυξης και Ναυτιλίας- Διαμαντοπούλου, Μουσουρούλη, φάνηκε πως ο σημερινός Υπουργός Βαρβιτσιώτης ολοκλήρωνε ένα νέο Νόμο με στόχο την ανάπτυξη και την προσέλκυση κατά το δυνατόν τόσο ιδιωτικών σκαφών αναψυχής Ελλήνων και ξένων όσο και αντίστοιχων επενδυτών για ναυπήγηση, συντήρηση, ελλιμενισμό και δρομολόγηση επαγγελματικών πλοίων αναψυχής, αλλά και στον ελλιμενισμό τους στη χώρα μας» επισημαίνει  ο πρόεδρος της Ένωσης Πλοιοκτητών Ελληνικών Σκαφών Τουρισμού, Αντώνης Στελλιάτος:
«Δυστυχώς  η προσπάθεια του Υπ. Ναυτιλίας, δείχνει να βρίσκει αντίπαλο της το Υπ. Οικονομικών και την απόλυτα λανθασμένη «φορομπηχτική» αντίληψη που αν επικρατήσει θα οδηγήσει στη διάλυση και τον μαρασμό και τον κλάδο του Θαλάσσιου τουρισμού της χώρας μας. Σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες το Υπ.Οικονομικών  δρομολογεί νέες επιβαρύνσεις περιέργως όχι μόνο προς τα ιδιωτικά σκάφη αναψυχής αλλά και στα επαγγελματικά τουριστικά πλοία καθιερώνοντας ένα καινούργιο «τέλος πλεύσης».
Ο Αντώνης Στελλιάτος  τονίζει ότι «το μέγεθος της λάθους αντίληψης του Υπ. Οικονομικών όσο αφορά τον θαλάσσιο τουρισμό του να βλέπει το δέντρο και όχι το δάσος αποδεικνύεται από τα ακόλουθα γεγονότα:
ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΣΚΑΦΗ ΑΝΑΨΥΧΗΣ
«Η απροθυμία, αδυναμία ή ανικανότητα των κρατικών υπηρεσιών να ελέγξουν τη νόμιμη ή μέσω φοροδιαφυγής και άλλων παράνομων δοσοληψιών, απόκτησης από Έλληνες πολίτες ιδιωτικού σκάφους, οδήγησε στην εύκολη λαϊκίστικη λύση στοχοποίησης όλων σαν «σκαφάτους». Η βολική καραμέλα αυτή ξεπερνά το γεγονός πως η συντριπτική πλειοψηφία των ιδιοκτητών σκάφους αναψυχής καλύπτει απόλυτα τόσο τα πολύ υψηλά τεκμήρια που ισχύουν, όσο και  το «πόθεν έσχες», προσφέροντας εξ αυτού πολλά τόσο στην απασχόληση όσο και στην Οικονομία της χώρας» και προσθέτει:  «Στο χέρι δε των κρατικών υπηρεσιών ήταν και παραμένει ο εντοπισμός όσων απέκτησαν σκάφος και πλούτο φοροδιαφεύγοντας. Αποτέλεσμα πάντως της στοχοποίησης νόμιμων και παράνομων «σκαφάτων» ήταν να φύγει μεγάλος αριθμός σκαφών για γειτονικές χώρες που τα υποδέχτηκαν με μεγάλη χαρά, αδειάζοντας τις Ελληνικές μαρίνες, ναυπηγεία και ενισχύοντας την ανεργία των ναυτικών και των εργαζόμενων σε όλα τα σχετικά συνεργεία».
ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΑ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΑ ΣΚΑΦΗ
Για τα επαγγελματικά τουριστικά σκάφη, ο Αντώνης Στελλιάτος θεωρεί ότι «η πρόθεση του Υπ.Οικονομικών  δρομολογεί πλέον την κατάρρευση μετά τον κλάδο της κρουαζιέρας  και  του κλάδου του Θαλάσσιου τουρισμού, εξισώνοντας τα επαγγελματικά τουριστικά πλοία με τα ιδιωτικά γιώτ. Η αλήθεια και τα γεγονότα αποδεικνύουν το ακριβώς αντίθετο και καταρρίπτουν αυτό το «ΜΥΘΟ». Και εξηγεί: 
«1ος ΜΥΘΟΣ εύνοιας πως τα επαγγελματικά πλοία δεν πληρώνουν ΦΠΑ αγοράς ή ναυπήγησης του πλοίου. Αληθεύει, όμως αληθεύει επίσης πως και όλα τα επαγγελματικά κτίσματα όπως π.χ. ξενοδοχεία είτε εκπίπτουν τον ΦΠΑ είτε τους επιστρέφεται. Επίσης αληθεύει πως σε κανένα επαγγελματικό πλοίο οποιασδήποτε  σημαίας του κόσμου δεν επιβάλλεται ΦΠΑ στην αγορά ή ναυπήγηση του.
2ος ΜΥΘΟΣ, το επαγγελματικό πλοίο ευνοείται γιατί δεν πληρώνει φόρο ειδικής κατανάλωσης στο πετρέλαιο κίνησης. Η αλήθεια είναι πως σε όλες τις χώρες του κόσμου και για όλα τα επαγγελματικά πλοία κάθε σημαίας το πετρέλαιο χρεώνεται σε τιμή τράνζιτ.
