Άρθρο
του Μιχάλη Λάμπρου
Διάβασα με πολύ ενδιαφέρον και με προσοχή τις δηλώσεις των Υπουργών Ναυτιλίας και Αιγαίου κ. Κώστα Μουσουρούλη και Παιδείας κ. Κ. Αρβανιτόπουλου για τα προτεινόμενα μέτρα ενίσχυσης και αναβάθμισης της ταλαιπωρημένης τα τελευταία χρόνια ναυτικής εκπαίδευσης και αισθάνθηκα μέσα μου μια ανείπωτη αισιοδοξία ότι επιτέλους κάτι καλό, κάτι προοδευτικό πάει να γίνει σε ένα χώρο που πήγαινε καθημερινά από το κακό στο χειρότερο.
Βέβαια για να είμαι απόλυτα ειλικρινής ποτέ μου δεν κατάλαβα για ποιους λόγους επιμένουν ορισμένοι να μπερδεύουν το κατά τα άλλα άριστο και πέρα για πέρα χρήσιμο και αποδοτικό Υπουργείο Παιδείας στα πόδια του δικού μας Υπουργείου σε θέματα παιδείας που αφορούν σχολές εξειδικευμένες σε κλάδους που ανήκουν και ελέγχονται αλλά και δραστηριοποιούνται στην εμπορική μας ναυτιλία, στην Ακτοπλοΐα και στην Κρουαζιέρα. Αφού όμως αυτό είναι αποτέλεσμα αποφάσεων υψηλά ισταμένων κυβερνητικών οργανισμών θα το υποστούμε.
του Μιχάλη Λάμπρου
Διάβασα με πολύ ενδιαφέρον και με προσοχή τις δηλώσεις των Υπουργών Ναυτιλίας και Αιγαίου κ. Κώστα Μουσουρούλη και Παιδείας κ. Κ. Αρβανιτόπουλου για τα προτεινόμενα μέτρα ενίσχυσης και αναβάθμισης της ταλαιπωρημένης τα τελευταία χρόνια ναυτικής εκπαίδευσης και αισθάνθηκα μέσα μου μια ανείπωτη αισιοδοξία ότι επιτέλους κάτι καλό, κάτι προοδευτικό πάει να γίνει σε ένα χώρο που πήγαινε καθημερινά από το κακό στο χειρότερο.
Βέβαια για να είμαι απόλυτα ειλικρινής ποτέ μου δεν κατάλαβα για ποιους λόγους επιμένουν ορισμένοι να μπερδεύουν το κατά τα άλλα άριστο και πέρα για πέρα χρήσιμο και αποδοτικό Υπουργείο Παιδείας στα πόδια του δικού μας Υπουργείου σε θέματα παιδείας που αφορούν σχολές εξειδικευμένες σε κλάδους που ανήκουν και ελέγχονται αλλά και δραστηριοποιούνται στην εμπορική μας ναυτιλία, στην Ακτοπλοΐα και στην Κρουαζιέρα. Αφού όμως αυτό είναι αποτέλεσμα αποφάσεων υψηλά ισταμένων κυβερνητικών οργανισμών θα το υποστούμε.
Φαίνεται ότι σίγουρα το θέμα της ναυτικής εκπαίδευσης βρέθηκε πολύ ψηλά στην ατζέντα των προτεραιοτήτων του κ. Μουσουρούλη, όπως και άλλα χρονίζοντα θέματα της Ελληνικής και της Ελληνόκτητης ναυτιλίας και του αξίζουν θερμά συγχαρητήρια γι’ αυτές τις πρωτοβουλίες του. Εύχομαι ειλικρινά από τα βάθη της καρδιάς μου αργά ή γρήγορα να πραγματοποιηθούν και οι είκοσι δύο προτάσεις που περιέχονται στις αναφορές του για την αναβάθμιση και την περαιτέρω βελτίωση των Σχολών Ναυτικής Εκπαίδευσης σημειώνοντας ιδιαίτερα την επιτέλους ίδρυση ιδιωτικών ναυτικών σχολών υπό την εποπτεία φυσικά των αρμοδίων υπουργείων, κάτι που μας έλειψε για πολλές δεκαετίες και που τόσο πολύ αγωνίστηκαν για την επαναφορά του και η Ένωση Ελλήνων Εφοπλιστών αλλά και το Ναυτικό Επιμελητήριο της Ελλάδας καθώς επίσης και η Ένωση Εφοπλιστών Κρουαζιεροπλοίων και Φορέων Ναυτιλίας.