3ος ΜΥΘΟΣ μειωμένος ΦΠΑ εσόδων. Το Ελληνικό επαγγελματικό τουριστικό πλοίο πληρώνει ακριβώς το ίδιο ΦΠΑ όπως τα ξενοδοχεία δηλ. 6,50% για όλα τα ταξίδια που πραγματοποιούνται στη χώρα μας. Αντίθετα όλα τα επαγγελματικά τουριστικά πλοία ξένης σημαίας όπως εξ’ άλλου και τα κρουαζιερόπλοια δεν υποχρεούνται σε καταβολή ΦΠΑ. Αντίστοιχα τα πλοία Ελληνικής σημαίας δεν υποχρεούνται σε καταβολή ΦΠΑ σε όλες τις υπόλοιπες χώρες του κόσμου που δραστηριοποιούνται».
Στη συνέχεια ο Αντώνης Στελλιάτος αναφέρεται «στις  αδιαμφισβήτητες  αλήθειες» όπως τα χαρακτηρίζει:
«1η ΑΛΗΘΕΙΑ:  Στο Ελληνικό επαγγελματικό πλοίο ο ετήσιος φόρος ανά κ.ο.χ. (κόρος ολικής χωρητικότητας) ανεξάρτητα από αποτελέσματα χρήσεως είναι πενταπλάσιος   από τον αντίστοιχο όλων των υπολοίπων κατηγοριών πλοίων Ελληνικής σημαίας και τουλάχιστον  δεκαπλάσιος από τους αντίστοιχους για σημαίες Ευρωπαϊκών και μη χωρών.
2η ΑΛΗΘΕΙΑ:  Ένα Ελληνικό επαγγελματικό πλοίο 20-30 μέτρα απαιτεί οργανική σύνθεση πληρώματος 3-4 άτομα, ανάλογα με την ιπποδύναμη των μηχανών του. Σε όλες τις υπόλοιπες χώρες του κόσμου το ίδιο πλοίο απαιτεί 1 κυβερνήτη.
3η ΑΛΗΘΕΙΑ:  Το Ελληνικό επαγγελματικό πλοίο υποχρεούται να ναυτολογεί αποκλειστικά  Έλληνες για όλες τις ειδικότητες της οργανικής του σύνθεσης και να τους ασφαλίζει στο ΝΑΤ. Και δυστυχώς το κόστος κάθε Έλληνα ναυτικού, σύμφωνα με τις ισχύουσες συλλογικές συμβάσεις συμπεριλαμβανομένων των απομαχικών προς το ΝΑΤ και του πρόσθετου φόρου που πρόσφατα επιβλήθηκε στους μισθούς τους είναι τουλάχιστον τριπλάσιο από τις διεθνείς συμβάσεις.
4η ΑΛΗΘΕΙΑ:  Το σύνολο των Ελληνικών επιχειρήσεων του κλάδου καταγράφει πτώση εσόδων άνω του 50% από το 2008 αφού η ναύλωση τους από Ελληνική πελατεία που μέχρι τότε εκπροσωπούσε σημαντικό ποσοστό ναυλώσεων έχει «ποινικοποιηθεί» . Περισσότερα από 400 επαγγελματικά τουριστικά πλοία έχουν ήδη κατασχεθεί ή δεσμευθεί  και ακόμη περισσότερα βρίσκονται στον προθάλαμο της κατάσχεσης ή πτώχευσης καταγράφοντας συνεχείς ζημιές.
5η  ΑΛΗΘΕΙΑ: Η  χώρα μας  συνορεύει με  Τουρκία, Αλβανία, Μοντενέγκρο, Κροατία κλπ, χώρες που τόσο το λειτουργικό κόστος των επαγγελματικών πλοίων είναι πολύ  χαμηλότερο του αντίστοιχου ελληνικού ενώ  δεν υπάρχει ΦΠΑ επί του ναύλου. Γιατί να ναυλώσει κάποιος ξένος Ελληνικό σκάφος από τη Ρόδο ή την Κω και να μη το ναυλώσει στο Κουσάντασι ή το Μποντρούμ και γιατί κάποιος Έλληνας πελάτης να μη κάνει το ίδιο αποφεύγοντας και το κυνήγι των Αρχών».
Καταλήγοντας ο Αντώνης Στελλιάτος τονίζει: «Εναπόκειται φυσικά στους αρμόδιους Υπουργούς Οικονομίας, Ναυτιλίας και Τουρισμού να επιλέξουν οποιοδήποτε δρόμο για το μέλλον του Θαλάσσιου τουρισμού της χώρας μας και όσων επαγγελματικών πλοίων παραμείνουν στην Ελληνική σημαία. Ο δρόμος που το Υπ. Οικ. φαίνεται πως επέλεξε παραχωρεί  αμετάκλητα το σύνολο των Ελληνικών θαλασσών στους γείτονες και όχι μόνο τα Δωδεκάνησα στα οποία σήμερα δεν βλέπει κάποιος πλέον Ελληνική σημαία παρά μόνο στα Λιμεναρχεία καθώς 9 στα 10 πλοία είναι Τούρκικης σημαίας» 

Πηγή: Α. Στελλιάτος: Mύθοι και Αλήθειες για το ελληνικό γιώτινγκ | newmoney.gr http://www.newmoney.gr/article/26865/stelliatos-mythoi-kai-alitheies-gia-elliniko-giotingk#ixzz2iQrcrsJB