Θα μου επιτρέψετε όμως να κάνω για λίγο τον δικηγόρο του διαβόλου και να υπογραμμίσω την απορία μου για το πώς σκέπτονται οι αρμόδιοι να δώσουν λύσεις στα πιο κάτω κατά προσωπική μου επιλογή θέματα που μέχρι τώρα ήταν άγνωστα στον τομέα της ναυτικής εκπαίδευσης είτε υπολειτουργούσαν απλά διότι οι ιθύνοντες του κλάδου δεν τολμούσαν ποτέ να βάλουν τα χέρια τους στον «τύπο των ήλων».
- Πώς θα εξευρεθούν τα 94 εκατομμύρια €υρώ που απαιτούνται για την αναβάθμιοση της ναυτικής εκπαίδευσης την στιγμή κατά την οποία το Κ. Ν. Εκπαίδευσης μειώνεται κάθε χρόνο και αποτελεί πλέον σταγόνα στην ετήσια συνεισφορά για τη λειτουργία των υπαρχόντων σχολών? Η απόφαση της ΕΕΕ να διαθέσει πέντα εκατομμύρια €υρώ γι’ αυτόν τον σκοπό είναι αξιέπαινη όμως φοβούμεθα ότι δεν φτάνουν ιδιαίτερα με τις σημερινές δυσχερείς οικονομικές συνθήκες. Τόσο ανεξάντλητο είναι άραγε αυτό το ΕΣΠΑ πάνω στο οποίο βασίζονται όλες οι ελπίδες μας?
- Γιατί να προσλαμβάνονται στις σχολές συνταξιούχοι ναυτικοί που ήδη έχουν κάποιο εισόδημα από την σύνταξη που παίρνουν ενώ η χώρα μας μαστίζεται από τόσο μεγάλο ποσοστό ανεργίας?
- Η επιμόρφωση των σπουδαστών δεν πρέπει να βασίζεται μόνο στην απορρόφησή τους επαγγελματικά σε εταιρείες Ελληνικών και Ελληνόκτητων πλοίων αλλά κυρίως στην διεθνή αγορά που ήδη απασχολεί μεγάλο αριθμό Ελλήνων Αξιωματικών.
- Πώς και σε ποιες εταιρείες θα καλύπτουν οι πρωτοετείς και οι δευτεροετείς τις υπηρεσίες τους για την προβλεπόμενη εκπαίδευσή τους κάτι που σήμερα αποτελεί άπιαστο όνειρο. Φτάνει άραγε το υπό ίδρυση Γραφείο Σταδιοδρομίας?
- Τι θα γίνει τελικά με τη γυναικεία ποσόστωση σπουδαστριών που σήμερα τριγυρίζουν χωρίς δουλειά στην Ακτή Μιαούλη και κυρολεκτικά ζητιανεύουν για μια θέση, πολλές φορές με κλάμματα?
- Πώς είναι δυνατόν να παρέχεται μέσα από τα Α.Ε.Ι μια εξειδικευμένη εκπαίδευση όπως είναι η ναυτική, που απαιτεί εκ των πραγμάτων προϋποθέσεις και ανάγκες που καλύπτονται μόνο από στελέχη που έχουν αναλώσει όλη τους την ζωή και είναι ζυμωμένοι με τη ναυτιλία?
- Με τις νέες προτάσεις δημιουργούνται πολλές νέες υπηρεσίες, υπο-υπηρεσίες, διευρύνονται τα υπάρχοντα συμβούλια, δημιουργούνται νέα, και διερωτώμαι ειλικρινά, πόσο ευέλικτα θα είναι όλα αυτά τα πολυπληθή νέα όργανα και πώς θα συντονίζονται μεταξύ τους ώστε να λαμβάνονται γρήγορες και σωστές αποφάσεις ιδιαίτερα σε μια χώρα που μέχρι τώρα μας έχει συνηθίσει σε εντελώς αντίθετες πρακτικές.
Κατά την άποψή μου το καλύτερο που έπρεπε να είχαμε κάνει από πολύ καιρό για τη ναυτική εκπαίδευση ήταν να μιμηθούμε το παράδειγμα που μας έδωσαν οι Φιλιππίνες σε αυτόν τον τομέα με την άριστη οργάνωσή τους και γιατί όχι σε ένα βαθμό και το παράδειγμα της Κίνας και της γειτονικής μας Τουρκίας.
Στις Φιλιππίνες η κατάσταση που παρουσιάζεται στη ναυτική εκπαίδευση είναι πράγματι εντυπωσιακή. Σήμερα υπάρχουν σε λειτουργία πάρα πολλές δημόσιες σχολές επιμόρφωσης ναυτιλιακών στελεχών και ναυτικών ιδιαίτερα των ξενοδοχειακών ειδικοτήτων. Επίσης υπάρχουν πολλές ιδιωτικές σχολές που ανήκουν σε ξένες ναυτιλιακές εταιρείες που δραστηριοποιούνται με σκοπό την επάνδρωση των πλοίων τους με Φιλιππινέζους ναυτικούς.
Αποτέλεσμα αυτών των συντονισμένων ενεργειών είναι να υπάρχουν σήμερα καταγεγραμμένοι με ναυτικά φυλλάδια περίπου 620000 ναυτικοί εκ των οποίων οι περίπου 350000 εργάζονται επί μονίμου βάσεως σε πλοία όλων των κατηγοριών. Ποσοστό περίπου 35% είναι Αξιωματικοί και 65% κατώτερα πληρώματα. Περίπου 10-15% των Αξιωματικών ανήκουν στην κατηγορία των Διευθυντικών στελεχών των Ναυτιλιακών εταιρειών.
Όσον αφορά την Κίνα θα αρκεστώ σε μια δήλωση του πρώην Υπουργού Θαλασσίων Υποθέσεων κ. Γιάννη Διαμαντίδη μετά την επιστροφή του από ένα ταξίδι του στην Κίνα: «Επισκέφθηκα το Ναυτικό Πανεπιστήμιο της Σαγκάης και πρέπει να πω με κάθε ειλικρίνεια ότι έμεινα έκθαμβος. Είναι ένα σύγχρονο πανεπιστήμιο 20000 σπουδαστών Πλοιάρχων και Μηχανικών. Εκπληκτικές εγκαταστάσεις που λειτουργούν άψογα με καθόλα εξειδικευμένο προσωπικό.»
Αλλά και η Τουρκία δεν υστερεί σε τίποτα. Σήμερα λειτουργούν υποδειγματικές σχολές επιμόρφωσης στελεχών όλων των ειδικοτήτων στην Κωνσταντινούπολη και στη Σμύρνη με έμφαση στις ειδικότητες του ξενοδοχειακού προσωπικού. Οι σπουδαστές που αποφοιτούν χρησιμοποιούνται σε μεγάλο ποσοστό για την επάνδρωση κρουαζιεροπλοίων που προσεγγίζουν σε Τουρκικά λιμάνια.
Αυτές είναι λίγες από τις πρώτες μου σκέψεις για την μεγάλη και τόσο κρίσιμη όπως την καταντήσαμε υπόθεση της ναυτικής εκπαίδευσης που εύχομαι ολόψυχα να πετύχει για το καλό των νέων Ελλήνων ναυτικών μας, για το καλό της πατρίδας μας.
